یکى از حالات بسیار حسّاس، خشم و غضب است. اصل غضب یک نعمت الهى است؛ امّا خشم بىجا یا عدم کنترل آن، موجب خسارت هاى مادّى و معنوى جبران ناپذیرى مى شود.
کنترل خشم و غصب، راهکارهاى متعدّدى دارد که نیازمند مقاله مستقلّى است. در کتب روایى، بابى تحت عنوان «عوامل تسکین غضب» وجود دارد که مراجعه به آن را به خوانندگان گرامى توصیه مى کنیم. ۱ ذکر الهى و دعا هنگام غصب، یکى از راه هاى تسکین غضب است که در ادعیه معصومان (ع) بدان توصیه شده و شیخ حرّ عاملى بابى تحت عنوان «وجوب ذکر الله عند الغضب» تنظیم کرده است. درباره اهمّیت ذکر الهى، روایتى از امام صادق (ع) اینگونه وارد شده است:
«قال الله تبارک و تعالى: یا ابن آدم لذکرنى حین تغضب اذکرک حین اغضب فلا امحقک فیمن امحق؛ ۲
خداى متعال مى گوید: اى فرزند آدم! هنگام غضب، مرا یاد کن تا من نیز در وقت غضب، تو را یاد کنم و تو را به آنچه دیگران را هلاک مى گردانم، هلاک و خوار نسازم.»
(۱). علّامه مجلسى، بحارالانوار (چاپ دوم: بیروت، دارالاحیا، ۱۴۰۳ ق.)، ج ۹۲، ص ۳۳۶، باب ۱۱۶: «ما یسکن الغضب».
(۲). حرّ عاملى، «الجواهر السنیه فى الاحادیث القدسیه»، (چاپ سوم: تهران، دهقان، ۱۳۸۰)، ص ۳۱۳.