«وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً»؛ خداوند به نفس‌های اسب‌های جبهه قسم می‌خورد. ارزش بسیار رزمندگان در این آیه مطرح می‌شود تا جایی که خدا به اسبی که یک رزمنده سوار شده است و در حال دویدن است، سوگند یاد می‌کند.
«وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً»؛ خداوند به نفس‌های اسب‌های جبهه قسم می‌خورد. ارزش بسیار رزمندگان در این آیه مطرح می‌شود تا جایی که خدا به اسبی که یک رزمنده سوار شده است و در حال دویدن است، سوگند یاد می‌کند.