شهید مغنیه در اوایل دهه هشتاد میلادی به «نیروی ۱۷» شاخه نظامی جنبش آزادی‌بخش فلسطین پیوست؛ نیرویی ویژه که برای حفاظت از مبارزانی مانند ابوعمار، ابوجهاد و ابود ایاد تشکیل شده بود. او از همان زمان، در عملیات انتقال سلاح از جنبش آزادی‌بخش فلسطین به مقاومت اسلامی لبنان ـ به ویژه جنبش امل ـ نقش اساسی داشت. اما در پی اشغال لبنان در سال ۱۹۸۲ میلادی از سوی رژیم صهیونیستی، مبارزان جنبش آزادی‌بخش فلسطین مجبور به ترک لبنان شدند.
محاصره بیروت، سه ماه به طول انجامید و با خروج مبارزان فلطسینی و سازمان آزادی‌بخش از لبنان، عماد مغنیه نیز به صفوف رزمندگان افواج مقاومت اسلامی (جنبش امل) پیوست؛ جنبشی که از سوی امام موسی صدر و شهید مصطفی چمران تأسیس شده بود. وی در ادامه و همزمان با انتقال سید حسن نصرالله از امل، به حزب تازه تأسیس «مقاومت اسلامی حزب الله» پیوست.
روزنامه انگلیسی «ساندی تلگراف» درباره شهید مغنیه نوشت: «او یک انقلابی مجاهد است که با امام خمینی(ره) بیعت کرده که در راه انقلاب اسلامی از جان خویشتن نیز بگذرد».
شهید عماد مغنیه، به دوری از رسانه‌ها و «مرد سایه» در مقاومت اسلامی‌شهرت داشت و بسیاری او را مغز متفکر حزب الله قلمداد می‌کنند.
پی‌نوشت:
به نقل از خبرگزاری فارس.
ماهنامه موعود شماره ۸۵
