حجت الاسلام محمد رضایی در گفت و گو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان با اشاره به وضعیت سیاسی حق و باطل در دوران انتظار، گفت: الگوی سیاسی جامعه حق بر مبنای حاکمیت سیاسی انسان کامل طراحی شده است تا در تجربه تاریخی حق زیستی و حق یاوری در بلوغ نهائی خود به آرمان شهر موعود برسد.
وی افزود: دو عامل کثرت و گستردگی حق گریزانِ باطل پذیر، در کنار ضعف و در اقلیت بودن جبهه حق که بعضا شاید عدم بلوغ کافی آنها نیز میباشد؛ در نهایت مواجهه سیاسی/ تاریخی رهبران حق و باطل باعث رخداد غیبت آخرین انسان کامل در قالب امام دوازدهم شیعیان شد.
حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه پدیده غیبت به معنی تعطیلی روند جامعه سازی و امر سیاست ورزی نیست، اظهارداشت: به این معنی که همان دورانی که امامان شیعه در جامعه حضور داشتند، ولی خانه نشین بودند، به مدیریت روابط سیاسی جامعه شیعه پرداخته و در نیمه دوم تاریخ امامت از زمان امام صادق(ع) تا پایان دوران غیبت صغری هم با طراحی و ایجاد سازمان وکالت به گونه ای پنهانی نظامی سیاسی/اجتماعی برای شیعه بر محوریت امامت در میان جامعه اسلامی ایجاد کرده بودند.
این پژوهشگر مهدوی ادامه داد: معنای این سخن اینکه در دوران حضور اما خانه نشینی امامان این پدیده به معنی محرومیت جامعه اسلامی از رهبری و سیاست کلان امام معصوم بوده است، ولی جامعه شیعه در مرتبه ای خردتر از این رهبری سیاسی بهرمند بودهاند. رهبری که با رخداد غیبت پایان نیافت و در قالب نیابت ۴ نائب در دوران غیبت صغری استمرار یافت.
وی افزود: این نیابت اگر چه در قالب رهبری انسان کامل نبود ولی از باب ضرورت و اضطرار می طلبید در زمانه ای که انسان کامل مجال تشکیل حاکمیت و دولت ندارد، حداقل جامعه حق توسط پیروانی که نزدیکترین شباهت را با ولیّ معصوم دارند، رهبری شود، شباهت و همانندی ای که اولویت های آن در ایمان و عبودیت، عمل صالح و تقوا، عدالت و شجاعت، علم و دانش دینی، درایت و آگاهی های سیاسی و اجتماعی و مدیریتی (افضلیت در مرتبه انسان کمال جو) خود را نشان می داد.
حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه این تدبیر به ضرورت عقل و با تاکید نصوص درون دینی با آغاز غیبت کبری در قالب مرجعیت (و ولایت فقیه) خود را استمرار داد، تصریح کرد: این مدیریت سیاسی اضطراری ضمن اینکه از جهت سیاسی باعث میشد جامعه شیعه از پراکندگی و یا زوال و انحطاط نجات یابد، از سوی دیگر با انتخاب علمای برجسته و روزآمد در هر زمان و در بستر رشد تاریخ و جامعه حق باعث رشد دهی و بلوغ سیاسی تدریجی جامعه شیعه برای پذیرش امر دشوار و رسالت سنگین ولایتِ انسان کامل در دوران ظهور میباشد.
این پژوهشگر مهدوی با اشاره به معضل بزرگ در انسان شناسی تاریخی بشری، خاطرنشان کرد: مهم ترین معضل در انسان شناسی تاریخی بشری، عدم آمادگی و عدم پذیرش و یا عدم تحمل ولایت سیاسی انسان کامل از سوی اکثریت تاریخی و معاصر انسان ها است.
وی اظهارداشت: این وضعیت اگر همراه سلامت اجمالی تاریخ سیاسی بشری و یا کمال و رشد نسبی اکثر این انسان ها در بستر تاریخ و یا در زمانه حال میبود، در این صورت می توانست ادعا کرد که مشکل عدم تحقق این ولایت پذیری شاید از ناکامی درونی نظریه انسان شناسی سیاسی کمال گرا باشد.
حجت الاسلام رضایی گفت: ولی دوگانه؛ ناکامی تمامی تجربه های سیاسی تاریخی و معاصر باطل، در کنار تبیین ابعاد پیچیده انسان شناسی؛ امروزه دیگر به این باور پذیری یاری رسانده که هرچه یک نظریه سالم تر و جامع تر و کامل تر و با دامنه ماموریت جهانی، مشروط به انتخاب آزادانه باشد؛ در این صورت تحقق اش بدین آسانی نخواهد بود و تنها زمانی محقق خواهد شد که از جهت درک و بلوغ سیاسی اکثریت که برآمده از ناکامی های پیاپی و رسیدن نظریه پردازی ها و تجربه های عملی به بن بست است، آمادگی پذیرش آن تبدیل به یک خواست جهانی شود.