موعود پایگاه اینترنتی موعود
هر که سوره نحل را در هر ماه بخواند، از بدهکارى و خسارت در امان می‌شود و ۷۰ نوع بلا از او برطرف می‌گردد که آسان‌ترین آن‌ها دیوانگى و جذام و برص است و در روایت دیگرى سوره‌ی نحل براى محفوظ ماندن از شرّ ابلیس و سپاه و پیروان اوست…
قرآن کریم کتابی است که می‌تواند ظلمت‌های جهل و مشکلات انسان‌ها را برطرف کند و بهترین راه استفاده از این کتاب هدایت، خواندن و تدبّر و تفکّر در آیات آن است. به همین‌خاطر، خداوند متعال فرمود: «فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآن [مزّمل/۲۰] هر مقدار که مىتوانید از قرآن بخوانید» و همچنین فرمود: «أَفَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآن [محمد/۲۴] آیا در قرآن نمىاندیشند؟»
خواندن قرآن؛ عبادت است و سبب جلای دلها و رفع فراموشی و بلغم:
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «أَفْضَلُ عِبادَهِ اُمََّتی قِرَاءَهُ القُرآنِ [۱] برترین عبادت امت من خواندن قرآن است».
ایشان همچنین تاکید فرمودند: «إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ لَتَصْدَأُ کَمَا یَصْدَأُ الْحَدِیدُ وَ إِنَّ جَلَاءَهَا قِرَاءَهُ الْقُرْآن [۲] همانا این دلها زنگار می‌گیرد؛ همانطورى که آهن زنگار می‌گیرد و همانا جلاى دلها (از این زنگار)؛ خواندن قرآن است».
امام صادق (علیه‌السلام) نیز در همین باب فرمودند: «السِّوَاکُ وَ قِرَاءَهُ الْقُرْآنِ مَقْطَعَهٌ لِلْبَلْغَمِ [۳]مسواک زدن و خواندن قرآن بلغم را می‌برند».
ایشان در روایتی دیگر می‌فرمایند: «ثَلَاثَهٌ یُذْهِبْنَ النِّسْیَانَ وَ یُحْدِثْنَ الذُّکْرَ قِرَاءَهُ الْقُرْآنِ وَ السِّوَاکُ وَ الصِّیَام [۴] سه چیز فراموشى را می‌برند و یاد می‌آورند، خواندن قرآن مسواک زدن و روزه».
فرق قرائت قرآن با تلاوت قرآن:
هر تلاوتی، قرائت هست ولی هر قرائتی، تلاوت نیست؛ با این توضیح که: قرائت قرآن، تنها؛ خواندن قرآن است اما تلاوت قرآن، شمرده خواندن قرآن است به همراه تدبّر و اندیشه در معنای آن و عمل به احکام آن و امید به وعده‌ها و هراس از تهدیدها و عبرت از داستان‌های قرآن. [۵]
تأثیری که تلاوت قرآن دارد این است که سبب نورانیت معنوی و خیر و برکت خانه و می‌شود، چنانکه رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «خانههاى خود را با تلاوت قرآن، نورانی کنید… زیرا که هرگاه در خانه، بسیار تلاوت قرآن شد، خیر و برکتش زیاد می‌شود، و اهل آن به‌وسعت می‌رسند، و آن خانه براى اهل آسمان درخشندگى دارد چنانکه ستارگان آسمان براى اهل زمین می‌درخشند».[۶]
سبب همراهی ملائکه و دوری شیاطین:
روایات ذکر شده، به صورت عمومی فضیلت خواندن قرآن را بیان می‌فرمایند، اما روایاتی هم داریم که به صورت خصوصی، فضیلت سوره‌ها را بیان می‌فرمایند که دانستن آن‌ها تشویق بیشتری برای خواندن این کتاب انسان‌ساز و استفاده از آن است و به این مناسبت، بعضی از این سوره‌ها، معرفی می‌شود:
– سوره‌ی قدر:
امام صادق (علیه‌السلام): «مَنْ قَرَأَ سُورَهَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ إِحْدَى عَشْرَهَ مَرَّهً عِنْدَ مَنَامِهِ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ أَحَدَ عَشَرَ مَلَکاً یَحْفَظُونَهُ مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ حَتَّى یُصْبِح [۷] هر که سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ را یازده بار در وقت خواب خود بخواند خدا به او یازده فرشته می‌گمارد که او را تا صبح از شر هر شیطان رجیمى نگهدارند».
