موعود پایگاه اینترنتی موعود
امام حسین (ع) برای سعادت و هدایت و نجات مردم آن دوران و همه دوران ها تا زمان ظهور، نه تنها هر کاری کردند بلکه بیشتر از آنچه که لازم بود، انجام دادند. ایشان به تمام معنا، خدایی عمل کرد و خدایی به شهادت رسید تا بندگان خدا را از ورطه جهالت و ضلالت نجات دهد و اسلام را حفظ کند.
امام حسین (ع) نه تنها یک قیام نظام و سیاسی کردند، بلکه یک انقلاب بزرگ فرهنگی به راه‌انداختند که تاکنون ادامه دارد. انقلاب فرهنگی آن حضرت(ع)، پیام آور معرفت شناسی و انسان شناسی و هستی شناسی و غایت شناسی عاشورایی است که انسان های مبارز و مجاهد و با بصیرت تربیت می‌کند و ریشه ظالمان را بر می اندازد.
او و مرام انسان ساز او، مشتاقان راه حقیقت و معنویت را گام به گام جلو می‌برد و تحول فرهنگی بایسته را مرحله به مرحله در جامعه اسلامی – و در مراتب بالاتر در جامعه جهانی – به وجود می آورد. بر این اساس عاشورا، منشاء و مبداء بسیاری از تحولات فرهنگی سازنده و موثر در جوامع اسلامی‌بوده و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، در اصلاح و حفظ فرهنگ دینی مسلمانان نقش داشته است تا جامعه بشری به سلامت از گذرگاه سخت و دشوار آخرالزمان عبور کند و به عصر ظهور برسد.
خود آن حضرت(ع) می فرمودند: «پروردگارا! تو می‌دانی این حرکت ما نه به خاطر رقابت بر سر حکومت و قدرت و نه به منظور به دست آوردن مال دنیا است؛ بلکه به خاطر آن است که نشانه‌های دین تو را به مردم بنمایانم و اصلاحات را در کشور اسلامی اجرا کنم تا بندگان ستمدیده‌ات از چنگال ظالمان در امان باشند و واجبات و احکام و سنت‌های تعطیل شده تو، دوباره اجرا گردد». (بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۷۹؛ تحف العقول، ص۲۷۳
