معرفى ابلیس به زبان خود
امام هادى (ع) روزى ابلیس را دید و از او پرسید که چه کسى هستى؟ ابلیس گفت:
من قابیل و کشنده فرزند آدم به نام هابیل هستم. من با نوح پیامبر در کشتى سوار شدم (براى تباهى آنها و هلاکت اهل کشتى) و من کشنده شتر صالح پیامبرم. من موجب به آتش انداختن ابراهیم هستم. من نقشه قتل یحیى را کشیدم. من سبب قتل زکریّا با ارّه شدم. من روان کننده لشکر فرعون به رود نیل شدم که آنها غرق شوند. من جادوگران را راضى نمودم که با موسى درگیر شوند و آنها را راهنمایى نمودم، من سازنده گوساله سامرّى بودم. من مردم را در جنگ حنین براى کشتن پیامبر اکرم جمع کردم. من حسادت را در دل امّت در روز سقیفهانداختم (تا غصب خلافت حضرت على (ع) بشود) من محمل عایشه را در جنگ جمل با على (ع) بستم. من در لشکر معاویه در جنگ صفّین، کارساز بودم من در روز عاشورا، در کربلا لشکر یزید را تشویق مى کردم در ریختن خون حسین بن على (ع) و اصحابش. من امام اهل نفاق هستم. من نابود کننده اقوام اوّلین بودم و گمراه کننده اقوام آخرین هستم. من از آتش، نه از خاک خلق شده ام. من مورد خشم خداوند تا آخر خلقت هستم.
سپس امام هادى (ع) فرمود:
«تو را به خدا قسم! اعمالى که موجب تقرّب به خدا مى شود، بیان کن.»
ابلیس گفت:
در دنیا با قناعت زندگى کن و براى نجات در آخرت، به محبّت علىّ بن ابى طالب (ع) تمسّک بنما و به دشمنى با دشمنان آن حضرت زندگى کن. به درستى که خدا را در هفت آسمان عبادت کرده و در هفت زمین معصیت نمودم و در این عمر طولانى یافتم که هر فرشته مقرّبى و هر پیامبر مرسلى با محبّت علىّ بن ابى طالب (ع) به خداوند جهان تقرّب مى جوید.
منبع: کتاب طوالع الانوار، ص ۱۶۶.