مسجد«علی بن ابیطالب(ع)» در مدینه منوره که از سوی وهابیها سالهاست درهایش بسته است، از غربت علی ناله میکند.
به گزارش «موعود»، با گذشت ۱۴۰۰ سال، مدینه بوی غربت امام علی(علیه السلام) را می دهد. وهابیها همچون مسجد حضرت فاطمه (سلام الله و علیها) از ترس خود در مسجد علی بن ابیطالب(علیه السلام) را بستهاند، اما شیعیان وقتی به مدینه منوره می روند، خود را به پشتهای درهای مسجد رسانده و نماز می خوانند.
این مسجد در شمال غربی «مسجد الغمامه» و در فاصله ۴۰۰ متری از مسجد النبی(صل الله و علیه و آله و سلم) واقع شده است. در برخی از کتابهای مربوط به تاریخ مدینه آمده است که پیامبر اکرم(صل الله و علیه و آله وسلم) یک یا دو سال در این مسجد نمازگزارده است.
مسجد علی بن ابیطالب(ع) غربتکده ای در مدینه منوره
این مسجد زمان عمر بن عبدالعزیز بنا شده است و امیر ضیغم والمنصوری در سال ۸۸۱ هجری قمری آن را تجدید بنا کرده و یک بار دیگر هم در سال ۱۲۹۶ هجری قمری زمان «سلطان عبدالمجید اول» بازسازی شده است.
بنای این مسجد مستطیل شکل است و طول آن از شرق به غرب به ۳۵ متر و عرض آن به ۹ متر می رسد. این مسجد دارای یک رواق است که از دو جهت غرب و شرق به حجره ای کوچک می رسد. دری از سمت شمالی به سمت صحن مستطیل شکل باز میشود و سقف رواق آن دارای پنج گنبد است و بالای آن گنبد محراب قرار دارد.
محراب به سمت قبله متمایل است و سه متر ارتفاع دارد و مناره مسجد در بخش شرقی مسجد نزدیک در ورودی واقع شده است و ارتفاع بلندی دارد. این مسجد از سنگ بازلت ساخته شده و با ورق سفید و آهک پوشیده شده و دیوار شرقی آن با سنگ سیاه پوشیده شده است.
منبع: شبستان