ترویج کتاب خوانی خوب است ولی در این کار باید کتابی را انتخاب کرد که از جنبههای مختلف دارای صلاحیت باشد. متأسفانه در این بین دیده میشود بعضی افراد ندانسته دست به ترویج بعضی تفکرات غلط میزنند. تفکراتی که توسط یکی از رسانههای فرهنگی به اسم کتاب از جامعهی لیبرال غربی وارد کشور ما میشود.
کتاب یکی از ابزارهای خیلی مهم در حوزه فرهنگ است که میتواند با هوشمندی مسئولان این حوزه خیلی از مشکلات اجتماعی ما حل شود. از طرفی یکی از مشکلات و دغدغههای فرهنگی کشور، کم بودن سرانه مطالعه در جامعه ایران است؛ ترویج کتاب و کتابخوانی یکی از راهکارهایی است که میتواند این مشکل را تا حدودی برطرف کند. اما آن چیزی که مورد توجه ما است؛ ترویج کتاب در تلویزیون توسط برخی اهالی غیر آشنا با حوزهی کتاب و کتابخوانی است. مثلا در یک برنامهی تلویزیونی، مجری صِرف اینکه مهمانِ خود یک کتابخوان عادی است پیشنهاد نام بردن چند کتاب را میدهد و به خیال خود با اینکار میتواند، کتابخوانی را ترویج و در نتیجه سرانهی مطالعه را بالا ببرد. اما این مهمانهاعموم کتابهایی که نام میبرند ترجمهی کتابهای نویسندگانی است که دارای مشکلات و مغایرت اساسی با ادبیات، فرهنگ، دین و هویت ملی ما هستند. شاید بتوان نمونه بارز این نوع ترویج را در برنامه خندوانه، دورهمی و… دید. ترویج کتابهای افرادی مثل وین دایر، اسکاول شین، استرهیکس و … که زیر مجموعه جنبش تفکر نوین هستند و آموزهها و افکار این جنبش (قانون جذب، تجسم خلاق و…) را تحت داستان یا راهکارهای موفقیت به مخاطب خود القاء میکنند؛ یا کتابهای پائولو کوئلیو که سراسر ترویج اباحهگری، رقص، سکس، شرابخواری میباشد.
پینوشت:
برای اطلاع بیشتر؛ کاوشی در معنویتهای نوظهور، حمزه شریفی دوست، دفتر نشر معارف، قم.
عرفانهای کاذب