موعود پایگاه اینترنتی موعود
ادامه ی تمهیدات فراماسونری برای تشکیل حکومت جهانی شیطانی
26 – ساخت فیلم ضد ایرانی ۳۰۰.
در ماه مارس سال ۲۰۰۷ میلادی (اسفند سال ۱۳۸۵ شمسی) و دقیقاً همزمان با اعمال فشار شدید غرب بر پرونده ی هسته ای ایران، فیلم ضد ایرانی ۳۰۰ به کارگردانی زک اسنایدر (Zack Snyder) بر روی پرده سینما رفت. این فیلم جنجالی و سراسر دروغ، از کتاب کمدی و بی پایه و اساس (۳۰۰) نوشته ی فرانک میلر (Frank Miller) اقتباس شده است.(۳۹۸)
این فیلم، فیلمی سراسر دروغ و مملو از تحریف ها، مجعولات و دستکاری ها می باشد. در این فیلم، حقایق تاریخی بسیاری وارونه جلوه داده شده است که از آن جمله می توان به چهره ی خشایارشاه پادشاه ایران، چهره های سربازان ایرانی، رفتار و منش ایرانیان و … اشاره کرد. دروغ های تاریخی فیلم مذکور به قدری فراوان می‌باشند که برای بررسی آن ها مقاله ای کامل مورد نیاز است و ما به دلیل پرهیز از اطاله ی کلام، در این مقاله به آن ها نمی پردازیم.
اما این فیلم، در پس ظواهر هنری و تاریخی خود، حاوی پیام ها و اهداف سیاسی خطرناکی است. در این قسمت از مقاله، تلاش داریم تا به بررسی جنبه های سیاسی و نیز اهداف شیطانی فیلم ۳۰۰ بپردازیم تا لایه های پنهان این فیلم، بیش از پیش بر خوانندگان عزیز هویدا گردد.
مسایلی که سبب شده است فیلم ۳۰۰ به عنوان یک فیلم سیاسی و آلت دست کشور های ماسونی مطرح شود، عبارتند از:
۱) در حال حاضر (سال ۲۰۰۷ میلادی) که جهان غرب، به بهانه ی پرونده ی هسته ای، ایران را آماج شدید ترین حملات تبلیغاتی قرار داده است(۳۹۹) و با اهرم شورای امنیت سعی در تضعیف ایران دارد، ساخت فیلم ۳۰۰ بزرگترین کمکی بود که صنعت سینمای ماسونی و صهیونیستی هالیوود می توانست به دولت های غربی نماید. زیرا این فیلم با ارایه ی چهره ای خشن و جنگ طلب از ایرانیان، زمینه را برای تنفر اروپاییان و آمریکاییان از ایران آماده کرده و این تنفر سبب می‌گردد تا اجماعی در داخل کشورهای غربی بر علیه ایران تشکیل شود. بدین ترتیب زمینه برای هر گونه تحریم سیاسی و اقتصادی ایران آماده تر می‌شود و حتی در صورت اقدام نظامی غرب بر علیه ایران، مردم این کشورها حمایت بیشتری از جنگ می نمایند؛ زیرا آن ها با استناد به فیلم ۳۰۰، ایرانیان را ذاتاً انسان های جنگ طلب می دانند. این خدمت بزرگ فیلم ۳۰۰ به سیاستمداران ماسونی غرب از یک سو، و تولید این فیلم توسط یک کمپانی کاملاً ماسونی(۴۰۰) وابسته به هالیوود از سوی دیگر، این فرضیه را که فیلم مذکور تنها در جهت خدمت به اهداف فراماسونری ساخته شده است، قویاً تأیید می نماید. (لازم به ذکر است که تعدادی از « برادران وارنر » که صاحب کمپانی سازنده ی فیلم ۳۰۰ هستند، به صورت قطعی و اثبات شده فراماسون هستند.)(۴۰۱)
۲) فیلم ۳۰۰ پر از صحنه ها و دیالوگ هایی است که مستقیم یا غیر مستقیم، به مناقشات سیاسی امروز ایران (و حتی اسلام) با غرب می پردازد و در این بین حق را به جهان غرب می دهد. از مهمترین صحنه ها و دیالوگ هایی که در این زمینه می توان به آن ها اشاره کرد، صحنه ها و دیالوگ های زیر می باشند:
A) در اکثر صحنه های فیلم، ایرانیان با لباس هایی مشابه لباس های عربی و با چهره هایی مشابه اعراب دیده می‌شوند. این مسأله قطعاً عمدی بوده است؛ زیرا پس از واقعه ی ساختگی ۱۱ سپتامبر، تبلیغات شدیدی علیه اسلام و به خصوص اعراب انجام شد. مخصوصاً به دلیل معرفی گروه تکفیری القاعده به عنوان مسبب اصلی این واقعه، حملات تبلیغاتی زیادی علیه اعراب شکل گرفت.(۴۰۲)
فیلم ۳۰۰ با توجه به این تبلیغات، به همسان سازی چهره ی ایرانیان و اعراب پرداخته تا بدین وسیله چهره ی افراد عربستانی که توسط رسانه ها به عنوان مسببین حادثه ی ساختگی 11 سپتامبر معرفی شده‌اند، مجدداً در اذهان مردم آمریکا زنده نماید. با این ترفند و به دلیل ذهنیتی که آمریکایی ها از حادثه ی ۱۱ سپتامبر دارند، ایرانیان را خطرناک فرض کرده و هراس از ایران را در دل خود جای می دهند. بدین ترتیب مردم آمریکا از سیاست های خصمانه ی آمریکا در قبال ایران، حمایت بیشتری خواهند کرد.
B) در فیلم ۳۰۰، ملکه ی اسپارت در بخش های زیادی از فیلم، حضور موثری دارد. مطمئناً حضور ملکه ی اسپارت در این بخش ها تصادفی نیست؛ به خصوص این که در صحنه های ابتدایی فیلم، دیالوگ هایی از زبان اولین فرستاده ی خشایارشاه بیان می‌گردد که در آن، به حضور زنان در جلسات سیاسی اعتراض می‌شود.(۴۰۳)
اعتراض اولین فرستاده ی خشایارشاه به حضور زنان در جلسات سیاسی
به نظر می رسد که حضور بی شمار ملکه ی اسپارت در صحنه های مختلف فیلم، و بی حرمتی سفیر ایران نسبت به زنان، حرکتی شیطنت آمیز از سوی تهیه کنندگان فیلم است که با استفاده از آن قصد دارند تا ایرانیان را به نقض حقوق بشر و محدود نمودن زنان، متهم نمایند. به ویژه این که در سال های اخیر، کشورهای استعمارگر غربی، با ابزارهایی همچون دموکراسی غربی، آزادی زنان و … سعی کرده‌اند تا ایران را تحت فشار قرار دهند.(۴۰۴)
البته لازم به ذکر است که در کتاب مصور ۳۰۰ اثر فرانک میلر که فیلم ۳۰۰ از مطالب آن اقتباس شده است، به هیچ عنوان ملکه ی اسپارت در صحنه ی گفتگو بین اولین نماینده ی خشایارشاه و لئونیداس (پادشاه اسپارت) حضور ندارد و این کتاب سراسر دروغ نیز به این مسأله اشاره ای نکرده است. بدین ترتیب به نظر می رسد که سازندگان فیلم ۳۰۰، به عمد و برای اجرای مقاصد سیاسی، ملکه ی اسپارت را در صحنه ی مذکور، شرکت داده‌اند.(۴۰۵)
علاوه بر آن، نقش ملکه در کتاب ۳۰۰ اثر فرانک میلر، بسیار کمرنگ تر از نقشی او در فیلم 300 است که این مسأله نیز خود تأییدی بر دسیسه آمیز بودن حضور فعال ملکه ی اسپارت در صحنه های تأثیر گذار فیلم ۳۰۰ می‌باشد.