– سوره‌ی انعام:
امام صادق (علیه‌السلام): «تمام سوره انعام در یک مرتبه نازل شد و هفتاد هزار فرشته آن را بدرقه کردند تا آنکه بر محمد (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) فرود آمد، پس آن را بزرگ و گرامى بدارید، چرا که اسم خداوند در هفتاد جاى این سوره آمده است و اگر مردم مىدانستند که چهها در آن نهفته شده است، هرگز (تلاوت) آن را ترک نمی‌کردند».[۸]
– سوره‌ی لقمان:
امام محمد باقر (علیه السّلام): «کسى که سوره‌ی لقمان را در هر شب تلاوت کند، خداوند در آن شب، فرشتگانى بر او می‌گمارد که او را تا به صبح از شرّ ابلیس و دستیارانش محافظت کنند و اگر این سوره را در روز بخواند، همان فرشتگان او را تا شب از شرّ شیطان و دستیارانش دور نگاه می‌دارند».[۹]
– سوره‌ی یس:
امام صادق (علیه‌السلام): «هر چیزى قلبى دارد و قلب قرآن (یس) است و هر که سوره (یس) را در روز بخواند در آن روز محفوظ می‌ماند و و از رزق خدا بهره می‌برد و هر که آن را در شب قبل از خواب بخواند خداوند هزار ملک بر او می‌گمارد تا او را از شرّ هر شیطان و هر آفتى نگهدارى کنند، و اگر آن روز بمیرد خداوند، او به بهشت در می‌آورد».[۱۰]
سوره‌ی ص:
امام محمد باقر (علیه السّلام): «هرکس در شب جمعه سوره‌ی ص را بخواند، به قدرى از خیر دنیا و آخرت به او کرامت می‌کنند که جز به پیامبرى مرسل و یا فرشتهاى مقرّب به دیگرى داده نمی‌شود، و خداوند او را و هرکس از افراد خاندانش را- که دوست داشته باشد – وارد بهشت مىکند، حتّى خدمتکارى که به او خدمت کرده اگرچه از افراد خانوادهاش یا از کسانى که حقّ شفاعت در مورد آنان داشته است نباشد».[۱۱]
– سوره‌ی صف:
امام محمد باقر (علیه السّلام): «مَنْ قَرَأَ سُورَهَ الصَّفِّ وَ أَدْوَمَ قِرَاءَتَهَا فِی فَرَائِضِهِ وَ نَوَافِلِهِ صَفَّهُ اللَّهُ مَعَ مَلَائِکَتِهِ وَ أَنْبِیَائِهِ الْمُرْسَلِینَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ [۱۲] هر که سوره صفّ را بخواند و در نمازهاى واجب و مستحب خویش بر خواندنش مداومت ورزد خداوند او را همراه فرشتگان و پیامبران فرستاده شده خود در یک صف قرار می‌دهد؛ اگر خدا خواهد».
