چنان کن که آن اسباب شرمندگی ما که پوشیده داشتهای، و آن زشتی و عیب که پنهان نمودهای، پندی باشد برای ما، و ما را از بد رفتاری و آلوده شدن به گناه باز دارد، و مایهی کوششی شود برای رسیدن به توبهی معصیت زدا، و در آمدن به راه پسندیده.
متن دعا:
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتُلِیَ أَوْ رَأَى مُبْتَلًى بِفَضِیحَهٍ بِذَنْبٍ :
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ، وَ مُعَافَاتِکَ بَعْدَ خُبْرِکَ، فَکُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَهَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ، وَ ارْتَکَبَ الْفَاحِشَهَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَیْهِ. کَمْ نَهْیٍ لَکَ قَدْ أَتَیْنَاهُ، وَ أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَیْهِ فَتَعَدَّیْنَاهُ، وَ سَیِّئَهٍ اکْتَسَبْنَاهَا، وَ خَطِیئَهٍ ارْتَکَبْنَاهَا، کُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَیْهَا دُونَ النَّاظِرِینَ، وَ الْقَادِرَ عَلَى إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِینَ، کَانَتْ عَافِیَتُکَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ، وَ رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ فَاجْعَلْ مَا سَتَرْتَ مِنَ الْعَوْرَهِ، وَ أَخْفَیْتَ مِنَ الدَّخِیلَهِ، وَاعِظاً لَنَا، وَ زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ، وَ اقْتِرَافِ الْخَطِیئَهِ، وَ سَعْیاً إِلَى التَّوْبَهِ الْمَاحِیَهِ، وَ الطَّرِیقِ الْمَحْمُودَهِ وَ قَرِّبِ الْوَقْتَ فِیهِ، وَ لَا تَسُمْنَا الْغَفْلَهَ عَنْکَ، إِنَّا إِلَیْکَ رَاغِبُونَ، وَ مِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ. ۵) وَ صَلِّ عَلَى خِیَرَتِکَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِکَ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الصِّفْوَهِ مِنْ بَرِیَّتِکَ الطَّاهِرِینَ، وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِینَ وَ مُطِیعِینَ کَمَا أَمَرْت.َ
ترجمه دعا:
نیایش آن حضرت هنگام ابتلا، یا هنگامیکه کسی را به رسوایی گناه گرفتار میدید
خدایا، ستایش برای توست که میدانی و میپوشانی، و با این که از باطنِ همه خبر دار، عافیت میبخشی. هر یک از ما چون خود را به عیب و کاستی آلود، او را مشهور خاص و عام نساختی، و چون دست خود را به زشتها گشود، رسوایش نخواستی، و چون در پنهان بدیها را مرتکب شد، آنها را آشکار نکردی.
چه بسا نهی تو را که مرتکب شدهام، و چه بسا امر تو را که از آن سر پیچیدهایم، در حالی که تو ما را بر آن امر و نهی آگاه کرده بودی. چه بسا گناهان که انجام دادهایم و بسا خطاها که از ما سر زده است و تنها تو از آنها باخبر گردیدهای، نه دیگر بینندگان، و تو بیش از دیگران بر افشای آنها توانا بودی. عافیت تو برای ما، پردهای بود در برابر چشمانشان، و سدّی بر سَرِ راه گوشهاشان.
چنان کن که آن اسباب شرمندگی ما که پوشیده داشتهای، و آن زشتی و عیب که پنهان نمودهای، پندی باشد برای ما، و ما را از بد رفتاری و آلوده شدن به گناه باز دارد، و مایهی کوششی شود برای رسیدن به توبهی معصیت زدا، و در آمدن به راه پسندیده.
وقتِ این کوشش را نزدیک ساز و ما را به غفلت دچار مکن؛ چرا که ما روی نیاز به درگاه تو آوردهایم و از گناهان به سوی تو باز گردیدهایم.
خدایا، درود فرست بر محمد و خاندان او که ایشان را از میان آفریدگانت برگزیدهای، نابترینِ مردمان و پاکیزگاناند، و چنان کن که ما، آن سان که خود فرمان دادهای، گفتههایشان را به گوش جان بشنویم و حُکمشان را فرمان بریم.
اندیشه