حضرت سکینه (س) از زنان خردمند عصر خویش بود

یک کارشناس امور دینی گفت: حضرت سکینه (س) از زنان خردمند و دانا در زمینه شعر، سخنورى و فصاحت بیان از ممتازان عصر خویش بود.

 

حجت‌الاسلام محمد آفتابی اظهار داشت: این بانوی بزرگوار از زنان خردمند و داناى عصر خویش بود.

به گفته آفتابی، ایشان علاوه بر بهره‌‌مندى کامل از حُسن جمال، از فضایل معنوى مانند تعبد، تدین و تقواى الهى برخوردار بود و در زمینه شعر، سخنورى و فصاحت بیان از ممتازان عصر و خانه ایشان همواره مجمع ادبا، شُعرا و سخن‌سرایان عرب بود.

مدیرکل سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه خاطرنشان کرد: این بانوى شریف علوى در دامن مهرانگیز پدر ارجمندش حضرت امام حسین(ع) و مادر گران‌مایه‌‌اش حضرت رباب(س) و عمه بزرگوارشان حضرت زینب کبرى(س) پرورش یافتند و از راهنمایى و تربیت ناب برادرشان امام سجاد(ع) در ایام امامت آن بزرگوار بهره‌هاى وافر یافت.

وی با بیان اینکه درباره تاریخ تولد این بانوی بزرگوار اطلاع دقیقى در دست نیست، متذکر شد: اما ایشان در واقعه عاشورا، دخترى رشید و بالغ بوده و برخى از مورخان، حضرت سکینه(س) را در واقعه کربلا بین ده تا سیزده ساله خوانده‌اند.

این کارشناس امور دینی ادامه داد: بنابراین تولدش باید میان سال‌ هاى ۴۷ تا۵۰ قمرى باشد و در مدینه و در اواخر عصر امامت حضرت امام حسن‌ مجتبى(ع) دیده به جهان گشود.

به گفته آفتابی، امام حسین(ع) به‌تمامى فرزندانشان از جمله سکینه، عشق و علاقه داشت و آنان را به‌خاطر برخوردارى از فضایل و کمالات نفسانى، بسیار دوست داشتند.

استاد دانشگاه یادآور شد: روایت شده که آن حضرت درباره سکینه و مادرش رباب و خانه‌اى که آن دو در آن زندگى مى‌ کردند، شعرى عاطفى سروده با این ترجمه « به‌جانت سوگند! من به‌راستى خانه‌‌اى که سکینه و مادرش رباب در آن باشند، دوست دارم، من آن دو را دوست دارم و براى آنان دارایى‌‌ام را نثار مى‌‌کنم و هیچ ملامت‌‌گرى نمى‌‌تواند مرا در این کار سرزنش کند».

وی با بیان اینکه ایشان پس از واقعه کربلا به‌مدت ۵۷ سال زندگى کرد، بیان داشت: در آغاز و تا زمان ازدواجشان مورد کفالت برادر بزرگوارشان امام سجاد(ع) قرار داشتند.

این کارشناس امور دینی در خصوص روایات موجود در مورد درگذشت این بانوى بزرگ علوى، بیان داشت: یک روایت حاکى از این است که ایشان در پنجم ربیع‌الاول سال ۱۱۷ هجرى قمرى در مدینه بدرود حیات گفت و روایت دیگر وفات ایشان را در پنجم ربیع‌الاول سال ۱۲۶ هجرى قمرى در مکه معظمه اعلام کرده است.

آفتابی در پایان اذعان داشت: به هر حال درگذشت وى در پنجم ربیع الاول مورد اتفاق تاریخ‌نگاران و سیره‌نویسان بوده و در همان سالى که حضرت سکینه(س) وفات یافتند، خواهرش حضرت فاطمه بنت الحسین(ع) نیز در مدینه بدرود حیات گفت.

 

فارس

همچنین ببینید

از شیراز تا حیفا

«از شیراز تا حیفا»روایتی از بنیاد و تاریخ فرقه بابیه

«از شیراز تا حیفا» نقدی عالمانه و روایتی منصفانه از چگونگی شکل‌گیری فرقه بابیه و …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *