چه کارهايي براي قبولي توبه و توسل به امام حسين (ع) انجام دهيم؟

توبه یعنی پشیمانی قلبی که لازمه اش ترک آن کار و تصمیم جدی داشتن، بر انجام ندادن گناهان است. در صورتی که قابل جبران باشد، لازم است است این کار انجام شود …

«توسل» از ماده «وسل» به معنای تقرّب جستن یا چیزی که باعث تقرّب به دیگری از روی علاقه و رغبت می‌شود، می‌باشد(۱) توسل شامل شفاعت نیز می‌شود، «شفاعت» از ماده «شفع» به معنای ضمیمه کردن چیزی به همانند او است (۲) و در مفهوم قرآنی، شخص گناهکار به خاطر پاره‌ای از جنبه‌های مثبت (مانند ایمان، عمل صالح و…) شباهتی با اولیاءالله پیدا می‌کند و آن‌ها با کمک‌های خود، او را به‌سوی کمال سوق می‌دهند و از پیشگاه خداوند تقاضای عفو می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر: شفاعت قرار گرفتن موجود قوی‌تر و برتر در کنار موجود ضعیف‌تر و کمک نمودن به او د رراه پیمودن مراتب کمال، است(۳).

قرآن کریم در آیه ۳۵ سوره مائده، می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ وَ جاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»: ای کسانی که ایمان آورده‌اید پرهیزکاری پیشه کنید و وسیله‌ای برای تقرب به خدا، انتخاب نمایید و درراه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید.

وسیله در آیه فوق، معنای بسیار وسیعی دارد و هر کار و هر چیزی که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار می‌شود، شامل می‌گردد، همانطورکه حضرت علی ـ علیه السّلام ـ فرمودند: بهترین چیزی که به‌وسیله آن می‌توان به خدا نزدیک شد، ایمان به خدا و پیامبر او و جهاد در راه او، نماز، زکات، روزه، حج، صله‌رحم، انفاق … می‌باشد(۴).

متوسل شدن به افراد در حقیقت توسل به مقام روحانی آن‌هاست که روح خود را پرورش داده، به کمالاتی رسیدند علاوه بر این، توسل روح امید را افزایش، روح یأس را کاهش و ایجاد رابطه معنوی باخدا و اولیاءالله و تحصیل رضایت خداوند و توجه به سلسله شافعان و… را به وجود می‌آورد بنابراین توسل به مقامِ بزرگی مانند امام حسین علیه‌السلام که جانش را برای احیای دین خدا، فدا کرد، بسیار مناسب است و در روایات بسیاری هم به آن تأکید شده است. آداب و ترتیب خاصی نیز برای این‌گونه توسل ها، وجود ندارد و انسان می‌تواند صمیمانه با امامش درد دل کند و به‌وسیله او از خدا طلب مغفرت کند یا اینکه از خدای متعال بخواهد به خاطر آن بزرگوار، او را مورد بخشش قرار دهد.

توبه یعنی پشیمانی قلبی که لازمه اش ترک آن کار و تصمیم جدی داشتن، بر انجام ندادن گناهان است. در صورتی که قابل جبران باشد، لازم است است این کار انجام شود. می توان از سیدالشهدا علیه السلام خواست تا برای توفیق در این مسیر، برایتان دعا کند. از طرفی می توان از آن بزرگوار درخواست کرد تا به درگاه الهی برای شما، استغفار نماید.

موفق باشید.

پی‌نوشت‌ها:

۱. قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ذیل ماده «وسل»

۲. همان، ‌ ذیل ماده «شفع»

۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج ۱، ص ۲۲۳

۴. نهج‌البلاغه، خطبه ۱۱۰