امام رضا علیه السلام:
فی الصَّلاهِ تَوقیرٌ لَهُ وتَبجیلٌ وخُضوعٌ مِنَ العَبدِ إذا سَجَدَ، والإِقرارُ بِأَنَّ فَوقَهُ رَبًّا یَعبُدُهُ ویَسجُدُ لَهُ؛
در نماز، بزرگداشت و گرامیداشت خداوند، و فروتنى بنده هنگام سجده است و اقرار به اینکه بالاتر از او، پروردگارى است که به عبادتش مىپردازد و برایش سجده میکند.
بحار الأنوار: ج ۶ ص ۱۱۳ ح ۶ / شناختنامه نماز: ج۱ ص۱۲۴