امام صادق علیه السلام در حدیثی فرمودند: هرکس بتواند مستقیم و یا با واسطه، نیاز مؤمنى را برآورد و از انجام آن خوددارى نماید خداوند عزّوجلّ او را در قیامت با چشمانى کبود و دستهاى بسته بر گردن بر پا نگه‌دارد .
به گزارش «موعود»، متن حدیث را از کتاب بحار الانوار منتشر می‌کند.
عَنْ اَبِى‌عَبْدِاللّهِ علیه السلام، قالَ: اَیُّما مُؤْمِنٍ مَنَعَ مُؤْمِنا شَیْئا یَحْتاجُ اِلَیْهِ وَهُوَ یَقْدِرُ عَلَیْهِ مِنْ عِنْدِهِ اَوْمِنْ عِنْدِ غَیْرِهِ اَقامَهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ یَوْمَ الْقِیامَهِ مُسْوَدّا وَجْهُهُ مُزْرَقَهً عَیْناهُ مَغْلُولَهً یَداهُ اِلى عُنُقِهِ، فَیُقالُ هذَا الْخائِنُ الَّذى خانَ اللّهَ وَرَسُولَهُ ثُمَّ یُؤْمَرُ بِهِ اِلَى النّارِ.
امام صادق علیه السلام فرمود: هرکس بتواند مستقیم و یا با واسطه، نیاز مؤمنى را برآورد و از انجام آن خوددارى نماید خداوند عزّوجل او را در قیامت با چهره‌ای سیاه و چشمانى کبود و دستهاى بسته بر گردن بر پا نگه‌دارد و اعلام شود: این همان خائنى است که به خدا و پیغمبر خیانت کرده است. سپس فرمان می‌رسد که او را به‌سوى آتش جهنّم ببرند.
منبع: حوزه نیوز
