امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در حدیثی زیبا فرمول اینکه بدانیم نزد ایشان چه مقدار محبوبیت و جایگاه داریم را بیان فرموده‌اند.
حضرت فرمود : گمان مى‌کنى که من فراموشت مىکنم؟
اندکى در خودم اندیشیدم و با خود گفتم: او براى شیعیانش دعا مىکند و من نیز از شیعیانش هستم.
آنگاه گفتم: نه، فراموشم نمى‌کنید.
فرمود : از کجا فهمیدى؟
گفتم : من از شیعیانت هستم و شما برایشان دعا مىکنید.
فرمود : آیا متوجّه چیز دیگرى جز این شدى؟
گفتم : نه
فرمود : هرگاه خواستى بدانى که نزد من چه جایگاهى دارى، ببین من نزدت چه جایگاهى دارم.
متن حدیث:
الحسن بن الجهم : قُلتُ لِأَبِی الحَسَنِ علیه السلام : لا تَنسَنی مِنَ الدُّعاءِ .
قالَ : (أ)وَتَعلَمُ أنّی أنساکَ ؟
فَتَفَکَّرتُ فی نَفسی وقُلتُ : هُوَ یَدعو لِشیعَتِهِ وأنَا مِن شیعَتِهِ، قُلتُ : لا، لا تَنسانی .
قالَ : وکَیفَ عَلِمتَ ذلِکَ ؟
قُلتُ : إنّی مِن شیعَتِکَ، وإنَّکَ لَتَدعو لَهُم .
فَقالَ : هَل عَلِمتَ بِشَیءٍ غَیرِ هذا ؟
قُلتُ : لا .
قالَ : إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ ما لَکَ عِندی فَانظُر (إلى) ما لی عِندَکَ .
«اصول کافی جلد چهارم صفحه ۲۷۰»
مشرق
