بیان بعضی از واقعیات پیرامون حضرت رقیه سلام الله علیها برای ما بسیار سخت است ولی به هرحال وظیفه ماست تا صدای مظلومیت دختر امام حسین علیه السلام را به گوش جهانیان برسانیم.
وقتی قبر مطهر حضرت رقیه سلام الله علیها در دمشق چند دهه پیش دچار آب گرفتگی شد و آن داستان معروف نبش قبر توسط میرزا هاشم خراسانی رخ داد، صحنه ی جانسوزی موجب تعجب همگان گردید.
«بدن مطهر را دیدند که در پارچۀ سیاهی کفن شده و یک زنجیر کوچکی هم به گردن آن بانو بود!!! آن سید از شدت گریه غش میکند چون او را به هوش می آورند، قضیه زنجیر را به مردم میگوید و می فرماید: ببینید ظلم بنی امیه را! صدای ضجه و ناله از مردم بلند میشود» [۱]
در تایید این مطلب باید عرض کنیم اولا امام زمان (عج) چنین فرمودند که اهل حرم سیدالشهدا علیه السلام در غل و زنجیر بودهاند: و صفدوا فی الحدید.
دوما برای اینکه اسباب و وسایل ظلم بنی امیه باقی باشد، حضرت رقیه علیها السلام را با همان حالت اسارت دفن کردهاند. چنانکه جناب حجر بن عدی وصیت کرده بود که زنجیر آهنی از من بر ندارید و خون از تنم نشوئید زیرا می خواهم در روز قیامت معاویه (لعنه الله علیه) را با همین حال ملاقات کنم و احقاق حق خود کنم. از روایات ما هم بر می آید که اهل البیت با همان حالت مظلومیت خود در صحنه محشر خواهند آمد.
لذا حضرت رقیه سلام الله علیها با همان زنجیر های اسارت به خاک سپرده شد و چقدر جانسوز و مظلومانه است.
و شاعر چه زیبا از زبان حضرت زینب سلام الله علیها سروده است:
شویمش بغض گلوگیر اگر بـــگذارد وقت غسلش، غل و زنجیر اگر بگذارد