چرا باید عفو و بخشش را بر انتقام ترجیح داد/ افرادی که می بخشند خوشحال تر هستند

عفو و بخشش یکی از برترین ویژگی های اخلاقی است که تاثیرات بسیار مثبتی برای خود فرد عفوکننده نیز دارد و به طور کلی در مقایسه با آنهایی که کینه به دل می‌گیرند و در پی قصاص هستند افرادی که می‌بخشند خوشحال ترند و کمتر دچار تنش می‌شوند.

یکی از برترین ویژگی های اخلاقی که می تواند از هر فردی انسانی بزرگ و قابل تقدیر بسازد “عفو و بخشش در هنگام خشم” است. به گفته امیر مومنان علی(ع) در عفو لذتی است که در انتقام نیست. طی کردن مراحلی که به گذشت و بخشایش منتهی می‌شود را می توان یک اقدام شجاعانه تلقی کرد.

انسان ها معمولا دشواری های موجود در فرآیند بخشش را درک می‌کنند و با مشاهده تلاش قربانی برای رها شدن از احساس خشم و آزردگی و یافتن نوعی راه حل، تشویق و حمایت خود را از او دریغ نمی‌کنند. هر چند در صورتی که خانواده و دوستان هنوز در مرحله ابراز همدردی و دلسوزی برای قربانی باشند و دائما تکرار کنند که اتفاقی که افتاده”نابخشودنی”است در ابتدای کار مشکل آفرین خواهند شد.

گاهی قربانی کم و بیش به این فکر افتاده که دیگر وقت آن رسیده که روال عادی زندگی را از سر بگیرد، که در این حالت لازم است احساس خود را با اطرافیان در میان بگذارد، اما این کار ممکن است چندان هم آسان نباشد. گاهی قربانی ها می‌گویند که مایلند ماجرا را فراموش کنند، اما نزدیکانشان با ابراز مکرر احساس رنجش یا خشم خود نسبت به ماجرا این کار را غیر ممکن می سازند. در چنین مواردی گاهی لازم است که روی اطرافیان قربانی نیز از لحاظ روانی کار شود.

شکی نیست که عذرخواهی خطاکار، اظهار ندامت و تلاش او برای دلجویی و جبران، کمک بزرگی خواهد کرد، اما در صورتی که چنین حرکتی از خطاکار مشاهده نشود هم”بخشش” ارزش آن را دارد که برایش تلاش شود. به طور کلی در مقایسه با آنهایی که کینه به دل می‌گیرند و در پی قصاص هستند افرادی که می‌بخشند خوشحال ترند و کمتر دچار تنش می‌شوند.

با توجه بیش از حد به واقعه و قرار گرفتن مجدد در کوران خشم و دل شکستگی حاصل از آن، به خطاکار اجازه می دهید که به آزردن شما ادامه دهد. قبول این واقعیت برای خیلی ها ناگوار است، اما با کوتاهی در کنار آمدن با خطای دیگران و از سر گرفتن زندگی عادی، عملا خطای دیگران را بزرگ تر و مهم تر می‌کنید.

همچنین خشم به سلامتی فرد نیز لطمه می زند. فشار روانی مرتبط با “نبخشیدن”را نباید دست کم گرفت. با دو دستی چسبیدن به این گله و شکایت و احساس خشم و بی عدالتی حاصل از آن، همچنان به خطاکار امکان می دهد که بر زندگی روزمره فرد خشمگین تاثیری بد و منفی بگذارد. خطاکار هنوز هم دارد به او صدمه می زند و فرد خشمگین مانع آن نمی‌شود.

عفو بخشش نیازمند عزم راسخ و تلاش و پشتکار قربانی است تا بتواند به تدریج بر خشم و آزردگی خود غلبه کند و برای حل مشکل تصمیم قطعی بگیرد. اگر چه این تلاش آسان نیست، اما با توجه به مزایایی که نصیبتان خواهد کرد، کوشش برای “بخشش”و گذشت احساس رضایت و خوشبختی بیشتری به شما می دهد، تا غرق شدن در یک زندگی توام با کینه توزی و تلخکامی.

مهر