مسلمانان به طور عام با سوره «یس» و شیعیان آلمحمّد(ص) به طور اخص با این سوره و زیارت مشهور به «آلیس» آشنایی دارند و هریک از این جمع کثیر به نحوی با این دو اثر رحمانی، اوّلی سورهای از «قرآن کریم» و دومی زیارتنامهای دلنشین مواجه بوده یا آنها را قرائت کردهاند.
از سوره مبارکه یس، به عنوان قلب قرآن یاد شده است.
سوره یس، سی و ششمین سوره از قرآن کریم است. از امام صادق(ع)نقل است که:
به راستی برای هرچیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یس است …»(۱)
درباره این سوره، فضایل فراوانی نقل شده و برای قرائت کنندهاش برکات و بهرههای بیشمار. جز این، «آلیس» یکی از زیباترین زیارتنامههای ویژه زیارت حضرت صاحبالزّمان(عج) است.
از قول حضرت نقل است که:
«هرگاه خواستید به سوی ما توجّه کنید، بگویید: سلامٌ علی آلیس.»
این زیارتنامه با همین عبارت دلنشین شروع میشود:
«سَلَامٌ عَلَی آلِ یس؛
سلام به خانواده [ = آل] یس»
و بلافاصله، حضرت امام عصر، ارواحنا له الفداء، را مخاطب قرار داده و میفرمایند:
«سلام بر تو ای دعوتکننده به سوی خدا و دانای بزرگ آیات او …»(۲)
سلامهایی پیدر پی که فراز به فراز، برخی مقامات و شئونات آن امام معصوم و حجّت حضرت حقّ را برمیشمارد.
اوّلین مرتبه، این زیارتنامه از «ناحیه مقدّسه» و ضمن توقیعی(۳) از سوی حضرت برای ابوجعفر محمّدبن عبدالله حمیری قمی، از علمای به نام اواخر دوران غیبت صغرا صادر شده است.حضرت(ع) در بخشی از این توقیع شریف میفرمایند:
هرگاه خواستی به وسیله ما، به خداوند تبارک و به ما توجّه کنید، پس بگویید چنانکه خداوند تعالی فرمود: «سلامٌ علی آلیس.»
حضرت، خود و خاندان رسالت را «آلیس» میخوانند و با ذکر زیارتنامه، از آن به عنوان واسطهای برای توجّه به ارتباط با خداوند متعال و خودشان یاد میکنند.
پینوشتها:
۱. شیخ حرّ عاملی، محمّدبن حسن، «وسائل الشّیعه»، ج ۶، ص ۲۴۷
۲. شیخ حرّ عاملی، محمّدبن حسن، «وسائل الشّیعه»، ج ۶، ص ۲۴۷
۳.توقیعات مقدّسه حضرت مهدی(عج) به دستخطّ شریف خود آن حضرت صدور مییافته و جمعی از بزرگان محدّثان و وکلای حضرتش با آن آشنا بوده و آن را میشناختند