موعود پایگاه اینترنتی موعود
در چنین روزی، امام محمد تقی (ع) به اجبار معتصم عباسی در سال ۲۲۰ هجری قمری وارد بغداد شد.
امام محمد تقی (ع)، معروف به جواد الائمه و امام نهم شیعیان در طول عمر با برکت و کوتاه مدت خویش، دوبار به بغداد مسافرت نمود و هر دوبار مصادف با ماه محرم بود.
بار نخست، با دعوت اجباری مأمون عباسی (پس از شهادت امام رضا (ع) در خراسان و بازگشت مأمون به بغداد) در محرم سال ۲۱۵ قمری وارد بغداد شد و در همان هنگام مأمون در صدد تجهیز نیروی عظیم نظامی‌برای نبرد با رومیان بر آمده بود.
مأمون در همان سفر، علی رغم مخالفت بسیاری از بزرگان بنی عباس، دختر خود ام الفضل را به عقد ازدواج امام محمد تقی (ع) در آورد، البته پر واضح است که او مقاصد شیطانی خود را از این ازدواج دنبال میکرد من جمله اینکه بتواند از این طریق همیشه مراقب حضرت باشد و در واقع یک جاسوس تمام وقت در خانه حضرت گمارده باشد، در آخر هم همین ملعونه حضرت را در به دستور معتصم به شهادت رسانید.
بار دوم، بنا به دعوت معتصم عباسی به اکراه و اجبار وارد بغداد شد و ورود وی به دارالخلافه، مصادف بود با دو روز مانده به آخر محرم سال ۲۲۰ قمری. معتصم عباسی گر چه در ظاهر نسبت به آن حضرت، اظهار علاقه و محبت میکرد و مقامش را گرامی می‌داشت، ولیکن در باطن، امام محمد تقی (ع) و تمامی خاندان عصمت و اهل بیت (ع) و شیعیانشان را دشمن خود می‌دانست و با بهانه هایی واهی، محدودیت‌های تازه ای برای آنان قائل می‌شد. وی، پس از ده ماه تحمل وجود شریف امام جواد (ع)، همسرش ام الفضل را به کشتن آن امام معصوم (ع) تحریک کرد و به دست این زوجه بی وفا، وی را مسموم و در آخرین روز ذی قعده سال ۲۲۰ قمری به شهادت رسانید.
حج