– سوره‌ی صافات:
امام صادق (علیه‌السلام): «کسى که سوره صافات را در هر روز جمعه بخواند همیشه از هر آفت و آسیبى محفوظ است و در زندگانى دنیا هر گرفتارى از او دور مىشود و به وسیع‌ترین روزى در دنیا روزى داده می‌شود و خداوند در مال و فرزند و بدنش امر ناگوار و بدى که از شیطان رجیم و از ستمگر خود‌پسند باشد به او نمی‌رساند (آن را از وى دور و برطرف می‌سازد).»[۱۳]
– سوره‌ی نحل:
امام محمد باقر (علیه السّلام): «هر که سوره نحل را در هر ماه بخواند، از بدهکارى و خسارت در امان می‌شود و ۷۰ نوع بلا از او برطرف می‌گردد که آسان‌ترین آن‌ها دیوانگى و جذام و برص است و در روایت دیگرى سوره‌ی نحل براى محفوظ ماندن از شرّ ابلیس و سپاه و پیروان اوست».[۱۴]
همراهی ملائکه و دوری شیاطین با خواندن همه‌ی سوره‌ها:
البته خواندن همه‌ی سوره‌های قرآن کریم موجب برکت در خانه و حضور ملائکه و دوری شیاطین می‌شوند چنانکه امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «خانه‌ای که در آن قرآن خوانده شود و ذکر خدای عزوجلّ شود، برکتش زیاد می‌شود و فرشتهها در آن حاضر می‌شوند و شیاطین از آن دور می‌شوند و براى اهل آسمان می‌درخشد مانند ستارههاى درخشان که براى اهل زمین مىدرخشند و خانه‌ای که در آن قرآن نخوانند و ذکر خدا نشود، برکتش کم می‌شود و فرشتهها از آن دورى می‌شوند و شیاطین در آن حاضر می‌شوند».[۱۵]
پس؛ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآن [مزّمل/۲۰] هر مقدار که مىتوانید از قرآن بخوانید.
پی نوشت:
[۱]. تحریرالمواعظ‌‌‌العددیه، ص۶۹.
[۲]. ارشاد‌القلوب، ج۱، ص۷۸.
[۳]. بحار‌الانوار، ج۵۹، ص۲۰۴.
[۴]. بحار‌الانوار، ج۵۹، ص۲۶۶.
[۵]. با استفاده از ترجمه المیزان، ج۱، ص۴۰۱ و ۴۰۲.
[۶]. نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَهِ الْقُرْآنِ … فَإِنَّ الْبَیْتَ إِذَا کَثُرَ فِیهِ تِلَاوَهُ الْقُرْآنِ کَثُرَ خَیْرُهُ وَ اتَّسَعَ أَهْلُهُ وَ أَضَاءَ لِأَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا تُضِیءُ نُجُومُ السَّمَاءِ لِأَهْلِ الدُّنْیَ «اصول کافی، ج۲، ص۶۱۰».
[۷]. بحار‌الانوار، ج۷۳، ص۲۱۱.
[۸]. نَزَلَتْ سُورَهُ الْأَنْعَامِ جُمْلَهً وَاحِدَهً شَیَّعَهَا سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ حَتَّى نَزَلَتْ عَلَى مُحَمَّدٍ (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) فَعَظِّمُوهَا وَ بَجِّلُوهَا فَإِنَّ اسْمَ اللَّهِ فِیهَا فِی سَبْعِینَ مَوْضِعاً وَ لَوْ عَلِمَ النَّاسُ مَا فِیهَا مَا تَرَکُوهَا «ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۱۰۶».
[۹]. مَنْ قَرَأَ سُورَهَ لُقْمَانَ فِی کُلِّ لَیْلَهٍ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ فِی لَیْلَتِهِ مَلَائِکَهً یَحْفَظُونَهُ مِنْ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ حَتَّى یُصْبِحَ فَإِذَا قَرَأَهَا بِالنَّهَارِ لَمْ یَزَالُوا یَحْفَظُونَهُ مِنْ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ حَتَّى یُمْسِیَ «ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۱۱۰».
