موعود پایگاه اینترنتی موعود
“در هنگام مرگ، زبان لال می‌شود، ولی عقل و فکر فعال است و در این حین است که تفکر می‌کند چه کرده و چه بوده و چه شده است”.
به گزارش موعود حضرت آیت‌الله العظمی «حسین وحیدخراسانی» صبح امروز چهارشنبه ـ هشتم بهمن ماه ـ در درس تفسیر خود که در مسجد اعظم حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) برگزار شد، در تفسیر سوره مبارکه “یس” اظهار داشتند: هنگام مرگ و جان دادن دو مساله قابل وصف و تحمل نیست؛ اول سکرات موت است که همان بیرون کشیده شدن روح از تمامی سلول های بدن است.
مرجع عالی‌قدر تقلید افزودند: در خصوص «ما خلفکم» در سوره یس تنها باید کسانی بحث کنند که به تشریع و تکوین احاطه داشته باشند، در اینجا باید این مساله را از بیان و کلام حضرت امیرالمومنین(ع) جویا شویم که سفر آخرت چگونه سفری است.
ایشان با بیان اینکه لحظات مرگ و جان دادن بسیار سهمگین است که توصیف آن در حد بیان نمی آید، تصریح کردند: به فرموده امام علی(ع)، آنچه که در هنگام و پس از مرگ رخ میدهد وصف شدنی نیست و کسی نمی‌داند که چگونه باید از این سختی عبور کند.
آیت‌الله وحیدخراسانی خاطرنشان کردند: حسرت فوت دیگر مساله ای است که هیچ گاه نمی‌تواند وصفی از شدت و سختی آن پیدا کرد؛ انسان در آن لحظات غرق در حسرت است که چه می‌توانسته باشد و چه شده است.
استاد برجسته حوزه علمیه به لحظات سخت مرگ اشاره کرده و گفتند: مرگ ابتدا بین منطق و زبان ما حایل می‌شود؛ یعنی او با چشمش می‌بیند و می‌شنود، ولی کاری نمی‌تواند انجام دهد و زبانش نیز لال است و این لحظه بسیار سخت و سهمگین است. در هنگام مرگ، زبان لال می‌شود، ولی عقل و فکر فعال است و در این حین است که تفکر می‌کند چه کرده و چه بوده و چه شده است.
ایشان اضافه کردند: پس از اینکه گوش و چشم گرفته شد، روح از جسد خارج می‌شود و تا از جسد خارج می‌شود، گندیده شدن بدن آغاز می‌گردد.
آیت‌الله وحیدخراسانی با در پایان این روایت امیر مومنان علی(ع) اظهار داشتند: در این لحظه، همان‌هایی که دور این فرد می‌گردیدند، این مردار را زودتر بر می‌دارند تا مبادا بماند و به تعفنش گرفتار شوند و در نهایت امر او را به گودالی به نام قبر می‌برند.
