مصطفي؛ برگزيده

در صحف ادریس نیز از لقب «مصطفی» برای آن حضرت یاد شده و سایر اوصاف پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به شایسته ترین وجهی آمده است. بخشی از آن چنین است: «اخْتَرْتُ لَهُمْ نَبِیّاً مُصْطَفَی؛ من برای بندگان صالح، مخلص و با تقوایم «مصطفی» را پیامبر گردانیدم.»

عبدالکریم پاک نیا تبریزی

حضرت محمد صلی الله علیه وآله (مصطفی؛ برگزیده)

از میان القاب متعدد آن حضرت، مصطفی بیشتر معروف است. ( ۱ ) آن حضرت خودش در مورد لقب مصطفی می فرماید: «یَا عَلِیُّ! اَنْتَ اَخِی وَاَنَا اَخُوکَ وَاَنَا الْمُصْطَفَی لِلنُّبُوَّهِ؛ ( ۲ ) یا علی! تو برادر من و من برادر تو هستم، فقط من برای پیامبری از سوی خداوند متعال انتخاب شده ام.»
در صحف ادریس نیز از لقب «مصطفی» برای آن حضرت یاد شده و سایر اوصاف پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به شایسته ترین وجهی آمده است. بخشی از آن چنین است: «اخْتَرْتُ لَهُمْ نَبِیّاً مُصْطَفَی؛ من برای بندگان صالح، مخلص و با تقوایم «مصطفی» را پیامبر گردانیدم.»
آنگاه خداوند متعال به حضرت آدم خطاب کرد: ای آدم! به ذریّه ات بنگر. و حضرت آدم در میان ذریّه اش گروهی را دید که نور آنان تمام آفاق را فرا گرفته و درخشش ویژه ای دارد. حضرت آدم علیه السلام پرسید: پروردگارا! اینان کیانند؟ خداوند فرمود: اینها پیامبران از نسل تو هستند. حضرت آدم دوباره پرسید: آنان چند نفرند؟ فرمود: یکصد و بیست و چهار هزار پیامبرند که سی صد و پانزده نفر از آنان نبی مرسل هستند. حضرت آدم عرض کرد: خدایا! چرا نور آخرین نفر از سلسله انبیا از همه درخشنده تر و تابناک تر است؟ خداوند فرمود: او محمد، پیامبر فرستاده، مورد اعتماد، نجیب، محرم اسرار، برگزیده، پاک خالص، حبیب، دوست و گرامی ترین مخلوق در پیشگاه من است و محبوب ترین، نزدیک ترین، شناخته ترین مخلوقاتم می‌باشد. او از نظر علم، حلم، ایمان، یقین، صداقت، نیکوکاری، پاکدامنی، تواضع و فروتنی، پارسایی و فرمانبری از تمام آنان برتر می‌باشد.
برای او از حاملین عرشم و سایر آفریده ها در آسمانها و زمین پیمان گرفته ام که به او ایمان آورده و به نبوّتش اقرار کنند. ای آدم! به او ایمان بیاور که در نزد من مقام و منزلت، فضل نور و وقارت فزونی یابد. حضرت آدم علیه السلام گفت: به خدا و پیامبرش محمد ایمان آوردم. خداوند فرمود: من نیز فضل و کرامت تو را افزایش دادم. ای آدم! تو اولین پیامبر و فرزندت محمد صلی الله علیه وآله آخرین آنان می‌باشد. ( ۳ )

پی نوشت :

۱) الاحتجاج، احمد بن علی طبرسی، نشر مرتضی، مشهد، ۱۴۰۳ ه‍ ق، ج ۲، ص ۳۱۱.

۲ ) امالی، شیخ صدوق، نشر اعلمی، بیروت، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق، ص۳۳۲، المجلس الثالث والخمسون.

۳ ) بحار الانوار، علامه محمد باقر مجلسی، انتشارات اسلامیه، تهران، ج۵۲، ص۳۸۵.
منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره۱۴۵