[۱۰]. إِنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ قَلْباً وَ قَلْبُ الْقُرْآنِ یس فَمَنْ قَرَأَ یس قَبْلَ أَنْ یُمْسِیَ کَانَ فِی نَهَارِهِ مِنَ الْمَحْفُوظِینَ وَ الْمَرْزُوقِینَ حَتَّى یُمْسِیَ وَ مَنْ قَرَأَهَا فِی لَیْلَهٍ قَبْلَ أَنْ یَنَامَ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ أَلْفَ مَلَکٍ یَحْفَظُونَهُ مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ وَ مِنْ کُلِّ آفَهٍ وَ إِنْ مَاتَ فِی یَوْمِهِ أَدْخَلَهُ اللَّهُ الْجَنَّهَ تَمَامَ الْخَبَرِ وَ فِی رِوَایَهٍ تُقْرَأُ لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ لِلْحِفْظِ مِنْ کُلِّ آفَهٍ وَ بَلِیَّهٍ فِی النَّفْسِ وَ الْأَهْلِ وَ الْمَالِ «مکارم الأخلاق، ص۳۶۴».
[۱۱]. مَنْ قَرَأَ سُورَهَ ص فِی لَیْلَهِ الْجُمُعَهِ أُعْطِیَ مِنْ خَیْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ مَا لَمْ یُعْطَ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ إِلَّا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ أَوْ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ أَدْخَلَهُ اللَّهُ الْجَنَّهَ وَ کُلَّ مَنْ أَحَبَّ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ حَتَّى خَادِمَهُ الَّذِی یَخْدُمُهُ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ فِی حَدِّ عِیَالِهِ وَ لَا فِی حَدِّ مَنْ یَشْفَعُ فِیهِ «ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۱۱۲».
[۱۲]. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۱۱۸.
[۱۳]. مَنْ قَرَأَ سُورَهَ الصَّافَّاتِ فِی کُلِّ یَوْمِ جُمُعَهٍ لَمْ یَزَلْ مَحْفُوظاً مِنْ کُلِّ آفَهٍ مَدْفُوعاً عَنْهُ کُلُّ بَلِیَّهٍ فِی حَیَاهِ الدُّنْیَا مَرْزُوقاً فِی الدُّنْیَا بِأَوْسَعِ مَا یَکُونُ مِنَ الرِّزْقِ وَ لَمْ یُصِبْهُ اللَّهُ فِی مَالِهِ وَ لَا وَلَدِهِ وَ لَا بَدَنِهِ بِسُوءٍ مِنْ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ وَ لَا مِنْ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَ فِی رِوَایَهٍ تُقْرَأُ لِلشَّرَفِ وَ الْجَاهِ وَ الْعِزِّ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ «مکارم الأخلاق، ص۳۶۴».
[۱۴]. مَنْ قَرَأَ سُورَهَ النَّحْلِ فِی کُلِّ شَهْرٍ کُفِیَ الْمَغْرَمَ فِی الدُّنْیَا وَ سَبْعِینَ نَوْعاً مِنْ أَنْوَاعِ الْبَلَاءِ أَهْوَنُهَا الْجُنُونُ وَ الْجُذَامُ وَ الْبَرَصُ وَ فِی رِوَایَهٍ لِلتَّحَرُّزِ مِنْ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ وَ أَشْیَاعِهِ «مکارم الأخلاق، ص۳۶۴».
[۱۵]. الْبَیْتُ الَّذِی یُقْرَأُ فِیهِ الْقُرْآنُ وَ یُذْکَرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهِ تَکْثُرُ بَرَکَتُهُ وَ تَحْضُرُهُ الْمَلَائِکَهُ وَ تَهْجُرُهُ الشَّیَاطِینُ وَ یُضِیءُ لِأَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا یُضِیءُ الْکَوْکَبُ الدُّرِّیُّ لِأَهْلِ الْأَرْضِ وَ الْبَیْتُ الَّذِی لَا یُقْرَأُ فِیهِ الْقُرْآنُ وَ لَا یُذْکَرُ اللَّهُ فِیهِ تَقِلُّ بَرَکَتُهُ وَ تَهْجُرُهُ الْمَلَائِکَهُ وَ تَحْضُرُهُ الشَّیَاطِینُ «اصول کافی، ج۲، ص۶۱»
