روایت زیر از کتاب امالی شیخ طوسی منتشر می‌گردد.
عَنْ یَحْیَى بْنِ الْعَلَاءِ، وَ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ جَمِیعاً، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)، قَالا: مَا وَدَّعَنَا قَطُّ إِلَّا أَوْصَانَا بِخَصْلَتَیْنِ: عَلَیْکُمْ بِصِدْقِ الْحَدِیثِ، وَ أَدَاءِ الْأَمَانَهِ إِلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ، فَإِنَّهُمَا مِفْتَاحُ الرِّزْقِ.
یحیی بن علاء و اسحاق بن عمار از امام صادق(ع) روایت کردند که ایشان هیچگاه با ما وداع نمی‌کرد مگر اینکه دو توصیه به ما می فرمود: راستگو باشید و امانت را به صاحب نیکوکار یا بدکارش برگردانید که این دو کار کلید رزق است.
امالی شیخ طوسی، ص۶۷۶
منبع: حوزه نیوز