بنابراین همان گونه که ملاحظه فرمودید، حضور ملکه ی اسپارت در قسمت های مختلف فیلم نیز، حاوی نکات ظریف سیاسی است و هدف از آن، بیان ادعاهای تکراری کشورهای غربی درباره ی آزادی زنان در غرب! و محدودیت فعالیت زنان! در کشور های اسلامی است.
C) کشته شدن اولین فرستاده ی خشایارشاه به دست لئونیداس، از جمله قسمت هایی است که حاوی پیام های سیاسی مهمی است. در صحنه ی مذکور، اولین فرستاده ی خشایارشاه و همراهانش به دست لئونیداس در چاه بزرگی افتاده و کشته می‌شوند.
در این صحنه، دیالوگ جالب و تأمل برانگیزی بین اولین فرستاده ی خشایارشاه و لئونیداس برقرار می‌شود؛ بدین صورت که فرستاده ی خشایارشاه می‌گوید: « رسم بر این نیست که فرستاده ی پادشاهان را بکشند. » اما لئونیداس در پاسخ می‌گوید: « تو به ملکه ی من توهین و مردم کشورم را به مرگ تهدید کردی و …. »
و بدین ترتیب لئونیداس، اولین فرستاده ی خشایارشاه و همراهانش را به درون چاه می افکند.(۴۰۶)
لئونیداس(پادشاه اسپارت), اولین فرستاده ی خشایارشاه و همراهانش را به درون چاه افکند.
نکته ی جالب این که در کتاب مصور ۳۰۰ اثر فرانک میلر، در صحنه ی مذکور، به هیچ عنوان لئونیداس علت کشتن فرستاده ی خشایارشاه را توهین به ملکه نمی داند و دلیل این کار خود را تهدید خشایارشاه به جنگ با یونان ذکر می‌کند که این مسأله نیز دستکاری عوامل سازنده ی فیلم را در مطالب کتاب ۳۰۰ نشان می دهد و پرده از توطئه های آنان برمی دارد.(۴۰۷)
همان گونه که ملاحظه فرمودید، لئونیداس به عنوان سمبل یک پادشاه و حاکم غربی، برخلاف اصول دیپلماتیک، فرستاده ی خشایارشاه را به قتل می رساند. این صحنه، خود تبلیغی برای خودکامگی رهبران کشورهای غربی است؛ چرا که مطابق فیلم، آنان مجاز به انجام هر کاری هستند.
در واقع می توان گفت که این بخش از فیلم، بر جنایت ها و اعمال یکجانبه ی کشور های ماسونی اسراییل و آمریکا از جمله دستگیری دیپلمات های ایرانی در عراق و لبنان، (۴۰۸) اشغال خودسرانه ی عراق و افغانستان و … که مخالف اصول دیپلماتیک هستند، سرپوش می گذارد و این کشور ها را مجاز به انجام هر نوع برخوردی با مخالفانشان می داند.
بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که صحنه ی کشته شدن اولین فرستاده ی خشایارشاه و همراهانش به دست لئونیداس نیز کاملاً سیاسی و هدفمند بوده و اعمال غیر دیپلماتیک کشور های ماسونی را در برخورد با مخالفانشان توجیه می‌کند.
D) چهره ی دومین نماینده ای که خشایارشاه به نزد یونانیان فرستاد تا آن ها را وادار به تسلیم نماید، بسیار شبیه به چهره ی جعلی « بن لادن » است که دولت آمریکا پس از واقعه ی ساختگی ۱۱ سپتامبر، در رسانه ها به نمایش گذاشته بود. البته منظور از جعلی این نیست که ما فعالیت گروه تکفیری و تروریست القاعده را تأیید می نماییم، بلکه منظور این است که دولت آمریکا در راستای جعل اسناد واقعه ی 11 سپتامبر، فیلمی منسوب به « بن لادن » را در رسانه ها منتشر نموده بود که در آن، شخصی شبیه به « اسامه بن لادن »، آمریکا را تهدید می نمود.
برای مقایسه ی تصویر « بن لادن » واقعی و « بن لادن » جعلی، به تصاویر زیر توجه فرمایید:(۴۰۹)
چهره ی بن لادن واقعی(در سمت راست) و چهره ی بن لادن جعلی(در سمت چپ). (به تفاوت موجود در چهره ها توجه فرمایید.) دولت آمریکا در راستای جعل اسناد واقعه ی ۱۱ سپتامبر, فیلمی منسوب به بن لادن را در رسانه ها منتشر نموده بود که در آن شخصی شبیه به اسامه بن لادن, آمریکا را تهدید می‌کرد. تصویر (سمت چپ), همان تصویری است که در فیلم پخش شده از سوی دولت آمریکا, به عنوان بن لادن معرفی شده بود و مردم آمریکا را تهدید می نمود. (البته این سخن به معنای تأیید فعالیت های گروه تکفیری و تروریستی القاعده نیست.)
در فیلم ۳۰۰ نیز چهره ی دومین فرستاده ی خشایارشاه، (۴۱۰) که به منظور تهدید مجدد سپاه اسپارت و دعوت آنان به تسلیم، به سوی آنان رهسپار می‌گردد، بسیار شبیه به «بن لادن » جعلی فیلم منتشر شده از سوی دولت آمریکا می‌باشد. برای مقایسه ی بهتر، به تصاویر زیر توجه فرمایید:
عکس راست: تصویر «بن لادن» جعلی در فیلم دولت آمریکا درباره ۱۱ سپتامبر
عکس چپ: تصویر دومین فرستاده ی خشایارشاه در فیلم ضد ایرانی ۳۰۰.
به شباهت تصاویر فوق, توجه فرمایید.
