«فصل چهارم» سریال پربیننده «بازی تاج و تخت» به پایان رسید و «فصل پنجم» در خاورمیانه آغاز شده است.
از افغانستان نیز خبرهای بدی به گوش میرسد. نحوه اعلام نتایج دور دوّم انتخابات، به سود اشرف غنی احمدزی، تحریککننده است و از هماکنون نطفههای آشوب و جنگ داخلی احتمالی را منعقد میکند. نمیدانیم امشب یا فردا در افغانستان با چه صحنههایی مواجه خواهیم بود.
چهل و یک روز از سخنرانی چهارشنبه، ۲۸ مه/ ۷ خرداد، اوباما در آکادمی نظامی وست پوینت میگذرد؛ سخنرانی که طی آن رئیسجمهور آمریکا، با تأکید بر خروج نیروهای آمریکایی از خاورمیانه، پایان دوران «ماجراجویی نظامی» را در سیاست خارجی این کشور و آغاز دورانی جدید را، معطوف به سیاست داخلی، اعلام کرد. دیدیم، در همین صفحه، که «دکترین وست پوینت اوباما»، که پایان «دکترین بوش» تلقی میشد، جنجالی عجیب را در آمریکا برانگیخت. اوباما رئیسجمهوری استثنایی خوانده شد که با سنن رؤسایجمهور پیشین قطع رابطه کرده است.
۲۹ مه- اوّل ژوئن اجلاس بیلدربرگ در کپنهاگ برگزار شد با حضور هنری کیسینجر، که مخالفت با سیاست اوباما در مسئله اوکرائین را چند بار علنی کرده بود، و جان ساورس، رئیس کل اینتلیجنس سرویس (ام. آی. سیکس بریتانیا) که حضور او در این اجلاس عجیب جلوه میکرد؛ و نیز ژنرال دیوید پترائوس، فرمانده سابق نیروهای آمریکا در منطقه و رئیس پیشین سیا که حضور وی نیز غیرعادی بود. پترائوس را جاهطلبی میشناسند که هنوز مرگ سیاسی خود را، در پی «رسوایی اخلاقی» که منجر به استعفای او از ریاست سیا شد، باور نمیکند و رؤیاهای بلند در سر دارد.
۱۰ ژوئن/ ۲۰ خرداد در عملیاتی به شدت غافلگیرکننده، داعش با چهار- پنج هزار نیروی مسلح شهر دو میلیون نفری موصل را به سادگی تصرف کرد و اکنون، در سرزمینی که مناطق تحت اداره دولت مرکزی عراق را از کردستان عراق جدا میکند، «خلافت اسلامی» اعلام میکند. بعبارت دیگر، «خلافت» داعش کارکرد همان «دولت حائل» (بافر استیت) Buffer State را دارد که در سده نوزدهم، برای حفاظت از هند بریتانیا، عنوان میشد. کردستان عراق، به سادگی و با کمترین تنش، به سوی استقلال سیاسی میرود. گویی یکی از کارکردهای اصلی پروژه چند منظوره داعش همین بوده است.
خاورمیانه پس از اجلاس کپنهاگ به دنیای پرآشوب سریال «بازی تاج و تخت» تبدیل شده و در این فضای جدید «دکترین وست پوینت» بکلی شکست خورده است.