موعود پایگاه اینترنتی موعود
هیچ کس را در برابر تو نه وسیله‌ی دفاع باشد، و نه آن قدرت و نیرو که پیش قهر تو با آن پشتگرمی‌یابد. به هر کس هر چه خواهی فرمان دهی، و برای هر کس هر سرنوشتی که خواهی رقم زنی.
متن دعا:
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَى السَّحَابِ وَ الْبَرْقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْد :ِ
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَیْنِ آیَتَانِ مِنْ آیَاتِکَ، وَ هَذَیْنِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِکَ، یَبْتَدِرَانِ طَاعَتَکَ بِرَحْمَهٍ نَافِعَهٍ أَوْ نَقِمَهٍ ضَارَّهٍ، فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْزِلْ عَلَیْنَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ وَ بَرَکَتَهَا، وَ اصْرِفْ عَنَّا أَذَاهَا وَ مَضَرَّتَهَا، وَ لَا تُصِبْنَا فِیهَا بِآفَهٍ، وَ لَا تُرْسِلْ عَلَى مَعَایِشِنَا عَاهَهً. اللَّهُمَّ وَ إِنْ کُنْتَ بَعَثْتَهَا نَقِمَهً وَ أَرْسَلْتَهَا سَخْطَهً فَإِنَّا نَسْتَجِیرُکَ مِنْ غَضَبِکَ، وَ نَبْتَهِلُ إِلَیْکَ فِی سُؤَالِ عَفْوِکَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَى الْمُشْرِکِینَ، وَ أَدِرْ رَحَى نَقِمَتِکَ عَلَى الْمُلْحِدِینَ. اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْیَاکَ، وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِکَ، وَ لَا تَشْغَلْنَا عَنْکَ بِغَیْرِکَ، وَ لَا تَقْطَعْ عَنْ کَافَّتِنَا مَادَّهَ بِرِّکَ، فَإِنَّ الْغَنِیَّ مَنْ أَغْنَیْتَ، وَ إِنَّ السَّالِمَ مَنْ وَقَیْتَ مَا عِنْدَ أَحَدٍ دُونَکَ دِفَاعٌ، وَ لَا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِکَ امْتِنَاعٌ، تَحْکُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضِی بِمَا أَرَدْتَ فِیمَنْ أَرَدْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا وَقَیْتَنَا مِنَ الْبَلَاءِ، وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلَى مَا خَوَّلْتَنَا مِنَ النَّعْمَاءِ، حَمْداً یُخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِینَ وَرَاءَهُ، حَمْداً یَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ ۷) إِنَّکَ الْمَنَّانُ بِجَسِیمِ الْمِنَنِ، الْوَهَّابُ لِعَظِیمِ النِّعَمِ، الْقَابِلُ یَسِیرَ الْحَمْدِ، الشَّاکِرُ قَلِیلَ الشُّکْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، إِلَیْکَ الْمَصِیر.ُ
ترجمه دعا:
نیایش آن حضرت هنگام شنیدن بانگ رعد
خدایا، این ابر و برق، دو نشانه از نشانه‌های قدرت تو، و دو کارگزار از کارگزاران تو هستند که با رحمتی سودمند، یا رنجی زیانبار، به فرمانبرداری‌ات شتاب می‌ورزند. پس به سبب این دو نشانه، بر سَرِ ما باران فساد و تباهی مبار، و بر تن ما جامه‌ی بلا مپوشان.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و سود و برکت این ابرها را بر ما فرو ریز و آزار و زیانشان را از ما برگیر. مبادا ما را به آفت ابرها دچار کنی و بر مایه‌ی زندگانی ما آسیبی فرستی.
خدایا، اگر این ابرها را برانگیخته‌ای که عذابی آورند و نماینده‌ی خشم تو باشند، از خشم تو به خودت پناه می‌آوریم و آمرزش خواهانه به درگاهت زار می‌گرییم. پس خشم خود را به سوی مشرکان گسیل دار، و آسیاب عذابت را بر سَرِ خداناشناسان به گردش درآر.
خدایا، خشکیِ سرزمین‌های ما را با ریزش باران خود از میان ببر، و با روزیِ خود، وسوسه را از دل‌های ما بیرون کن. ما را به غیر خودت سرگرم مساز، و میان ما و سرچشمه‌ی احسانت فاصله مینداز، چون توانگر کسی است که تو بی‌نیازش کرده باشی، و تن درست آن کس که تو او را از بلا نگه داری.
هیچ کس را در برابر تو نه وسیله‌ی دفاع باشد، و نه آن قدرت و نیرو که پیش قهر تو با آن پشتگرمی‌یابد. به هر کس هر چه خواهی فرمان دهی، و برای هر کس هر سرنوشتی که خواهی رقم زنی.
پس حمد و ستایش برای توست که ما را از بلا نگه می‌داری، و باید سپاسگزار تو بود که نعمت‌های خود را به ما می‌بخشی؛ چنان ستایشی که از حمد و سپاس دیگران ستایشگران پیش افتد و زمین و آسمان را سرشار کند.
این تویی که عطاهای بزرگ می‌بخشی و نعمت‌های سترگ می‌دهی. ستایشِ کم را پذیرایی و شکرِ اندک را سپاسگزار. نیکوکار و خوش رفتار و صاحب نعمت‌های بسیاری. جز تو معبودی نیست و بازگشت همه به سوی توست.
اندیشه