همانگونه که ملاحظه فرمودید، شباهت عجیبی بین چهره ی دومین فرستاده ی خشایارشاه در فیلم ۳۰۰ و « بن لادن » جعلی فیلم پخش شده از رسانه های آمریکایی وجود دارد؛ به نحوی که حتی جزییات چهره های مذکور از جمله فرم بینی، رنگ پوست، حالت گونه ها و … نیز بسیار شبیه به یکدیگر می‌باشند.
به نظر می رسد که شباهت مذکور بی دلیل نبوده و احتمالاً هدف از این اقدام، تداعی حادثه ی ساختگی ۱۱ سپتامبر در ذهن بینندگان آمریکایی بوده است تا بدین وسیله، بینندگان بین القاعده و ایران ارتباط برقرار نمایند و القاعده را سفیر و نماینده ی ایران بدانند! (کما اینکه در سال های قبل، ادعاهایی مبنی بر این که ایران به القاعده پناه داده است نیز از سوی رسانه های غربی مطرح می‌شد.)(۴۱۱)
قطعاً اگر این هدف فیلم سازان و حامیان آن ها به نتیجه برسد، تماشاگران آمریکایی تنفر زیادی از ایران پیدا خواهند نمود و از اقدامات دولت آمریکا علیه ایران، حمایت بیشتری خواهند کرد.
بدین ترتیب به احتمال زیاد، این بخش از فیلم نیز در جهت اهداف شیطانی سردمداران دولت ماسونی آمریکا ساخته شده است و هدف از آن، برقراری ارتباط بین ایران و القاعده می‌باشد تا با این ترفند، افکار عمومی مردم آمریکا و کشور های غربی از ایران متنفر گشته و زمینه برای مقابله ی اقتصادی، سیاسی یا نظامی با ایران آماده شود.
E) مناظره و دیدار خشایارشاه و لئونیداس (پادشاه اسپارت)، از جمله بخش های کاملاً سیاسی و هدفمند فیلم ۳۰۰ است که با هدف تمسخر مذاکرات و گفتگوهای صلح آمیز با ایران ساخته شده است.
در این قسمت از فیلم، خشایارشاه در حالی که ژستی مغرورانه به خود گرفته و می‌کوشد تا از موضع قدرت به پادشاه اسپارت بنگرد، ضمن دعوت لئونیداس به تسلیم و دادن وعده ی حکومت یونان به وی، می‌گوید: « ما می توانیم با هم تبادلات فرهنگی داشته باشیم. »(۴۱۲)
اما لئونیداس این حرف خشایارشاه را به تمسخر می‌گیرد و گفته ی او را رد می‌کند.
این بخش از فیلم به شکلی کاملاً موذیانه، بحث « گفتگوی تمدن ها » را که از طرف ایران در مجامع بین المللی مطرح شده است، (۴۱۳) به تمسخر می‌گیرد و « گفتگوی تمدن ها » را مردود دانسته و تنها راه برخورد با ایران را جنگ می داند. در واقع این قسمت از فیلم، دقیقاً مطابق با تمایلات جنگ طلبانه ی تشکیلات فراماسونری است و تلاش دارد تا اذهان مخاطبان را برای پذیرش جنگ با ایران آماده کند.
نکته ی جالب این که در کتاب مصور فرانک میلر (که فیلم بر اساس مطالب آن ساخته شده است)، دیالوگ مذکور وجود ندارد و هیچ بحثی در رابطه با تبادلات فرهنگی و مسایلی از این قبیل انجام نشده است؛ این مسأله نیز فرضیه ی توطئه آمیز بودن این بخش از فیلم را بیش از پیش تأیید می نماید. بدین ترتیب به نظر می رسد که عوامل دست اندرکار فیلم، این دیالوگ را در بین دیالوگ های خشایارشاه و لئونیداس گنجانده‌اند تا از آن برای مقاصد سیاسی و خدمت به منافع تشکیلات جهانی فراماسونری استفاده کنند.(۴۱۴)
مناظره ی خشایارشاه با لئونیداس. این بخش از فیلم, حاوی پیام های آشکار سیاسی در جهت خدمت به منافع آمریکا و تشکیلات شیطانی فراماسونری است.
بنابراین با توجه به مطالب فوق، می توان این قطعه از فیلم را یکی از آشکارترین قطعات سیاسی فیلم دانست که تلاش می‌کند مذاکره با ایران را بی فایده نشان دهد و جنگ را تنها گزینه برای مقابله با ایران بداند.
F) در فیلم 300 علاوه بر اشخاص، از نماد ها نیز در جهت خدمت به اهداف آخرالزمانی فراماسونری و مقابله با ایران و اسلام استفاده شده است.
در بخش های قبلی این مقاله از جمله در قسمت پیشگویی های نوستراداموس، ذکر کردیم که دشمنان اسلام و به خصوص صهیونیست ها و کشور های غربی، مطالعات بسیاری در رابطه با اسلام و تشیع دارند. به طوری که به عنوان مثال در چند سال قبل، کنفرانسی در ارتباط با شناخت تشیع در تل آویو برگزار شد و در آن، انقلاب های شیعی و ارتباطشان با مهدویت و عاشورا تحت بررسی قرار گرفتند.(۴۱۵)
با توجه به مطالعاتی که دشمنان اسلام در مورد تاریخ و احادیث اسلامی دارند، تلاش می نمایند تا از احادیث و روایات استفاده کرده و علیه آن ها برنامه ریزی کنند.
در فیلم ۳۰۰ نیز مشاهده می‌شود که از مطالب موجود در احادیث و روایات، استفاده شده و علیه آن ها موضع گیری شده است. برای مثال، در این فیلم، پرچم لشکر خشایارشاه که نماد شر می‌باشد، به رنگ سیاه است و عجیب این که کارگردان و گروه فیلمبرداری، علاقه ی شدیدی به نمایش این پرچم ها داشته و در صحنه های حساس و کلیدی، آن ها را به نمایش گذاشته‌اند.
به عنوان نمونه در صحنه های زیر، پرچم های سیاه لشکر منسوب به خشایارشاه، به شکل مغرضانه به نمایش در آمده‌اند:(۴۱۶)
نمایش مکرر پرچم سیاه به عنوان پرچم لشکر ایران در فیلم ۳۰۰.
