موعود پایگاه اینترنتی موعود
براساس روایات نخستین کار حضرت مهدی(علیه السلام) پس از ورود به مدینه، بیرون آوردن جنازه آن دو نفر ظالم و غاصبِ حق زهرا(سلام الله علیها) است.
به گزارش موعود از احادیث متعدّد استفاده می‌شود که نخستین کار حضرت مهدی(علیه السلام) پس از ورود به مدینه، بیرون آوردن جنازه آن دو نفر ظالم و غاصبِ حق زهرا(سلام الله علیها) است.
خلاصه مطلب این می‌باشد که ایشان از مردم می پرسند: آیا بین شما کسی هست که آندو را بشناسد؟ در پاسخ می‌گویند: ما آنها را از طریق اوصافشان می‌شناسیم و کسی غیر از آن دو نفر کنار جدّ به خاک سپرده نشده…. سپس ایشان دیوارهای کنار قبر آندو را خراب می‌کنند…. تا اینکه به جنازه آندو رسیده و جسد آنها را با همان صورت که از دنیا رفته‌اند بیرون آورده و کفن را کنار می زنند. امام به اذنِ خدا، آندو را زنده نموده و بر آنها لعن و نفرین می نمایند… هر کس به‌اندازه دانه ای از دوستی و محبّت آنها به دل داشته باشد، آنجا عقیده خود را ظاهر کند.
آنگاه به امر حضرت، خلایق اجتماع می‌کنند (تا شاهد محاکمه آندو باشند) سپس تمام رفتارهای ناپسند آنها را در هر عصر و زمانی، ذکر کرده و آنها نیز به جنایات خویش اعتراف می‌کنند. به دستور حضرت، ابتدا حاضرین از آنها قصاص می‌کنند. سپس حضرت امر می فرمایند تا آتشی از زمین بیرون آید که این همان آتشی است که بَر در خانه حضرت فاطمه(سلام الله علیها) آورده بودند. و با همان هیزمی‌که برای آتش زدن اهل بیت(علیهم السلام) جمع آوری کرده بودند ـ و نزد اهل بیت باقی مانده و از یکدیگر ارث می‌بَرند ـ آنها را آتش زده، پس دستور می دهند که بادی وزیده و اکسترشان را به دریا ریخته و پراکنده نمایند.
البته تصور نشود که این، آخرین عذابِ آندو است: حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) در این رابطه چنین می فرمایند: هرگز!… به خدا سوگند که سیّداکبر رسول خدا(صلی الله علیه واله)ـ و «صدّیق اکبر» امیرالمؤمنان و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین و بقیّه ائمه هُدی(علیهم السلام) و تمامیِ آنهایی که ایمان خالص داشته‌اند و همه کسانی که کافر محض بوده‌اند برگشته و آنجا حاضر شده و قصاص می‌گیرند. تا جائیکه در یک شبانه روز هزار مرتبه کشته می‌شوند ولی باز به صورت نخست بر می‌گردند.
نکته اینجاست که ما خیال می‌کنیم: جنایت دشمنانِ حضرت زهرا(سلام الله علیها) همان سیلی زدن به ایشان است و ظلم قاتلین حضرت امام حسین(علیه السلام) نیز، قتل ایشان می‌باشد؟! درحالی که عمق جنایت فراتر از شعاع درکِ ماست.
حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) پاسخ این سؤال را چنین می فرمایند: آن دو اولین کسانی هستند که به ما ظلم کرده، حق ما را ربوده و بر ما چیره شدند. آندو دری از ظلم و ستم به رویِ ما گشودند که تا قیامت بسته نخواهد شد. خداوند از ستمی‌که در حق ما نمودند نگذرد و آنها را نیامرزد.
به عبارتی: آن سیلی نیز آغاز نبرد بی پایانی بود که از دست پلید دوّمی‌شلیک شد و تنها جنایت آندو نیست.
تمام جنایات (حتی شهادت حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) از روزِسقیفه و هم پیمانی ِ شیطان صفتان جهت غصب حق امامت و مدیریّت شایسته سالارِ معصومان، نشأت می‌گیرد.
حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) وزر و وبال همه را گردن آندو می داند و می فرماید:
«تا قیامت هر خون ناحقی که ریخته شود، هر مالی که از حرام کسب شود، و هر فحشایی که مرتکب شوند همه بر گردن آن دو می‌باشد، تا این که قائم آل محمد(علیه السلام) به پاخیزد (و از این اعمال جلوگیری کند). ما بنی هاشم بزرگ و خُردسال خود را دستور می دهیم که آن دو را سَب نموده (و ناسزا) گویند و از آنها برائت و بیزاری جویند.
با این حساب، دانسته می‌شود که جرم دشمنان اهل بیت(علیهم السلام) یکی و دو تا و صدتا و یک میلیون و یک میلیارد نیست بلکه به‌اندازه تمام گناهان صغیره و کبیره جن و انس (در طول زمان)، مرتکب فحشا و منکرند؛ و از اینروست که حتّی قصاصِ در زمان رجعت نیز کافی نمی‌باشد!
امام صادق(علیه السلام) فرمودند: محبت و ولایت اولیای الهی و برائت از دشمنان آنها واجب است. برائت از کسانی که به آل محمد(صلی الله علیه واله) ستم کرده، هتک حرمت نموده، فَدَک و میراث حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را به زور گرفتند و حقوق آن حضرت و امیرالمؤمنین(علیه السلام) را به یغما بردند….
منبع: اندیشه قم
