آيا مؤمنى نيست؟

امام باقر (ع) فرمودند:
«خداى تعالى از ابتداى هر شب جمعه تا آخر آن، از بالاى عرش ندا در مى دهد: «آیا بنده مؤمنى نیست تا پیش از دمیدن سپیده، براى دین یا دنیایش، مرا بخواند تا من اجابتش کنم؟ آیا عبد مؤمنى نیست که تا قبل از طلوع فجر، از گناهانش توبه کند تا من او را بیامرزم؟ آیا بنده مؤمنى نیست که روزى اش تنگ شده باشد تا قبل از طلوع فجر، از من زیادتر روزى درخواست کند و من روزى اش را زیاد کنم و بر او وسعت دهم؟ آیا عبد مؤمن بیمارى نیست که قبل از طلوع فجر، از من درخواست شفا کند، پس او را شفا دهم؟ آیا عبد مؤمن در بندى نیست که تا قبل از طلوع فجر، از من درخواست آزادى از زندان کند و من او را برهانم و راهش را باز کنم؟ آیا بنده مؤمن ستم کشیده اى نیست که تا قبل از طلوع فجر از من درخواست انتقام کند و من او را یارى کنم و برایش انتقام بگیرم؟» پس پیوسته اینگونه، مردم را مىخواند تا صبح شود.»

منبع: «عده الدّاعى و اجاعى السّاعى»، ص ۵۲.