با توجه در تصاویر فوق، به نظر می رسد که استفاده از نماد پرچم سیاه به عنوان پرچم لشکر خشایارشاه، حرکتی کاملاً هدفمند بوده است. بدین ترتیب که با توجه به روایات فراوانی که در مورد خروج پرچم های سیاه از خراسان، برای یاری حضرت مهدی (عج) وجود دارد، (۴۱۷) عوامل تهیه کننده ی فیلم ۳۰۰ تلاش کرده‌اند تا بین پرچم های خشایارشاه (که احتمالاً در اصل نیز سیاه نبوده است!) و پرچم سیاه خراسان در روایات اسلامی، ارتباطی برقرار نمایند و با این ترفند، مردم کشور های غربی را از هر گونه پرچم سیاه ایرانی–اسلامی‌بترسانند. در واقع می توان گفت که صحنه های مذکور در فیلم ۳۰۰، تنها به منظور بدنام کردن پرچم های سیاه خراسان طراحی شده‌اند، چرا که در بعضی روایات از صاحبان پرچم های سیاه، به عنوان یاران مهدی (عج) نام برده شده است.(۴۱۸)
سرانجام می توان گفت که جهان غرب که از گروه های مطالعاتی متعددی در موضوع اسلام شناسی بهره می‌برد، تلاش کرده است تا با ساخت فیلم 300، مردم کشور های غربی را در مقابل خطر احتمالی پرچم های سیاه خراسان (ایران) بسیج نماید و برای تحقق این امر، تمام کوشش خود را به کار بسته است تا پرچم های سیاه ایرانی را پرچمی مخرب و ترسناک نشان دهد.
G) از دیگر صحنه هایی که فیلم ۳۰۰ را با مفاهیم آخرالزمانی پیوند می دهد و دسیسه های حامیان فراماسونر این فیلم را برملا می‌کند، صحنه ای است که در آن یک فرد سوار بر اسب سفید، از میان مه به سمت لشکر اسپارت تاخته و سر یکی از سربازان اسپارتی را به صورت رقت باری از تن جدا می‌کند.
برای مشاهده ی این صحنه، به تصاویر زیر توجه فرمایید:(۴۱۹)
صحنه ای که در آن یک فرد سوار بر اسب سفید, از میان مه به سمت لشکر اسپارت تاخته و سر یکی از سربازان اسپارتی را از تن جدا می‌کند.
نکته ی جالب این که دوربین، چهره ی سوار را نشان نمی دهد و به او حالتی رمز آلود می دهد. همچنین اسب سوار مذکور، تنها در همان صحنه به ایفای نقش می پردازد و دیگر در فیلم مشاهده نمی‌گردد. این مسایل نشان می دهد که از نظر عوامل سازنده ی این فیلم، این شخص، یک انسان معمولی نبوده است؛ بلکه احتمالاً منظور فیلم سازان از این شخص، منجی مسلمانان، یعنی حضرت مهدی (عج) بوده است.(۴۲۰)
لازم به ذکر است که این بخش از فیلم، حتی در کتاب مصور ۳۰۰ اثر فرانک میلر نیز وجود ندارد و عوامل دست اندرکار ساخت فیلم، این صحنه را به داستان افزوده اند. این مسأله خود می تواند دسیسه آمیز بودن این قسمت از فیلم را نشان دهد.(۴۲۱)
بدین ترتیب به نظر می رسد که عوامل صهیونیستی و ماسونی تهیه کننده ی این فیلم، تلاش کرده‌اند تا در این صحنه، از منجی مقدس مسلمانان و ایرانیان، چهره ای خشن ارایه نمایند تا بدین وسیله، مخاطبان فیلم را نسبت به حضرت مهدی (عج) بدبین نمایند. خداوند مسببین این فتنه را لعنت نماید.
H) یکی دیگر از صحنه های فیلم که تلاش دارد تا مفاهیم آخرالزمانی را به مخاطبان القا کند، صحنه ای است که به صورت عمودی و از بالا، جسد تیر خورده ی لئونیداس و یارانش را نشان می دهد. در این صحنه، جسد لئونیداس، به شکل صلیب به نمایش در آمده است.
برای مشاهده ی این صحنه، به تصاویر زیر توجه فرمایید:(۴۲۲)
صحنه ای که در آن جسد لئونیداس به شکل صلیب به نمایش در آمده است.
با توجه در تصویر فوق، به نظر می رسد که عوامل سازنده ی فیلم، تلاش کرده اند تا بین لئونیداس و حضرت مسیح (ع) همسان سازی نموده و وی را تا حد حضرت مسیح (ع) تقدیس نمایند. از سوی دیگر با توجه به این که در فیلم ۳۰۰، لشکر ایران نیز به عنوان نماد لشکر اسلام در آخرالزمان، معرفی شده است، تلاش شده است تا جنگ ایران و اسپارت، به عنوان نماد جنگ اسلام و ایران با لشکر مسیح (ع) در نبرد کذایی آرماگدون معرفی شود؛ نبرد آرماگدونی که ساخته ی دست صهیونیست ها و فراماسون ها بوده و این گروه ها با تبلیغ آن، سعی دارند تا از نیروی مسیحیان صهیونیست و یهودیان صهیونیست، به منظور رسیدن به اهداف آخرالزمانیشان بهره برداری نمایند.
بدین ترتیب می توان چنین نتیجه گرفت که صحنه ی مذکور، به منظور تطبیق جنگ ایران و اسپارت با نبرد دروغین آرماگدون ساخته شده و هدف از آن، القای این مفهوم به مخاطبان است که در جنگ آرماگدون، ایران و اسلام به جنگ حضرت مسیح (ع) خواهند رفت! لعنت خدا بر دروغگویان باد.
I) مقایسه ی آتن و اسپارت (نام دو شهر بزرگ یونان قدیم) در بخش های مختلف فیلم، گوشه ای دیگر از کنایه های سیاسی فیلم است؛ به نحوی که لئونیداس (پادشاه اسپارت) در قسمت های مختلف فیلم، آتنی ها را فیلسوف های بی خاصیت و اسپارتی ها را انسان هایی شریف و شجاع معرفی می نماید.(۴۲۳)
با کمی دقت می توان دریافت که در فیلم ۳۰۰، آتن نماد کشور های اروپایی و اسپارت نماد آمریکا می‌باشد؛ زیرا اتحادیه ی اروپا و کشور های فرانسه، آلمان و انگلستان، در تقابل با ایران و کشور های اسلامی از ابزار مذاکره استفاده می نمایند (هر چند که مذاکرات آنان نیز زهرآلود است)، اما آمریکا با ابزار نظامیگری و میلیتاریسم، به مقابله با ایران و کشور های اسلامی می پردازد.(۴۲۴)
فیلم ۳۰۰ با استفاده از نماد آتن و اسپارت، این تفکر را به بینندگان آمریکایی تزریق می نماید که از بین راه حل های مذاکره و برخورد نظامی، حملات نظامی ابزار بهتری برای مقابله با ایران و کشور های اسلامی است؛ چنانکه در فیلم ۳۰۰ نیز مرگ آتنی ها توام با خفت و خواری نشان داده شده، اما مرگ لئونیداس و یارانش توأم با عزت و سربلندی به نمایش درآمده است؛
در نهایت نیز لشکر ۳۰۰۰۰ نفری اسپارتی ها، در حالی که یاد و خاطره ی لئونیداس و یارانش را گرامی داشته و مصمم و استوار به سوی ایرانیان گام برمی دارند، به تصویر کشیده شده‌اند(۴۲۵) که این صحنه نیز به صورت تلویحی از مواضع اسپارتی ها (که نماد آمریکایی های امروز هستند)، حمایت می نماید و از آن ها تمجید می‌کند.
حرکت مصمم و استوار لشکر ۳۰۰۰۰ نفری اسپارت به سمت لشکر ایران, در پایان فیلم ۳۰۰.
بدین ترتیب به نظر می رسد که تهیه کنندگان فیلم، تلاش کرده‌اند تا با استفاده ی نمادین از اسپارت و آتن، به تبلیغ میلیتاریسم و نظامیگری آمریکایی بپردازند و بدین وسیله ضمن جلب حمایت افکار عمومی آمریکا، راه را برای برخورد نظامی آمریکا با ایران و کشور های اسلامی‌باز کنند.
همان گونه که ملاحظه فرمودید، فیلم به ظاهر تاریخی ۳۰۰ تلاش کرده است تا با نماد سازی، به بیان کنایات سیاسی پرداخته و اهداف ماسونی را بسط و توسعه دهد. در این فیلم، ایران زمان خشایارشاه، به عنوان نماد ایران امروز و حتی نماد جهان اسلام معرفی گشته، و اسپارت نیز به عنوان نماد غرب به ظاهر مسیحی در آخرالزمان، معرفی شده است. تطبیق ایران بر جهان اسلام را می توان به سهولت، در فیلم ۳۰۰ مشاهده کرد؛ به نحوی که تعداد زیادی از سربازان ایرانی و حتی نمایندگان خشایارشاه، با لباس ها و چهره های عربی نشان داده شده‌اند. در واقع می توان گفت که فیلم ۳۰۰، فیلمی است که به تقابل اسلام و ایران با جهان غرب می پردازد و به طور کامل از جهان غرب جانبداری می نماید.
اما نکته ی پایانی که در مورد فیلم ۳۰۰ باید به آن اشاره کنیم، این است که ساخت « فیلم ۳۰۰ »، همانند فیلم « مقبره ی گمشده ی مسیح (ع) » و فیلم « کد داوینچی » نشان می دهد که احتمالاً فراماسون ها در حال اجرای آخرین برنامه های آخرالزمانیشان هستند؛ زیرا در فیلم ۳۰۰ نیز همانند دو فیلم دیگر، شاهد هستیم که ماسون ها بعضی از ابزار های قدیمی خود را دور انداخته و دیگر نیازی به استفاده از آن ها نمی‌بینند. از جمله ی این ابزار ها، ادعای پیوند قوی ایرانیان باستان و یهودیان می‌باشد.
در این حربه، صهیونیست ها تلاش می‌کردند تا به ظاهر خود را دوست قدیمی ایران نشان دهند؛ (۴۲۶) بدین ترتیب که وقایعی همچون آزاد شدن اسیران یهودی گرفتار در بابل به دست کوروش هخامنشی، (۴۲۷) ازدواج استر یهودی و خشایارشاه هخامنشی و وزارت مردخای (عموی استر) را در دربار خشایارشاه، (۴۲۸) به عنوان نماد پیوند ایرانیان باستان و یهودیان معرفی نموده و بدین وسیله تلاش می‌کردند تا از ایران قبل از انقلاب، به عنوان یک شریک و همکار در منطقه استفاده نمایند.
برای انجام این امر، در دوران قبل از انقلاب اسلامی، تفکرات ملی گرا و غیر مذهبی در ایران تقویت شده و تلاش می‌شد تا ایران باستان، به عنوان تنها هویت ایرانیان معرفی گردد و هویت اسلامی ایرانیان، به بوته ی فراموشی سپرده شود. (برگزاری مراسم 2500 ساله ی شاهنشاهی بخشی از این برنامه ها بود.)(۴۲۹)
در کنار این جریانات، تفکرات دیگری از جمله بحث دوستی ایرانیان باستان و یهودیان نیز به صورت افراطی توسط صهیونیست ها تبلیغ شده و چنین القا می‌شد که ایرانیان باستان و یهودیان، نزدیک ترین دوستان یکدیگر بوده اند و دین اسلام بین این دوستان شفیق! فاصله‌انداخته است.(۴۳۰)
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز سیاست صهیونیستی ذکر شده، از طرف دولت های ماسونی آمریکا و اسراییل ادامه یافته و در برنامه های ماهواره ای و … تفکر مذکور تبلیغ می‌شد.
اما نکته ی جالب این که در فیلم ۳۰۰ حتی به ایران باستان نیز رحم نشده است و ایرانیان باستان نیز به عنوان موجوداتی وحشی معرفی شده‌اند! جالب تر این که پادشاه ایرانی مورد بحث در این فیلم (خشایارشاه)، همان کسی است که یهودیان قبلاً به ازدواج وی با استر افتخار می‌کردند(۴۳۱) و او را شاهی مقتدر و نیکو سرشت معرفی می نمودند!
این تغییر جهت صهیونیست ها در فیلم ۳۰۰ نشان می دهد که آنان دیگر خود را در نزدیکی رسیدن به اهداف آخرالزمانی خود پنداشته و دیگر نیازی به استفاده از ابزار مذکور نمی‌بینند.
البته در پایان باید یادآور شویم که منظور ما از عبارات فوق، دشمنی با هموطنان یهودیمان و نیز سایر یهودیان آزاده نیست؛ بلکه روی سخن ما با دستگاه های فراماسونی و صهیونیستی یهودی و مسیحی می‌باشد که از بحث های فوق، استفاده ی ابزاری می نمایند. به عبارت دیگر، مردم مسلمان ایران، با تکیه بر فرهنگ اصیل اسلامی–ایرانی خود، دوستی با همه ی ادیان آسمانی را وظیفه ی خود می دانند و بعد از انقلاب اسلامی نیز روابط حسنه ی خود را با هموطنان کلیمی، زرتشتی و مسیحی، بیش از پیش ادامه می دهند.
27 – برگزاری فستیوال جهانی همجنس بازان در شهر مقدس بیت المقدس.
گروه های همجنس باز، گروه های منحرفی هستند که اعضای آن ها به هیچ دینی پایبند نبوده و تنها به فکر ارضای امیال جنسی و حیوانی خود می‌باشند. تعداد بسیار زیادی از اعضای این گروه ها، در گروه های شیطان پرست نیز عضویت دارند.(۴۳۲) در کشور های غربی، اعضای گروه های همجنس باز در هر شهر، یک روز در سال را به جشن و پایکوبی دسته جمعی و رژه در خیابان های شهرشان می پردازند. علاوه بر جشن مذکور، یک جشن بزرگ نیز در هر سال برگزار می‌شود که در این جشن، همه ی همجنس بازان جهان، در یک شهر بزرگ به دور یکدیگر جمع می‌شوند و به جشن و پایکوبی و رژه می پردازند تا بدین وسیله به همجنس باز بودن خود افتخار کنند و بی پروا این مسأله را به دیگران اعلام نمایند!(۴۳۳)
یک انجمن بین المللی به نام « افتخار بین المللی » یا « Inter Pride »، مسئول سازماندهی جشن سالانه ی همجنس بازان است.(۴۳۴) این مجمع در اقدامی عجیب و بی سابقه تصمیم گرفت تا یکی از مهمترین شعب بین المللی خود را با عنوان « افتخار جهان » یا « World Pride » در شهر مقدس و مبارک بیت المقدس تأسیس کند(۴۳۵) و جشن سالانه ی سال ۲۰۰۶ را در این شهر عزیز برگزار نماید.(۴۳۶) این اقدام به قدری بی شرمانه و وقیحانه بود که علاوه بر مسلمانان بیت المقدس، یهودیان سنتی و فوق ارتدوکس نیز به برگزاری این فستیوال شیطانی اعتراض کردند؛ در نتیجه ی این اعتراض ها، درگیری بسیار شدیدی بین پلیس اسراییل و مسلمانان و یهودیان رخ داد.(۴۳۷)
البته اعتراض های مذکور، سبب شد تا همجنس بازان از ترس جان خود، از رژه رفتن خودداری کنند و جشن فاسد خود را در یک استادیوم ورزشی برگزار نمایند.(۴۳۸)
در تصاویر زیر، صحنه هایی از گردهمایی مذکور را ملاحظه می فرمایید:(۴۳۹)
تصاویر جشن بین المللی سالانه ی همجنس بازان, که در سال ۲۰۰۶ و در شهر اورشلیم(بیت المقدس) برگزار شده است.
حضور پررنگ یهودیان اصلاح طلب و غیر ارتدوکس(تصویر سمت راست), طرفداران دولت اسراییل (تصویر وسط) و حتی سربازان اسراییلی! (تصویر سمت چپ) در جشن بین المللی سالانه ی همجنس بازان در اورشلیم(بیت المقدس), نشان دهنده ی روابط حسنه ی دولت ماسونی اسراییل با گروه های فاسد است.
دستگیری یهودیان فوق ارتدوکس معترض به جشن بین المللی همجنس بازان در اورشلیم(بیت المقدس).
گروه های فاسد همجنس باز که حمایت همه جانبه ی دولت اسراییل را در جشن سال ۲۰۰۶ تجربه کرده بودند، تصمیم گرفتند تا جشن بین المللی خود را در سال ۲۰۰۷، مجدداً در بیت المقدس برگزار نمایند؛ با این تفاوت که در سال 2007، گروه های مذکور در خیابان های شهر و حتی در نزدیکی دیوار های مسجدالاقصی رژه رفتند تا هتک حرمت ادیان را به اوج خود رسانند.(۴۴۰)
این حرکت بی شرمانه ی همجنس بازان در سال ۲۰۰۷، منجر به اعتراض مجدد مسلمانان و یهودیان فوق ارتدوکس شد، اما نه تنها این اعتراضات به برخورد شدید پلیس با معترضین منجر گشت، (۴۴۱) بلکه « Israeli Supreme Court » یا دادگاه عالی اسراییل (که قبلاً به ساختار ماسونی آن اشاره کردیم)، نیز دادخواست حقوقی معترضین را رد کرده و رای خود را به نفع همجنس بازان صادر کرد.(۴۴۲)
بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که جشن فاسد همجنس بازان، با تلاش و همکاری دولت ماسونی اسراییل شکل گرفت و هدف از آن، توهین به ادیان الهی و ترویج تعالیم ضد دینی ماسونی و شیطان پرستی بود.
اما سوالی که مطرح می‌شود، این است که چرا بیت المقدس برای برگزاری جشنواره ی بین المللی همجنس بازان انتخاب شد؟
قبل از پاسخ به این سوال، باید یک مطلب مهم را یادآوری کنیم و آن، این است که علاوه بر بیت المقدس (اورشلیم) شهر های بزرگ دیگری نیز در اسراییل وجود دارند؛ این مسأله که چرا با وجود قرار داشتن شهرهای بزرگ و توریستی در اسراییل، چنین جشن فاسدی در بیت المقدس برپا شد، دسیسه های پنهانی موجود در این ماجرا را نشان می دهد.
اما دلایلی که سبب شدند تا همجنس بازان، جشنواره ی بین المللی فاسد خود را در بیت المقدس برگزار کنند، به قرار زیرند:
۱) به گزارش خبرگزاری مهر و سایت موعود، یکی از شعبات انجمن جهانی همجنس بازان با عنوان « افتخار جهان » یا « World Pride » واقع در شهر بیت المقدس، در بیانیه ی خود ذکر کرده است: « هدف از برگزاری این جشنواره در بیت المقدس، عرق و اصالت دین در این شهر است. »(۴۴۳)
با کمی دقت درمی‌یابیم که منظور از این سخن، این است که همجنس بازان جهان، به منظور تمسخر ادیان، یکی از مهمترین شهرهای مذهبی دنیا را برای برگزاری جشنواره ی بین المللی خود برگزیده‌اند تا جسارت و جرأت؟! خود را در مقابله با هر سه دین بزرگ آسمانی (اسلام، مسیحیت و یهودیت) نشان دهند؟! زیرا همان گونه که می دانیم، شهر بیت المقدس، از نظر هر سه دین بزرگ آسمانی مقدس است. چرا که معراج حضرت محمد (ص) به آسمان و فعالیت های تبلیغی حضرت عیسی (ع) در این شهر اتفاق افتاده و قبله ی حضرت موسی (ع) و محراب بسیاری از پیامبران بنی اسراییل نیز در این شهر می‌باشد.(۴۴۴)
بدین ترتیب می توان گفت که یکی از اهداف برگزاری چنین جشنواره ای در شهر مقدس بیت المقدس، تمسخر همزمان سه دین بزرگ الهی است. مطلبی که در بیانیه ی انجمن جهانی همجنس بازان نیز به آن اشاره شده است.
۲) از دیگر دلایل مهمی‌که احتمالاً سبب شده است تا انجمن جهانی همجنس بازان جشنواره ی خود را در بیت المقدس برگزار نماید، نزدیکی محل زندگی قوم لوط (شهر سدوم : Sodom)، به شهر اورشلیم (بیت المقدس) است.
قوم فاسد و گناهکار لوط، در شهر سدوم در نزدیکی بحرالمیت (Dead Sea) و رود اردن زندگی می کردند. قوم لوط، اولین قومی بودند که عمل شنیع همجنس بازی را رواج دادند و خداوند متعال نیز به کیفر این گناه بزرگ، آن ها را عذاب داده و نابود کرد.(۴۴۵)
در عصر حاضر، قوم لوط به عنوان نماد گناه و به خصوص بی بند و باری جنسی شناخته می‌شود؛ این نماد به قدری شناخته شده است که حتی در زبان انگلیسی کلماتی همچون (عمل مرتبط با همجنس بازی : Sodomitic)، (همجنس بازی : Sodomy) و … وجود دارند.(۴۴۶) علاوه بر این، بعضی از گروه های شیطانی، از جمله یک گروه موسیقی شیطانی Metal در آلمان، نام خود را (سدوم : Sodom) نهاده‌اند.(۴۴۷)
در تصاویر زیر، تبلیغات این گروه را ملاحظه می فرمایید:(۴۴۸)
تصاویر تبلیغاتی آلبوم های موسیقی یک گروه شیطانی (Metal) با عنوان (سدوم: Sadom)
همان گونه که ملاحظه فرمودید، گروه های شیطان پرست و همجنس باز، شهر سدوم را به عنوان شهر آرمانی خود می دانند. این شهر فاسد، در مجاورت دریاچه ی بحرالمیت (Dead Sea) قرار داشته است که این دریاچه، فاصله ی بسیار کمی با بیت المقدس (اورشلیم) دارد.(۴۴۹) بدین ترتیب، فاصله ی شهر سدوم با بیت المقدس، حداکثر در حدود ۷۵ کیلومتر بوده است.
علاوه بر این، در قرآن و تورات نیز درباره ی فرشتگانی که برای عذاب قوم لوط آمده بودند، گفته شده است که آنان قبل از عزیمت به شهر سدوم، با حضرت ابراهیم (ع) نیز دیدار داشته‌اند.(۴۵۰) این مطلب نیز نشان می دهد که فاصله ی شهر سدوم با بیت المقدس (محل زندگی حضرت ابراهیم در آن هنگام) کم بوده است.
در تصاویر زیر، موقعیت تقریبی شهر سدوم را ملاحظه می فرمایید:(۴۵۱)
موقعیت احتمالی شهر سدوم(Sadom) در نزدیکی بحرالمیت(Dead Sea)
فاصله ی بسیار کم (حدود ۱۷.۵ کیلومتر) بیت المقدس از بحر المیت (Dead Sea), (به مقیاس ارایه شده در گوشه ی تصویر, توجه فرمایید.)
با دقت در تصاویر فوق، درمی‌یابیم که شهر سدوم با شهر مقدس بیت المقدس فاصله ی کمی دارد.
بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که نزدیکی بیت المقدس به محل شهر نابود شده ی سدوم، انگیزه ی دیگری برای همجنس بازان و گروه های فراماسونر حامی آنان بود تا جشن بین المللی سالانه ی همجنس بازان را در شهر بیت المقدس برگزار نمایند و به وسیله ی آن، علاوه بر اهانت به ادیان الهی، زشتکاری های قوم لوط را زنده نموده و اعمال کثیف این قوم را ترویج نمایند.
A) علاوه بر انگیزه ها و اهدافی که در بالا پیرامون برگزاری جشن همجنس بازان در بیت المقدس ذکر شدند، به نظر می رسد که در این بین انگیزه ی مهم دیگری نیز وجود دارد.
قبلاً ذکر کردیم که تشکیلات جهانی فراماسونری، در حال انجام آخرین تلاش ها برای نابودی مسجدالاقصی و ساخت معبد کذایی سلیمان است. این مسأله تا به آنجا پیش رفته است که در سال ۲۰۰۷، اسراییل علناً شروع به تخریب « باب المغاربه » در مجاورت مسجد الاقصی کرد تا با دستکاری این قسمت، دیوارهای مسجد الاقصی نیز خود به خود تخریب شوند.(۴۵۲)
با توجه به این که گروه های شیطان پرست و به تبع آنان گروه های همجنس باز، معبد دروغین سلیمان را به عنوان نماد کفر، الحاد و گناه می دانند، به نظر می رسد که این گروه ها از شروع برنامه ی ساخت این معبد، خوشحالند.
برگزاری جشن بین المللی سال ۲۰۰۷ همجنس بازان در شهر بیت المقدس و به خصوص رژه ی همجنس بازان در نزدیکی مسجد الاقصی، آن هم در زمانی که آخرین تلاش ها برای تخریب مسجد الاقصی و ساخت معبد دروغین سلیمان صورت می‌گیرد، نشان دهنده ی ارتباط این مراسم، با ساخت معبد سلیمان است.
در واقع می توان چنین نتیجه گرفت که یک از انگیزه های جشن بین المللی سال ۲۰۰۷ همجنس بازان، اهانت آشکار به مسجدالاقصی و جشن شروع ساخت معبد دروغین سلیمان بوده است. چرا که از یک سو مسجد الاقصی به عنوان نماد خداپرستی بوده و در ذهن دشمنان دین، نابودی آن به معنای نابودی ادیان الهی است و از سوی دیگر، گروه های فراماسونر، صهیونیست، شیطان پرست و همجنس باز که حضرت سلیمان (ع) را به دروغ، کافر و مشرک می دانند، (۴۵۳) ساخت معبد دروغین سلیمان را به معنای آغاز دوران گناهکاری و هوسرانی بی حد و حصر می پندارند.
بدین ترتیب به نظر می رسد که جشن بین المللی همجنس بازان در بیت المقدس و رژه ی آنان در نزدیکی مسجد الاقصی، جشن تخریب مسجد الاقصی و ساخت معبد سلمان نیز بوده است.
با توجه به مطالب ذکر شده، می توان نتیجه گرفت که جشن بین المللی سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ همجنس بازان در بیت المقدس، توطئه ای سازمان یافته از جانب ماسون ها بوده که به دست سربازان خط مقدمشان یعنی همجنس بازان و شیطان پرستان به انجام رسیده است؛ توطئه ای که هدف آن اهانت به ادیان الهی و بزرگداشت آداب و سنن کفرآمیز و شرک آلود بود.
همان گونه که ملاحظه فرمودید، فراماسونری در طول تاریخ از تمهیدات مختلفی برای تشکیل حکومت حهانی شیطانی استفاده کرده است که ما به بعضی از آن ها اشاره کردیم. مسلماً این تشکیلات شیطانی در آینده نیز برای رسیدن به اهداف پلید خود از تمهیدات متفاوتی استفاده خواهد کرد. پس بر ما واجب است تا این ابزارها را بشناسیم و علیه آن ها برنامه ریزی کنیم و در این راه از خداوند منان مدد جوییم .
ذکر یک نکته ی مهم: در پایان مبحث « تمهیدات فراماسونری برای تشکیل حکومت جهانی شیطانی »، به این نکته ی مهم اشاره می‌کنیم که سردمداران تشکیلات شیطانی فراماسونری، برای مقابله با اسرار لو رفته ی این سازمان، بسیاری از شواهدی را که حاکی از اعمال خرابکارانه ی این گروه هاست، بدون هیچ گونه دلیل معتبری رد می‌کنند و محققانی که به افشای اسرار این سازمان می پردازند را افرادی بدبین و متوهم می نامند.
این ترفند ماسون ها تا جایی پیش رفته است که سردمداران آن ها، اصطلاحاتی همچون (Conspiracy Hallucination : توهم توطئه)، (Conspiracy Delusion : هذیان توطئه)، (Conspiracy Theory : تئوری توطئه) و … را وارد گویش سیاسی و فرهنگی کرده‌اند(۴۵۴) تا بدین وسیله، شواهد ارایه شده از سوی محققان درباره ی شیطنت های فراماسونری را به تمسخر گرفته و این محققان را انسان هایی بدبین، هذیانی و متوهم جلوه داده و سخنان آن ها را صرفاً تئوری (نه واقعیت) معرفی نمایند.
بدیهی است که اگر ما مسلمانان بخواهیم ساده انگار و خوش خیال باشیم و وقایع حادث شده توسط ماسون ها را بر اساس تصادف و شانس تفسیر کنیم و مطابق ضرب المثل معروف، « سرمان را چون کبک در برف فرو نماییم »، دیر زمانی نخواهد گذشت که ماسون ها و دوستان صهیونیستشان بر دنیا غلبه کرده و امپراطوری جهانی شیطانی خود را در اورشلیم (بیت المقدس) پی ریزی خواهند نمود.
بنابراین به برادران و خواهران مسلمان توصیه می‌کنیم که به سخنان بی پایه و اساس فراماسونر ها توجه ننمایند و در کشف و افشای توطئه های آنان، دودلی به خود راه ندهند و مطمئن باشند که تمامی فتنه های انجام شده از سوی فراماسونرها، یک واقعیت خطرناک و پیچیده می‌باشد؛ زیرا وقایع تلخ و فعالیت های خطرناکی که از سوی ماسون ها انجام می‌شوند، به قدری فراوانند که به هیچ عنوان نمی توان آن ها را تصادفی دانست و به سادگی از آن ها رد شد.
یک سوال
با دقت در مطالبی که تاکنون پیرامون فراماسونری مطرح گردید، مسلماً یک سوال بسیار مهم در ذهن خوانندگان مجترم به وجود می آید:
چرا گروه های ماسونی که تلاش دارند تا حکومت ضد مسیح = AntiChrist) دجال( را برپا کنند، (۴۵۵) به جای مخالفت با واتیکان و سایر نهادها و کشورهای مسیحی، به مبارزه با مسلمانان و به خصوص ایرانیان پرداخته‌اند؟
در پاسخ باید گفت که تنها دین آسمانی که در حال حاضر در جهان وجود دارد و با قدرت تمام در مقابل فراماسونری و سایر تفکرات الحادی ایستاده است، دین مبین اسلام می‌باشد. زیرا مسیحیت تحریف شده ی کنونی (نه شریعت واقعی حضرت مسیح (ع)) و یهودیت تحریف شده ی کنونی (نه شریعت واقعی حضرت موسی (ع))، تنها به صورت ظاهری و سطحی به انجام آیین عبادی می پردازند.
از سوی دیگر، به دلیل ضعف تعلیمات جهادی در مسیحیت و یهودیت تحریف شده، این ادیان توانایی مقابله با دشمنان دین را ندارند و به راحتی شکست می خورند.
علاوه بر این ها تشکیلات مذهبی مسیحیت و یهودیت و سران آن ها، غرق در فساد و بی کفایتی هستند که نمونه ی آن را در واتیکان کنونی و کنیسه های اسراییل نیز می‌بینیم؛ این فساد و بی کفایتی تشکیلات مذهبی مسیحیت و یهودیت تحریف شده، سبب می‌شود که این دو دین در عصر حاضر نتوانند به مقابله با فعالیت های شیطانی فراماسونری و تشکیلات مشابه بپردازند.
اما نکته ی مهم دیگری که می توان در پاسخ به سوال مذکور اشاره کرد، این است که حتی اگر دشمنی فراماسونری را صرفاً با حضرت مسیح (ع) بدانیم و تلاش برای تشکیل حکومت (AntiChrist) را نیز در این راستا توجیه کنیم، باز این مطلب که بیشترین دشمنی فراماسونری با اسلام و ملتهای مسلمان است، نشان می دهد که فراماسون ها آیین حضرت عیسی (ع) را بیشتر شبیه به آیین مقدس اسلام می‌بینند تا آیین مسیحیت منحرف شده ی کنونی. بدین ترتیب فراماسون ها که اخلافشان (کابالیست ها)، کتب مقدس از جمله انجیل را تحریف کرده‌اند، برای مبارزه با حضرت مسیح (ع)، بیشتر با اسلام مبارزه می‌کنند؛ چرا که این دین عزیز را بیش از هر دین دیگری شبیه به آیین اصلی و تحریف نشده ی آن پیامبر بزرگوار می‌بینند.
از سوی دیگر، فراماسون ها احتمالاً با مطالعه در کتب اسلامی دریافته‌اند که اگر روزی حضرت مسیح (ع) قیام کند، قیام وی زیر مجموعه ای از قیام اصلی منجی مسلمانان یعنی حضرت مهدی (عج) خواهد بود و بدین ترتیب حضرت مسیح (ع)، خود یکی از یاران امام زمان (عج) خواهد بود. بنابراین ماسون ها می دانند که برای مبارزه با حضرت مسیح (ع)، قبل از هر چیز باید با فرمانده ایشان یعنی حضرت مهدی (عج) مقابله کنند. به همین دلیل بیش از همه به مبارزه با اسلام پرداخته‌اند. (البته لازم به ذکر است که ماسون ها، به خدا، پیامبر و ماوراءالطبیعه اعتقادی ندارند.(۴۵۶) منظور ما از این که ماسون ها برای مقابله با حضرات مهدی (عج) و عیسی (ع) آماده می‌شوند، این است که این گروه ها فکر می‌کنند که در آخرالزمان ممکن است اشخاصی معمولی با استفاده از روایات اسلامی، خود را حضرت مهدی (عج) و حضرت عیسی (ع) معرفی نمایند و بدین ترتیب با استفاده از حمایت مردمی، بر ماسون ها و همپیمانانشان بتازند! بدین ترتیب تفکر آن ها در مورد حضرت مهدی (عج) و حضرت عیسی (ع) نیز باطل بوده و آنان را انسان هایی معمولی که در آخرالزمان زندگی می‌کنند، می دانند و با این تفکر باطل، خود را برای مقابله با اشخاصی معمولی (نه اعجازگر) آماده می‌کنند. ان شا الله خداوند مکرشان را باطل نماید.)
کاری از خادم الامام-وعده صادق
ادامه دارد ….
برای دانلود منابع به فرمت PDF اینجا کلیک کنید.
