موعود پایگاه اینترنتی موعود
اگر ما در اولین گام بتوانیم از رنجاندن دل آن حجت یگانه الهى خوددارى کنیم و با پیمودن صراط مستقیم و دورى از خطاها و گناهان آزار و رنجشى به حضرت نرسانیم، موانع اساسى را رفع کرده ایم و در این صورت، خواهیم توانست گامهاى بعدى را نیز در این مسیر برداریم.
به گزارش موعود، یاصاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)! باز بهار رسید و «تو» بهار انسانها نیآمدی. فصل نو شد و باز به انتظار غبارگرفته ی ما زمان خورد!
مهدی جان! تو را انتظار می‌کشیم، نه فقط برای خودمان که به فرموده خودت ظهور تو گشایش ماست.(۱)
تو را چشم در راهیم چون …می دانیم که تو فقط برای هلاکت ظلم، برای اجرای عدالت، برای شکوفایی اقتصاد و فرهنگ و دین…نمی آیی.
تو می آیی که به ما انسانها که قرنهاست در روزمرگی ها تمام می‌شویم، آداب زندگی بیآموزی. می آیی که به ما طعم زندگی در حضور و پناه معصوم علیه السلام را بچشانی و ما برای آمدن «تویی» که ما را به اصل الهی مان باز خواهد گرداند، امسال بعد از دعای تحویل سال برای تعجیل در ظهورت دعا خواهیم نمود و دعایی را که خود سفارش فرموده ای زمزمه خواهیم کرد.
دعایی که امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) سفارش به خواندن آن نموده‌اند
حسن نصیبی می‌گوید: زیر ناودان طلا در حرم خانه خدا بودم که حضرت ولی عصر، امام زمان عج رادیدم. دفتری را به من عنایت نمود که در آن دعای فرج و صلوات بر آن حضرت بود.
سپس فرمود: به وسیله این نوشته ها بخوان و برای ظهور و فرج من دعا کن و بر من درود و تحیت بفرست.
وآن دعابرحسب مشهورچنین نقل شده است:
اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن صلواتک علیه وعلی آبائه فی هذه الساعه وفی کل الساعه ولیا وحافظا وقائدا وناصراودلیلا وعینا حتی تسکنه ارضک طوعا وتمتعه فیهاطویلا(۲)
نقش ما در تحقق ظهور
«باید پذیرفت همین اعمال ماست که موجبات ظهور را فراهم کرده یا خدای ناکرده باعث تاخیر در امر فرج خواهد شد و هر عملی چه کوچک و چه بزرگ تاثیر بسزایی در این امر خواهد داشت . باور کنیم که هر یک از ما به تنهایی می توانیم ولو یک ثانیه ظهور را نزدیک سازیم و با پیوستن لحظه ها و ثانیه ها که گام به گام به فرج نزدیک خواهیم شد . بیائید با عمل خود همراه با شور و نشاط، این باور را در خود و دیگران تقویت کنیم که ما هم می توانیم غریب فاطمه علیهما السلام را از غربت غیبت خارج سازیم و مگر از ما جز این انتظاری هست ؟»(۳)
«اگر ما در اولین گام بتوانیم از رنجاندن دل آن حجت یگانه الهى خوددارى کنیم و با پیمودن صراط مستقیم و دورى از خطاها و گناهان آزار و رنجشى به حضرت نرسانیم، موانع اساسى را رفع کرده ایم و در این صورت، خواهیم توانست گامهاى بعدى را نیز در این مسیر برداریم؛ چرا که ما همواره آرزو مى کنیم ذره اى بلا و آزار به آن حضرت نرسد و در دعاى ندبه مى گوییم: «عَزِیزٌ عَلَىَّ اَنْ تُحِیطَ بِکَ دُونِىَ الْبَلْوَى وَلَا یَنَالُکَ مِنِّى ضَجِیعٌ وَ لَا شَکْوَى؛ آقاى من! چقدر بر من سخت است که رنج و بلا تو را احاطه کند و ناله و شکوایى از من به تو نرسد.»
آیا با این حال رواست که ما خود با رفتارهاى نادرستمان آن گرامى را بیازاریم و موانع غیبت حضرت را بیشتر کنیم؟
حضرت امام خمینى ـ رحمه الله ـ در این باره مى فرماید: «نامه اعمال ما مى رود پیش امام زمان ـ علیه السلام ـ [هفته اى دو دفعه] به حسب روایت، من مى ترسم ما که ادعاى این را داریم که تبع این بزرگوار هستیم، شیعه این بزرگوار هستیم، اگر نامه اعمال را ببیند، و مى بیند؛ تحت مراقبت خداست، نعوذ بالله شرمنده شود… من خوف آن را دارم که کارى بکنیم که امام زمان ـ علیه السلام ـ پیش خدا شرمنده بشود [که] اینها شیعه تو هستند این کار را مى کنند! نکند یک وقت خداى نخواسته یک کارى از ماها صادر بشود که وقتى نوشته برود، نوشته هایى که ملائکهالله مراقب ما هستند، رقیب هستند، هر انسانى رقیب دارد و مراقبت مى شود، ذره هایى که بر قلبهاى شما مى گذارد، رقیب دارد، چشم ما رقیب دارد، گوش ما رقیب دارد، زبان ما رقیب دارد، قلب ما رقیب دارد. کسانى که مراقبت مى کنند اینها را، نکند که خداى نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان ـ علیه السلام ـ یک وقت چیزى صادر بشود که موجب افسردگى امام زمان ـ سلام الله علیه ـ باشد! مراقبت کنید از خودتان.»(۴)
چرا به امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ربیع الانام می‌گویند؟
«ربیع الانام» یعنی بارانی که باعث رشد و شکوفایی و زنده شدن حیات در موجودات می‌شود. یعنی با امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه) تمام جهان هستی، حیات می‌یابد؛ به تعبیری جهانی که الان در آن زندگی می‌کنیم، هرگز رنگ بهار و زندگی را به خود ندیده است.
این صفت زیبای امام، همچنین، بیانگر آن است که هرکس بخواهد به سرچشمه ی شکوفایی و حیات دست یابد باید دست به دامن آن درّ هستی بزند و از باران رحمت و کرم روح بخش آن حضرت، بهره مند گردد.
اگر در معنای بهار دقت کنیم، درمیابیم که بهار باعث شادی انسان ها و دل های پژمرده را شاداب می سازد. حضرت مهدی ( علیه تهیه و السلام) نیز با ظهور خویش جان تازه ای به رگ های خشکیده ی جهان می‌بخشند و نور چشم مومنین می‌شوند. ان شاء الله(۵)
شعری از حافظ برای امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
دیگر زشاخ سرو سهی بلبل صبور / گلبانگ زد که چشم بد از روی گل بدور
ای گل به شکر آنکه توئی پادشاه حسن / با بلبلان بیدل شیدا مکن غرور
از دست غیبت تو شکایت نمی‌کنم / تا نیست غیبتی نبود لذت حضور
گر دیگران به عیش و طرب خرمند و شاد / ما را غم نگار بود مایه سرور
زاهد اگر به حور و قصور است امیدوار / ما را شرابخانه قصور است و یار حور
می خور ببانگ چنگ و مخور غصه ور کسی / گوید تورا که باده مخور گو هو الغفور
حافظ شکایت از غم هجران چه می‌کنی / در هجر وصل باشد و در ظلمت است نور(۶)
منابع:
۱-«اکثروا الدعاء بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم » کلمات قصار امام زمان (عج) ص۸۴
۲-امام زمان (عج) سرچشمه نشاط جهان، عبدالکریم پاک نیا ص۱۶۷ به نقل از مفاتیح الجنان، اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان
۳-آخرین فرمانده، اولین سرباز، واحد تحقیق و پژوهش بیت المهدی (عج) صص۱۰۲-۱۰۱
۴- امام زمان (عج) سرچشمه نشاط جهان، عبدالکریم پاک نیا صص۶۱-۶۰
۵- مجله موعود، شماره ۱
۶- دیوان حافظ غزل۲۵۲ ص۲۰۵
منبع: جهان نیوز
