یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان ها را به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟
سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت(عج) چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمیگیرد و گرسنه ای یافت نمیشود؟
قضاوت
امام صادق (ع) می فرمایند: «پس از ظهور حضرت مهدی (ع) خداوند بادی می فرستد تا در هر سرزمینی ندا کند، این مهدی است که به روش داوود و سلیمان قضاوت میکند و بر حکم خود گواهی نمی طلبد.»
امام باقر (ع) می فرمایند: «حضرت قائم (عج) احکام و قضاوت هایی دارد که حتی برخی از یاران و کسانی که در رکابش شمشیرها زدهاند به آن احکام اعتراض میکنند و آن قضاوت حضرت آدم است و حضرت نیز گردن معترضان را می زند سپس به روش دیگری قضاوت میکند که قضاوت داوود است ولی گروه دیگری از یارانش اعتراض میکنند و حضرت گردن آنان را نیز می زند. برای بار سوم حضرت (ع) به شیوه ابراهیم (ع) قضاوت میکند و باز هم گروهی از یارانش که در رکابش شمشیر زدهاند اعتراض میکنند و حضرت آنان را نیز اعدام میکند، آنگاه امام زمان (عج) به روش حضرت رسول (ص) رفتار میکند دیگر کسی بر حضرت اعتراض نمیکند.»
سازمان های بزرگ و باعظمت با نام و نشان های گوناگون و اساسنامه های پرزرق و برق که از حمایت محرومان و حقوق بشر سخن میگویند در بین بشریت چنان رفتار کردهاند که گویی جز دشمنی با بشریت کار دیگری ندارند.
سرانجام حکومت حضرت مهدی (ع) وارث جهانی است که در آن ستمگران با همه توان به جنگ و نبرد با بشریت پرداخته تعداد بسیاری از انسان ها را کشتهاند و آنان که زنده ماندهاند نیز از حکومت های دیگر ناامید شده به حکومتی که وعده های خویش را محقق می سازد پناه می آورند و این حکومت همان حکومت مهدی (عج) آل محمد (ص) است.
امام باقر (ع) می فرمایند: «حکومت و دولت ما آخرین دولت است و هیچ حزب، گروه و خاندانی نمی ماند که دارای حکومت باشد مگر این که پیش از ما حکومتشان بر روی کار می آید و این برای آن است که اگر روش و سیاست حکومت ما را دیدند نگویند ما هم اگر زمامدار امور میشدیم این چنین رفتار میکردیم و این معنای سخن خداوند است که فرمود: «و عاقبت کار از آن پرهیزگاران است.»