موعود پایگاه اینترنتی موعود
اگر این عمل شرک است، چرا خود وهابیون تبرک به حجرالاسود و قبور ابی بکر و عمر که در کنار بارگاه پیامبر (ص) است یا مزار امام بخاری در بدخشان تاجیکستان یا ابوحنیفه در اعظمیه بغداد می جویند؟
تبرک از جمله اموری است که بسیاری از مسلمانان به ویژه شیعیان، اعتقاد راسخ به آن داشته و از این رو با هجمه های سنگین از سوی وهابیون و تکفیری ها مواجه می‌شوند؛ بازخورد این عمل در ایام حج تجلی بیشتری می‌یابد و از این رو شیعیان در معرض اتهامات سخت تری قرار می‌گیرند. در این خصوص حجت الاسلام محمد حسن مروجی طبسی، مدرس و پژوهشگر حوزه و دانشگاه به سوالات ما پاسخ داده‌اند. گفتگوی ما را با این عضو گروه فِرَق تشیع دانشگاه ادیان و مذاهب می خوانید:
وهابیت در بُعد اعتقادی شیعه به مساله تبرک خلل وارد می‌کند و این تخریب عقیدتی در ایام حج ظهور و بروز بیشتری یافته و دستاویزی می‌شود برای این جریان ضاله که شیعیان را در معرض اتهام شرک قرار دهند؛ اصلی ترین چالش و شبهاتی که این گروه تکفیری چیست؟
ابتدا باید تاکید کنم که این شیعه نیست که در ایام حج و غیر آن در این زمینه یاد شده حساسیت ایجاد می‌کند، بلکه این وهابیت است که برای قاطبه مسلمانان حساسیت زا شده و خلاف مسیر آنها حرکت می‌کند و در واقع آنها هستند که برای اعمال خود باید پاسخگو باشند. تبرک از مسائل مشترکی است که شیعه و سنی به آن اعتقاد دارند و این در کتب روایی اهل سنت وارد شده است. همان طور که مشاهده می‌کنیم اهل سنت به قبور بزرگان و بقیع و روضه مطهر رسول (ص) و کعبه تبرک می جویند. بنابراین تبرک جستن اختصاص به شیعه ندارد که بگوییم علوی ها با این حرکت نقطه ضعف و بهانه به دست وهابیت می دهند.
ریشه این اعتقاد وهابیون از کجا ناشی می‌شود و در واقع چه موضوعی موجب شده که آنها شیعیان را به دلیل این اعتقاد مشرک بدانند؟
ریشه این مساله به برداشت غلط وهابیون از معنای توحید افعالی بازمی‌گردد؛ این رویکرد موجب شده آنها توسل، شفاعت را شرک دانسته چرا که همه اتفاقات را از جانب خدا می دانند و اعتقاد دارند پروردگار متعال امری را از جمله رزاقیت و شفاعت و توسل را به دیگری تفویض و واگذار نکرده است. اما شیعه و اهل سنت عقل گرا معتقدند که خدای متعال این مقام را به افرادی که دارای مقامات معنوی هستند، داده است.
با این توصیف تبرک چه تعریفی در دیدگاه شیعه و اهل سنت دارد؟
تبرک به این معناست که مسلمانان به یکی از آثار اولیای خدا که صاحب مقامات معنوی هستند، دست کشیده و تبرک می جویند و با این عمل و خود را نزدیک به آن اولیاء می‌کنند.
این مساله در ایام حج چطور باید سامان یابد تا زمینه تشتت فراهم نشود؟
اتفاقا باید در ایام حج به این مساله تاکید شود که این وهابیت است که برای جهان اسلام مشکل ساز و خطرناک است؛ ما پیش از تشکیل این فرقه مشکلی با اهل سنت نداشتیم هر چند اختلاف نظر بود اما با صلح و صفا کنار یکدیگر زندگی می‌کردیم و این برادر کشی ها و مسلمان کشی ها در سوریه، مصر، پاکستان و عراق و … نبود. این وهابیت است که باید پاسخ دهد چرا این همه مسلمان کشی می‌کند نه اینکه شیعه و سنی برای اعتقاد به تبرک خود مشرک شمرده شده و پاسخگو باشند!
