قال الإمام المهدی – عجّل الله تعالی فرجه الشّریف – : وَ أمّا وَجْهُ الاْنْتِفاعِ بی فی غَیْبَتی فَکَالاْنْتِفاعِ بِالشَّمْسِ إذا غَیَّبَها عَنِ الاْبْصارِ السَّحابُ.
«بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۱۸۱»
امام زمان – عجّل الله تعالی فرجه الشّریف – فرمود: چگونگی بهره گیری و استفاده از من در دوران غیبت همانند انتفاع از خورشید است در آن موقعی که به وسیله ابرها از چشم افراد ناپدید شود.