نعمانى از عیسى بن اعین از امام حسین(علیه السلام) آورده است : خروج سفیانى حتمى و در ماه رجب است . از آغاز تا پایان خروجش، پانزده ماه طول مى کشد . شش ماه مى جنگد و وقتى بر پنج گنج (= منطقه)دست یافت، نُه ماه حکمرانى مى کند و حتى یک روز هم بر این مدت افزوده نمى شود .
هشام مى پندارد که مناطق پنجگانه عبارتند از : دمشق، فلسطین، اردن، حمص و حلب .
نعمانى از معلى بن خنیس مى گوید : خروج سفیانى در رجب حتمى است .
نعمانى از خلاد صائغ ازامام حسین(علیه السلام) مى گوید : « سفیانى باید بیاید و جز در رجب خروج نمى کند » . مردى مى گوید : اى ابوعبدالله ! حال و روز ما در هنگام خروج چگونه است ؟ فرمود : اگر چنین رخدادى شد، سوى ما (به مدینه )بیایید .
کمال الدین از عبد الله بن ابو منصور بجلى آورده است : نام سفیانى را از ابوعبدالله(علیه السلام) پرسیدم، فرمود : به اسم او چه کار دارى ؟ وقتى گنج هاى پنجگانه شام : دمشق، حمص، فلسطین، اردن و قنسرین را به چنگ آورد، منتظر فَرَج (ظهور قائم )باشید . پرسیدم : نُه ماه حکومت مى کند ؟ فرمود : نه، هشت ماه، بدون یک روز بیشتر !
الغیبه طوسى از عمار دهنى آورده است ابو جعفر(علیه السلام) (امام باقر) فرمود : فکر مى کنید مدت (حکومت) سفیانى چقدر است ؟ عرض کردم : نُه ماه، به‌اندازه حاملگى زن ! فرمود : اى مردم کوفه ! چقدر شما دانائید !
الغیبه طوسى از محمد بن مسلم آورده است که شنیدم ابوعبدالله(علیه السلام)فرمود : وقتى سفیانى خروج کند، به مدت حاملگى یک زن، بر پنج منطقه چیره مى شود ( سپس فرمود : ) استغفر الله ! به‌اندازه حاملگى یک شتر ! آمدنش حتمى است و باید رخ دهد .
نویسنده اثبات الهداه بر تردید نصّ (اصلاح سخن امام با استغفار )ایراد به حقّى گرفته است ; چرا که تردید و تحیّر به روشنى در روایت دیده مى شود و نباید چنین تردیدى از معصوم دیده شود (مگر در حال تقیه یا «بدا» )چنان که « جمل » (که در حدیث آمد) بنابر گفته لغوى ها، فقط اسم مذکر شتر است که سن بالا و دندان نیش داشته باشد .