به علاوه اینکه اگر این عمل شرک است، چرا خود وهابیون تبرک به حجرالاسود و قبور ابی بکر و عمر که در کنار بارگاه پیامبر (ص) است یا مزار امام بخاری در بدخشان تاجیکستان یا ابوحنیفه در اعظمیه بغداد می جویند؟
باید دانست ریشه این تفکر که وهابیت و سلفی ها تبرک را حرام می دانند، به بنی امیه و مروان برمی‌گردد. نخستین کسی که از زیارت پیامبر (ص) جلوگیری کرد، مروان بن حکم بود که این در مسند احمد ابن حنبل جلد ۵ صفحه ۴۲۲ اشاره شده است:” روزی مروان مردی را دید که صورتش را روی قبر پیامبر (ص) گذاشته بود. مروان در حالی که گردن او را گرفته بود گفت می دانی چه می‌کنی؟ (و او را از این کار منع کرد) هنگامی‌که زائر قبر پیامبر (ص) صورتش را به سمت مروان برگرداند، ناگهان مروان با ابو ایوب انصاری، صحابی بزرگ پیامبر(ص) مواجه شد. ابو ایوب انصاری در پاسخ به مروان گفت: به دیدار پیامبر(ص) خدا آمده ام نه به دیدار سنگ و خاک! از رسول خدا (ص) شنیدم که فرمودند: زمانی که دینداران امور دینی مردم را بر عهده دارند بر حال دین خدا نگریید؛ زمانی باید در دین گریست که نااهلان عهده دار امور دینی مردم باشند.” این روایت در منابع دیگر اهل تسنن نیز وارد شده است که از جمله می توان به المستدرک علی الصحیحین حاکم نیشابوری جلد ۴ صفحه ۵۶۰ اشاره کرد.
بنابراین نخستین فرد مروان و بنی امیه بودند و این تفکری که امروز وجود دارد، در راستای محو نام پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) است و وهابیون همان راه بنی امیه را ادامه می دهند و به بهانه شرک با پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) مبارزه می‌کنند.
آیا می توانید مصداقی برای اعتقاد اهل تسنن به تبرک ذکر کنید؟
در صحیح مسلم جلد ۲ صفحه ۳۱۵ در باب کتاب الباس و الزینه، حدیثی از اسماء بنت ابی بکر نقل شده: “هر گاه شخصی مریض می‌شد، برای شفای مریض قبای پیامبر اکرم (ص) را می‌شستیم و از آبی که قبا را در آن شسته بودیم، به مریض می دادیم.”
این حدیث به صراحت جواز تبرک را اثبات می‌کند و یکی از شارحین صحیح مسلم به نام” نووی شافعی” ذیل این روایت می‌گوید:” از اموری که از این روایت برداشته می‌شود این است، تبرک به آثار صالحین مستحب است.” (کتاب المنهاج فی شرح صحیح مسلم، ج۵ ص ۲۳۷)
آیه قرآن چطور؟ آیا آیه ای در قرآن داریم که بر عمل تبرک جستن صحه بگذارد؟
بله آیه ۶۴ سوره نساء می فرماید:” وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ لِیُطاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحیماً؛ و ما هیچ رسولی را نفرستادیم مگر آنکه به یاری و توفیق خدا از وی اطاعت شود. و اگر آنها هنگامی‌که به خویشتن ستم کردند نزد تو می آمدند، آن گاه از خداوند آمرزش می خواستند و رسول خدا نیز برای آنها طلب آمرزش می‌کرد بی تردید خدا را بسیار توبه پذیر و مهربان می‌یافتند. “
از این آیه غالب علمای اهل سنت چنین برداشت کرده‌اند چه در زمان حیات پیامبر(ص) و چه زمان پس از رحلت ایشان، می توان به آن حضرت (ص) و آثارشان تبرک جست.
شبستان
