گوشه ای از خرابه های نمور شام زانوهایش را در آغوشش گرفته و سرش را به دیوارهای سرد و تاریک تکیه داده بود.
پدر برای او نامی همیشگی بود که خدا را به او سوگند می داد تا بار دیگر پدر را در آغوش بکشد. حتی دیواره های خرابه هم بر حال رقیه میگریستند. همه پدر را طلب میکردند. یزید می دانست چاره رقیه ی داستان کربلای ما چیست.
-(یزید) سر حسین را برایش ببرید تا آرام گیرد و بهانه پدرش را از ما نگیرد، دخترک نگهبانان را هم به گریهانداخته است…
نگهبان سر را در مقابل رقیه میگیرد. خود را پشت پاهای عمه اش پنهان کرد. باورش نمیشد که روزی او سر پدر را در آغوش بگیرد و با دستانش تارهای موی خونینش را نوازش کند. رقیه برای همیشه چشمانش را بست…
****
نام: رقیّه
نام پدر: حسین بن علی بن ابی طالب(علیه السلام)
نام مادر: ام اسحق(سلام الله علیها) که در همان دوران کودکی ایشان رحلت کردند و حضرت رقیه(سلام الله علیها) زیر نظر عمه بزرگوارشان حضرت زینب(سلا م الله علیها) بزرگ شدند.
تاریخ تولد: سال ۵۷ هجری قمری در مدینه
محل شهادت: در خرابه های شام
آرامگاه: سوریه (۱)
“راستی آیا
کودکان کربلا، تکلیفشان تنها دائما تکرار مشقِ آب! آب!
مشقِ بابا آب بود؟”(۲)
پی نوشت
۱. http://rabana.ir/?part=menu&inc=menu&id=81
۲. قیصر امین پور
منبع: بر مدارعشق، شرح حال یاران امام حسین(ع). مرکز تحقیقات و پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود عصر(عج). نشر موعود عصر(عج). چاپ دوم، زمستان ۸۳. صص ۳۱ و۳۲.
ماءمعین
بر مدار عشق، شرح حال یاران امام حسین(علیه السلام) به روایت مرکز تحقیقات و پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود عصر(عج) است.