افرادی‌که جسمشان در قبر سالم می‌ماند
مصطفی لعل شاطری: در قرآن می خوانیم؛ خداوند آن ها را که ایمان آورده‌اند و کسانی را که از علم بهره دارند، درجاتی عظیم می‌بخشد و همچنین حضرت امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند: کسی که مرگ او فرا رسد، در حالی که دنبال طلب علم باشد، میان او و پیامبران یک درجه فاصله است.
در آیات و احادیث فراوان به علم آموزی و تلاش در این راه تاکید شده است و شاید یکی از مزایای علم آموزی، اجر و ثواب آن باشد، و از این رو پیامبر اکرم(ص) درباره ی این امر به ابوذر فرموده‌اند: همانا آگاه باش؛ یک ساعت در مجلس مذاکره و مباحثه ی علم نشستن، نزد خداوند محبوب تر است:
از هزار شب نماز خواندن که در هر شب هزار رکعت خوانده شود
و از هزار جهاد و از دوازده هزار ختم قرآن
و از عبادت یک سال که روزها را روزه بگیرد و شب ها را اقامه نماز نماید بهتر است
و هر کس جهت طلب علم و یادگرفتن یک باب علم از خانه اش خارج شود، خداوند برای او به هر گام و قدمی‌که برمی دارد، ثواب یک پیامبر از پیامبران و هزار شهید از شهدای جنگ بَدر را می نویسد
و برای او هر حرفی که می‌شنود و یا می نویسد، خداوند شهری در بهشت به او عطا خواهد نمود.
همانا طالب علم محبوب خدا و ملائکه و تمام انبیاء است، و نگاه کردن به صورت عالم بهتر است از آزاد نمودن هزار بنده، و هر کس علم و دانش را دوست بدارد، بهشت بر او واجب می‌شود و از دنیا نمی رود مگر اینکه از آب کوثر می آشامد و از میوه های بهشت تناول می نمایند و همانا کرم ها بدن او را در قبر پس از مردنش نمی خورند (و جسمشان در قبر نپوسیده و تازه می ماند). (جامع السعادات، ج۱: ۱۰۳؛ آمال الواعظین، ج۱: ۱۷۳)
البته پرواضح است که مراد پیامبر اعظم از چنین عالمانی،کسانی هستند که دانش آنها در مسیر ارتقای بشر به سمت خدا و هدایتگر همگان در جهت ذات باری تعالی است علاوه بر اینکه خود متصف به اوصاف خلیفه اللهی می‌شوند دیگران را نیز الهی تربیت کنند.
قدسص آنلاین