موعود پایگاه اینترنتی موعود
معناى شرک و مشرک چیست؟
پاسخ :
شرک، ضدّ توحید و به معناى اعتقاد به قدرت هاى موهوم است . موحّد، حقیقتْ پرست و یکتاپرست است و مشرک، موهومْ پرست و مطیع قدرت هاى خیالى و پندارى است. قدرت هاى موهومى که مورد پرستش مشرکان قرار مى گیرند، به سه دسته تقسیم مى شوند و به تعبیر دیگر، در جهان بینى شرک و مشرکان، سه نوع بُت وجود دارد : بُت نفس، بُت جماد، و بُت قدرت هاى طاغوتى .
قدرت موهوم، گاه بُت نفس امّاره است، چنان که در قرآن کریم، بدان چنین اشاره شده:
«مَنِ اتَّخَذَ إِلَـهَهُ هَوَاهُ. [۱]
آیا آن کس را دیدى که هواى نفس خود را به خدایى گرفته بود؟» .
گاه، بت هایى است که از جمادات ساخته شده‌اند (مانند «لات» و «هُبَل» که پیش از بعثت پیامبر صلى الله علیه و آله، در حجازْ مورد پرستش قرار مى گرفتند) و گاه بُت، قدرت هاى نامشروع و حاکمیت هاى طاغوتى است. امام خمینى قدس سرهقدرت هاى استکبارى را «بت هاى نو» نامیده است .
موحّد، حقیقتْ پرست است و یکتاپرست . موّحد، نه خودپرست است، نه جمادْپرست است و نه قدرتمندْپرست . موّحد، فقط خدا را منشأ قدرت و اثر مى داند . لذا فقط او را مى پرستد و از او اطاعت مى کند . موحّد، فقط خدا را مالک سود و زیان مى داند و از این رو، فقط از او کمک مى خواهد و از او بیم دارد، بر هیچ قدرتى جز خدا، تکیه نمى کند و از هیچ قدرتى جز خدا نمى هراسد.
مشرک، موهومْ پرست و فرمانبَر قدرت هاى خیالى است؛ گاه خود را مى پرستد، گاه ساخته خود را، و گاه زورمداران جهان را، و گاه نیز هر سه را!
خطر بزرگى که امروز، جوامع توحیدى را تهدید مى کند، شرک عملى به معناى سوم، یعنى پرستش و فرمانبرى از بت هاى نو و قدرت هاى استکبارى است و فلسفه برائت از مشرکان در جهان امروز، مبارزه با سلطه جویى قدرت هاى طاغوتى، و استقلال، عزّت و اقتدار مسلمانان در جهان است .
[۱] فرقان: آیه ۴۳، جاثیه: آیه ۲۳.
