موعود پایگاه اینترنتی موعود
یکی از مهمترین مناسبت های اسلامی، روز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) در اول ماه ذی الحجه می‌باشد، چنانچه بنا به روایتی از امام صادق (ع)؛ این ازدواج در ماه مبارک رمضان سال دوم هجرت صورت گرفت و خطبه عقد خوانده شد و در ذی الحجه همان سال این پیوند مبارک بنیان نهاده شده است. (کشف الغمه، ج۱: ۳۶۴)
در شب عروسیِ حضرت فاطمه (س)، پیامبر (ص) مرکبِ خود را که شهباء نام داشت را برای دختر گرامیش آماده نمود و به سلمان فرمودند تا افسار شهباء را بگیرد. خود حضرت از پشت سر حرکت می نمودند و هنگامی‌که مرکب عروس آسمانی به راه افتاد، جبرئیل و میکاییل همراه با هفتاد هزار مَلک به زمین فرود آمدند.
پیامبر (ص) از جبرئیل پرسیدند: برای چه کاری نازل شده اید؟ جبرئیل پاسخ داد: جِئنا نَزُفٌّ فاطمهَ (س) اِلی زَوجِها؛ آمده ایم فاطمه (س) را در شب عروسی اش تا خانه شوهرش همراهی کنیم.
پس جبرئیل و میکائیل تکبیر می‌گفتند و به تکبیر آن ها تمام فرشتگان نیز تکبیر سر می دادند و در پی آن پیامبر (ص) به تکبیر دادند پرداختند؛ فَوُضِعَ التَکبیرُ علی العَرائسِ مِن تلک اللیلهِ؛ پس، از آن شب به بعد، تکبیر گفتن در عروسی ها مرسوم گردید. (من لایحضره الفقیه، ج۳: ۴۰۱)
نصف دنیا!؟
یکی از مسائلی که در باب آن روایات گوناگون ذکر شده است مهریه حضرت فاطمه (س) می‌باشد، به نحوی که آمده است:
– یک لباس مشکی بلند و یک پوست گوسفند و مقداری عطر. (بحارالانوار، ج۴۳: ۱۱۳)
– یک لباس نرم و ملایم و یک زره و زیراندازی از پوست قوچ. (کافی، ج۵: ۳۷۷)
– یک پنجم زمین. چنانچه پیامبر (ص) فرمودند: در آسمان معین شده است که مهریه ی آن حضرت یک پنجم زمین است. پس هر که در زمین راه برود، در حالی که با او و فرزندانش دشمن باشد، قدم زدن او تا روز قیامت در زمین حرام است. (مناقب آل ابی طالب، ج۳: ۴۰۰)
– در روایتی از امام باقر آمده است که: مهر فاطمه (س) یک پنجم دنیا و دو سوم بهشت است، و در زمین چهار نهر فرات، نیل، نهروان و بلخ برای حضرت فاطمه (س) است.
– و درروایتی دیگر آمده است که مهریه ایشان یک چهارم دنیا و تمامی‌بهشت و جهنم است، که دوستان خود را داخل بهشت می نمایند و دشمنان خود را راهی جهنم و همچنین مهریه آن حضرت نصف دنیا ذکر شده است. (امالی طوسی: ۶۶۸؛ دلائل الامامه: ۹۲)
تنها یک پوست گوسفند!
بنابر روایات متواتر در باب جهیزیه حضرت فاطمه (س) آمده است که پیامبر (ص) مقداری پول به عمار و بلال دادند که از بازار لوازمِ خانه را خریداری نمایند. پس آن ها یک پیراهن، یک عدد روسری، قطیفه سیاه خیبری یا عبای سیاه، پرده ی نازک پشمی، یک عدد حصیر از بافته های قریه هَجَر، یک عدد طشت مسی، مَشک برای آب آوردن، کاسه ای سفالین مشکی مخصوص خنک کردن آب، ابریقی که طرف بیرونش رنگ شده بود، کوزه سفالین و پوست گوسفندی تهیه نمودند (بیت الاحزان: ۵۷)، و همچنین از حضرت علی (ع) نقل شده است که فرموده‌اند: در آن شب که دختر پیامبر (ص) به خانه ی من آمد، بسترمان جزئ یک پوست گوسفند نبود (مناقب آل ابی طالب، ج۲: ۱۱۲)، و در روایتی دیگر می فرمایند: پیامبر (ص) به خانه ما آمدند، در حالی که ما بر روی خود قطیفه ای (پارچه ای پُرزدار) انداخته بودیم که اگر از طول، آن را به روی خود می‌کشیدیم، پهلویمان خالی می‌شد و اگر از عرض می انداختیم، سر و پاهایمان بدون پوشش می ماند. (تقویم شیعه: ۳۵۰، ۳۵۲؛ آمال الواعظین، ج۲: ۵۳۸)
قدس آنلاین
