در فرهنگ چینی به طور سنتی سه آیین کنفوسیوس، تائو و بودا مطرح اند که آن چنان با هم آمیختهاند که دین واحدی به نام”تسونگ جیائو” در میان مردم پدید آوردهاند. هر یک از این آیین ها یکی از ابعاد این دین را پوشش می دهند: آیین کنفوسیوس بعد اخلاقی، آیین تائو نظام شناخت و برنامه های جشن های سالیانه و آیین بودا تقلیل(کاهش) رنج، نجات اخروی و مراسم مردگان.
آیین کنفوسیوس فلسفه ای مبتنی بر اندیشه های”کنفوسیوس”(۵۵۱ -۴۷۹ ق م)، فیلسوف و معلم اخلاق چینی است. این آیین فلسفه اجتماع و اخلاق و آداب رسوم اخلاقی را آموزش می دهد و بر توانایی ها و ویژگی های انتزاعی(ذهنی) خاصی مثل محبت، صلح، هماهنگی، نظم، انسانیت، خرد، شجاعت و وفاداری استوار است. اگرچه هیچ خدای شخصی در آن وجود ندارد؛ اما آسمان والاترین مقامی است که انسان می تواند به آن دست پیدا کند. انسان با کسب فضایلی مانند اشتیاق، علم، صبر و اخلاص و با پروراندن شخصیتش به این مقام کامل دست مییابد.
در این آئین، سه عصر برای بشریت در نظر گرفتهاند تا به همان «هماهنگی بزرگ» راه پیدا کنند که عبارتند از:
دوره آشفتگی و بی نظمی،
دوره ظهور صلح،
دوره صلح یا هماهنگی بزرگ.
ویژگی های منجی در آیین کنفوسیوسی
مردی که از طرف آسمان مأمور است در دل های آدمیان نفوذ میکند و بعد از ظهور او در روی زمین صلح برقرار میشود … کسی که از طرف آسمان مأمور است. در پیروی مقصد خود استوار می ماند و از آن رو کره زمین رو به کمال می رسد.
یکی دیگر از ویژگی های منجی در این کتاب ها این است که ظهور منجی و برقراری صلح در روی زمین به معنای پایان یافتن عمر جهان نیست، بلکه بعد از برقراری “هماهنگی بزرگ” دوباره زمان آشفتگی فرا می رسد.
منجی موعودی که در این کتاب ها مطرح است به هیچ وجه منجی قوم خاص چینی نیست؛ بلکه منجی تمام جهان است.
برای مطالعه بیشتر و دیدن منابع: