موعود پایگاه اینترنتی موعود
سلیمان بن بلال، از امام صادق(ع)، از امام باقر(ع)، از امام سجاد(ع)، از امام حسین(ع)نقل میکند که فرمود: مردی خدمت امیرالمؤمنین(ع) آمد و عرض کرد: ای امیر مؤمنان(ع)به ما از مهدی آل محمد(ص)خبر ده.
حضرت(ع)فرمود:
آنگاه که روندگان بروند زمانها بگذرد و مؤمنان کمیاب شوند و فراهم آمدگان نابود شوند، در آن زمان او خواهد آمد.
عرض کرد: ای امیرمؤمنان! او از کدام قبیله است؟
فرمود:از بنی هاشم، از قله بلند عرب، از جایگاه ژرف دریای آن هر گاه درآیند، از جفا دیده های قبیله خود هرگاه حاضر شوند و از کان زلال آن هرگاه تیره گردند.
او هیچ هراسی ندارد، آنگاه که مرگها حریصانه نابود سازند، و ناتوان نمیگردد آنگاه که حوادث تلخ روزگار را احاطه کند، و [ناامید و] نگران نمیشود آنگاه که شجاعان، [بر زمین]فرو افتند.
او کار آمد [و چالاک] چیره دست وپیروز [و سرافراز] است، شیر دروگر دشمنان و زخم افکن نام آور است.
او شمشیری از شمشیرهای خدا است، سرور [و سالار]، بخشنده [و بزرگوار] است.
اندیشه [و هوس] او [از دنیا و آخرت] رهیده و در عالیترین جایگاه سیادت [و برترین منزلت قرب خداوندی همت گرفته و] بند آمده است. و مجد [و شرافت] ریشه دار او در گرانبهاترین[وکهنترین]اصالتها جا یافته است.
پس [هشدار که:]آن [شیطان از حق] برگشته مانع [راه خدا] که در هر زمانی به فتنه ای بر میخیزد [آن چنانکه] اگر گوید، بدترین گوینده است و اگر خاموش شود بد آهنگ، تو را از بیعت با او منصرف نکند.
حضرت(ع) پس از این هشدار باز به توصیف مهدی(ع) پرداخته و فرمود:
پناه دهندگی او از همه فراگیرتر، علم او از همه فزونتر، وصله رحم او از همه بهتر و بیشتر است. خدایا! ظهور او را، بیرون شدن از اندوه و درد قرار ده و به سبب او پراکندگی امت اسلام را گردآور.
پس [ای مرد]، اگر [در عصر غیبت او ]توفیق [همزمانی]او را یافتی
و [بدین وسیله] خدای سبحان خیر تو را فراهم آورد، مصمم و استوار باش و از او رو بر متاب و اگر به حضور او راه یافتی [به دیگری مپرداز و]از او مگذر.
در اینجا حضرت(ع)، با دست، اشاره به سینه خود نموده فرمود:
آه که چه شوقی به دیدار او دارم!
از حسین تا مهدی
