موعود پایگاه اینترنتی موعود
صهیونیسم جهانی دارای ریشه های تاریخی، فکری و سیاسی است که به مقاطعی از این جنبش اشاره می‌شود:
۱ـ کلمه صهیون برای اولین بار در عهد قدیم در هنگام فرمانروایی حضرت داوود از سال ۱۰۰۰ تا ۹۶۰ قبل از میلاد به کار رفت.
۲ـ اولین اهداف جنبش مکابی ها که پس از آزاد شدن از بابل ۵۸۶ تا ۵۳۸ میلادی تشکیل شد، بازگشت به صهیون و احداث معبد سلیمان بود.
۳ـ بارکوخیا بانی جنبش ۱۱۸ـ ۱۳۸ میلادی، روح حماسی را در جان و دل یهودیان زنده کرد و آن ها را به تجمع در فلسطین و تشکیل دولت یهودی در آن تشویق می‌کرد.
۴ـ جنبش موزس الکریتی که شبیه جنبش بارکوخیا بود.
۵ـ مرحله رکود و توقف فعالیت های یهودیان به علت اختلافات میان آن ها و ظلم و ستم هایی که به آن ها می‌شد. با این وجود احساس ملی گرایی نزد یهودیان همچنان آتشین ماند و ضعیف نشد.
۶ـ جنبش دیوید روبین و شاگردش سولومون مولوخ ۱۵۰۱ ـ ۱۵۳۲م. آن ها یهودیان را به ضرورت بازگشت برای تشکیل “اسرائیل” در فلسطین تاکید داشتند.
۷ـ جنبش منشه بن اسرائیل ۱۶۰۴ ـ ۱۶۵۷م. هسته اصلی صهیونیسم بود که طر های صهیونیسم را تهیه و به پیش می‌برد و با هدف اجرای این طرح ها و توطئه ها از بریتانیا برای تحقق اهداف صهیونیسم بهره جست.
۸ـ جنبش سبتای زیفی ۱۶۲۶ ـ ۱۶۷۶م. وی مدعی شد که حضرت مسیح یک یهودی مخلص است. بنابراین یهودیان همراه با او خود را برای بازگشت به فلسطین آماده می‌کردند، اما مسیح مخلص! از دنیا رفت.
۹ـ جنبش بازرگانان که روچلد و موسی مونتفیوری رهبری آن را بر عهده داشتند. هدف این جنبش احداث شهرک های یهودی در فلسطین به عنوان اولین گام جهت مصادره و تملک زمین و پس از آن اقامت دولت یهود بود.
۱۰ـ جنبش “فکری استعماری یهودیان” که در آغاز قرن نوزدهم خواستار تشکیل دولتی یهودی در فلسطین شد.
۱۱ـ جنبش صهیونیستی خشونت طلب که به دنبال قتل عام یهودیان در روسیا در سال ۱۸۸۲م. تشکیل شد. در این دوره هیکلر ژرمنی کتابی تحت عنوان “بازگرداندن یهودیان به فلسطین بنا به گفته های انبیا” تالیف کرد.
۱۲ـ ناثان برنباوم نویسنده آلمانی در سال ۱۸۹۳م. اصطلاح صهیونیسم را به کار برد.
۱۳ـ در سال ۱۸۸۲م. برای اولین بار در روسیه جنبشی تحت عنوان “عشق صهیون” تشکیل شد. هواداران این جنبش نشست هایی تحت عنوان “دوستداران صهیون” برگزار می‌کردند. در سال ۱۸۹۰ این گروه ها به اسم “جمعیت کمک به صنعت کاران و کشاورزان یهودی در سوریه و فلسطین و احیای زبان عبری” به رسمیت شناخته شدند.
۱۴ـ صهیونیسم جدید جنبشی منسوب به تئودور هرتزل روزنامه نگار یهودی است که در تاریخ ۲/۵/۱۸۶۰م. در بودابست به دنیا آمد. وی در سال ۱۸۷۸ در دانشگاه فینا لیسانس حقوق گرفت و هدف اصلی و آشکار وی رهبری یهود و حکومت بر جهان بود که ابتدا با تشکیل دولتی برای یهودیان در فلسطین شروع می‌شد. هرتزل در این خصوص دو بار با سلطان عبدالحمید امپراتور عثمانی مذاکره کرد اما به نتیجه ای نرسید. به دنبال مخالفت سلطان عبدالحمید یهودیان جهان تلاش خود را بربراندازی امپراتوری عثمانی و نابودی خلافت اسلامی متمرکز کردند.
۱۵ـ هرتزل در سال ۱۸۹۷م. اولین کنگره صهیونیسم را برگزار کرد. وی در این خصوص از محاکمه دریفوس افسر یهودی ساکن فرانسه به جرم خیانت و فروش اسرار نظامی‌به آلمان که بعدها تبرئه شد، سوء استفاده و بهره برداری های زیادی نمود. هرتزل به خوبی مشکلات و گرفتاری های یهودیان را از طریق این واقعه به تصویر کشید و کتاب معروف خود یعنی “دولت یهود” را منتشر ساخت. این کتاب طرفدارانی برای هرتزل دست و پا کرد و این امر وی را به تشکیل اولین کنگره صهیونیسم در بال سوئیس (از ۲۹ ـ ۳۱/۸/۴۷) ترغیب کرد. وی در مورد این کنگره می‌گوید:”اگر از من بخواهند که نتایج و اعمال این کنگره را به صورت خلاصه بیان کنم، در برابر همگان خواهم گفت که من دولت یهودی را بنیان گذاردم.”
وی موفق شد که یهودیان جهان را دور خود جمع کند. همچنین هرتزل توانست خاخام های یهود را که خطرناک ترین قوانین و مقررات در طول تاریخ جهان را تحت عنوان “پروتکل های حکمای صهیون” تدوین کردند، نزد خود گرد آورد. این کتاب برگرفته از آموزه های کتاب های تحریف شده یهودیان است که نزد آن ها بسیار مقدس هستند.
از این زمان به بعد یهودیان سازمان های خود را قویتر ساختند و به دقت و مخفیانه برای تحقق اهداف توسعه طلبانه و سرکوبگرانه شان که هم اکنون نتایج آن برای همگان روشن است، به فعالیت پرداختند.
____________
جامعه المصطفی
