موعود پایگاه اینترنتی موعود
یک روانشناس گفت: بیماری روانشناختی دوران کودکی یا اختلالات روانی کودکی دستهای از اختلالات هستند که با عنوان اختلالات فراگیر رشدی یاد می‌شوند. یکی از این اختلال‌ها، اوتیسم یا در خود‌ماندگی است که در مراحل رشد ظاهر می‌شود.
اردشیر یاراحمدی اظهار کرد: درک زبان و بیان مطالب برای کودکانی که دچار اختلال اوتیسم می‌شوند، بسیار دشوار می‌شود و تولید گفتار یعنی صحبت کردن در این کودکان، به سختی اتفاق می‌افتد. این مشکل در کودکان اوتیسم می‌تواند در جنبه‌های مختلف زندگی آنها مشکلاتی به وجود آورد.
وی ادامه داد: علایم اختلال اوتیسم از همان دوران کودکی ظاهر می‌شود، یکی از شاخصه‌های این اختلال وجود بعضی نقص‌ها‌ست که به صورت کیفی در تعامل‌ها و مهارت‌های اجتماعی آنها بروز می‌کند و الگوی رفتاری کودکان اوتیسمی دچار مشکل می‌شود.
این روانشناس افزود: برای تشخیص اختلال اوتیسم ملاک‌های مختلفی وجود دارد، ممکن است این کودکان در رشد زبان نقص داشته باشند، یعنی کودک در قبل از ۳ سالگی نتواند خوب صحبت کرده و کلمات را به خوبی بیان کند و در ارتباط با والدین و اطرافیان نیز دچار مشکل شود. این علامتی است که در گام اول با مشاهده آن می‌توان تشخیص داد، کودک مبتلا به اوتیسم است.
یاراحمدی گفت: کودکان اوتیسمی توجهی به افراد مهم زندگی خود نمی‌کنند و قادر نیستند انگیزه و نیت دیگران را دریابند. همچنین بازی‌ها و فعالیت این‌گونه کودکان ویژگی‌های خاص خود را دارد، بازی‌های این کودکان بیشتر یکنواخت است و هیچ تنوعی در بازی آنان وجود ندارد، ممکن است یک بازی را هزار بار انجام دهند و در واقع بازی‌های آنها تغییرناپذیرند.
وی درباره علت ایجاد اختلال اوتیسم در کودکان عنوان کرد: بر اساس نظریه کانر، علت اوتیسم نقص در ارتباط مادر است که در بدو تولد کودک رابطه عاطفی عمیق با کودک نداشته است. از دیگر علل این بیماری، مشکلات ژنتیکی است.
این روانشناس بیان کرد: کودکان مبتلا به اوتیسم با اشیا اطراف خود رابطه صمیمی‌تری در مقایسه با والدین و اطرافیانشان برقرار می‌کنند، ممکن است صندلی را به عنوان دوست خود بدانند و هرگاه والدین بخواهند صندلی را جابه‌جا کنند با مخالفت این کودکان روبه‌رو شوند.
یاراحمدی به چند علامت اختلال اوتیسم که می‌توان بیماری کودک را با مشاهده آنها تشخیص داد، اشاره کرد و گفت: پرتحرکی و کم‌تحرکی بسیار زیاد، پرخاشگری شدید، کوبیدن سر به دیوار و زمین، گاز گرفتن پاها و دستهای خود، خراش دادن بدن خود و کندن موها از علایم بروز اوتیسم است. همچنین این کودکان، در برابر هر تغییر در زندگی خود مقاومت نشان می‌دهند.
وی افزود: اختلال اوتیسم در کودکان پسر ۴ تا ۵ برابر شایع‌تر بوده و در دختران کمتر دیده می‌شود. ممکن است اوتیسم با عقب‌ماندگی ذهنی همراه باشد.
این روانشناس درباره مشکل ظاهری کودکان مبتلا به اوتیسم توضیح داد: ممکن است در قسمت‌های گیجگاهی یا پشت سر، حجم مغز به طور غیرطبیعی افزایش پیدا کند.
یاراحمدی گفت: درمان اوتیسم به چند شیوه انجام می‌شود که ویتامین‌درمانی یکی از این راه هاست. آموزش‌هایی نیز به والدین داده می‌شود تا تعامل‌های اجتماعی کودک مبتلا به اوتیسم افزایش یابد.
وی عنوان کرد: به طور کلی تقویت تعامل اجتماعی، زبان و گفتار و آموزش بازی‌های نمادین و تخیلی می‌تواند راهکار مناسبی برای درمان کودکان اوتیسمی‌باشد.
ایسنا
