موعود پایگاه اینترنتی موعود
سینمای هالیوود زودتر از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم، به این جنگ وارد شد. یهودیان مهاجر که بیش از هر جایی در بانک‌ها و همچنین هالیوود متمرکز شده بودند، بزنگاهی نیاز داشتند تا بتوانند از آن موقعیت غریبگی سنتی در ایالات متحده بدر آیند. پس برخلاف جنگ اول جهانی که سینمای آمریکا پیش از ورود ایالات متحده در جنگ، رویه‌ای ضد جنگ داشت و پس از آن جنگ‌طلب و حماسه‌سرا شد، در جنگ جهانی دوم حتی پیش از آن‌که ارتش ایالات متحده رسماً وارد جنگ شود، این تلاش برای حمایت از حضور منجی‌گرایانه آمریکا در سینمای هالیوود به چشم می‌خورد.
پوستر فیلم “خبرنگار خارجی” ساخته آلفرد هیچکاک – ۱۹۴۰
از جمله معروف‌ترین این فیلم‌ها، فیلم خبرنگار خارجی ساخته آلفرد هیچکاک بود که در ۱۶ اوت ۱۹۴۰ در آمریکا اکران شد، یعنی یک سال و یک ماه پیش از آن‌که ایالات متحده وارد جنگ شود. فیلم خبرنگار خارجی، ماجرای یک خبرنگار جوان آمریکایی است که در لندن در آستانه جنگ، روابط مشکوک یک جاسوس آلمانی را کشف کرده و در تعقیب وی تا پای مرگ می‌رود. این خبرنگار در اواخر فیلم، وقتی هواپیماهای آلمانی به لندن حمله کرده‌اند از طریق رادیو به آمریکایی‌ها پیغام داده و آنها را دعوت به ورود در جنگ با آلمان‌ها می‌کند. او در حالی‌که صدای بمباران هواپیماهای آلمانی می‌آید، می‌گوید:
“…همه این صداهایی که می‌شنوید، صدای مرگ است که به لندن می‌آید. بله آنها حالا می‌آیند و بر سر خانه‌ها و خیابان‌ها بمب می‌ریزند. این کانال را عوض نکنید. صبر کنید، این یک داستان بزرگ است که در دنیای شما اتفاق می‌افتد. برای هر کاری دیر شده مگر این‌که در تاریکی بایستید و اجازه دهید بیایند. چراغ‌ها در همه‌جا برای همین روشن است به جز آمریکا. آتش را روشن نگه‌دارید تا بسوزاند، اسلحه‌ها را بیرون بیاورید. کشتی‌های جنگی را به آب اندازید تا هواپیماهای دشمن را ساقط کنند. سلام آمریکا، چراغ‌ها را روشن نگه دارید…”
صحنه‌ای از فیلم “خبرنگار خارجی” ساخته آلفرد هیچکاک – ۱۹۴۰
شاید مهم‌ترین دلیل ورود پیش از موعد سینمای آمریکا به جنگ دوم، وجود یک کارخانه به اصطلاح رویاسازی به نام هالیوود به جای انحصارات گریفیث و ادیسون در زمان جنگ اول بود که در طی دوران مابین دو جنگ کاملاً از هم پاشید و جای خود را به گروهی اشراف مهاجر یهودی از اروپا داد که بعداً به مغولان هالیوود معروف شدند. افرادی همچون جوزف شنگ، کارل لیملی، هری کوهن، ساموئل گلدوین و لویی بی مه‌یر، جک وارنر و برادرانش و… که همگی از روستاهای یهودی‌نشین اروپای شرقی آمده بودند و ایالات متحده را سرزمین موعود برای اجرای ماموریت آخرالزمانی خویش می‌دانستند.
آنها در ابتدا در جامعه آمریکا غریبه بودند و سال‌ها سعی کردند تا به جای این غریبگی، امپراتوری خود را در جامعه آمریکا بنا کنند و بهترین وسیله برای عملی ساختن این تصمیم، سینما و فیلم بود. آنها فیلم ساختند و از طریق همین فیلم‌ها، باورها و آرزوها و اعتقادات و سبک زندگی خود را به جامعه آمریکایی القاء کردند. جامعه‌ای که بیش از ۷۵ درصد آن، بیننده فیلم‌های تولیدی آنان بودند.
اما جنگ جهانی دوم، فرصتی بود تا جماعت یهود مهاجر به عنوان میهن‌پرست، جایگاه خویش را در جامعه آمریکا تثبیت کرده و از آن حالت بیگانه و غریبه برای همیشه خارج شوند و از طرف دیگر از طریق فیلم و سینما، آمریکا را به عنوان منجی دنیا در افکار عمومی جهانیان جا بیندازند.
امپراطوران یهودی هالیوود؛ معروف به مغولان هالیوود
جنگ جهانی دوم در ساعت ۴۵/۰۴ بامداد روز اول سپتامبر ۱۹۳۹ با حمله آلمان به لهستان آغاز شد اما این جنگ برای آمریکا در هفتم سپتامبر ۱۹۴۱ با حمله ژاپنی‌ها (به عنوان متحد آلمان هیتلری) به بندر پرل هاربر آغاز شد.
نیل گابلر منتقد و کارشناس سینما در این‌باره می‌گوید:
“این یک زمان شگفت‌انگیز بود برای یهودیان هالیوود، آنها گروهی از یهودیان بودند که سعی می‌کردند زندگی‌شان را گسترش دهند و در جامعه آمریکا تاثیرگذار باشند و جنگ جهانی دوم بالاخره این فرصت را به آنها داد تا بطور رسمی تاثیر خود را نمایان سازند. آنها اینک خود را یک وطن‌پرست واقعی نشان می‌دادند.”
در همین راستا بود که بازهم مغولان هالیوود به کمک آمدند و با انواع و اقسام فیلم، سعی نمودند، این‌گونه وانمود کنند که اساس جنگ دوم برای مقابله با یهودیان اروپا و قتل و غارت آنها طراحی شده است. طومار اعتراضی که در همان اوایل جنگ توسط سرکردگان هالیوود در اعتراض به فشار‌های مختلف بر یهودیان اروپا صادر شد، از نخستین حرکات و اقدامات اشراف یهود حاکم بر هالیوود بود و پس از آن خیل فیلم‌هایی که در رابطه با جنگ جهانی دوم توسط استودیوهای مختلف هالیوود ساخته شد، از یک طرف این شبهه را در جامعه آمریکا بوجود آورد که همین فیلم‌ها باعث پیروزی ارتش آمریکا در جنگ گردیده، چرا که خود مردم آمریکا هزاران مایل از میادین جنگ دور بودند و تنها از راه همین آثار سینمایی (چه داستانی و چه مستند) در جریان جنگ قرار می‌گرفتند و از طرف دیگر برای مردم دیگر سرزمین‌ها آن‌گونه وانمود می‌کرد که گویا آمریکا و سربازانش ناجی واقعی اروپا برای رهایی از یک جنگ خانمان‌سوز ۶ ساله و پدیده فاشیستی هیتلری بوده‌اند!!
جیمز استوارت، هنرپیشه معروف آمریکایی در حال دریافت مدال افتخار جنگ
از همین‌رو در پایان جنگ، جک وارنر (رییس کمپانی برادران وارنر) یکی از افرادی بود که مدال افتخار دریافت کرد. در متن نوشته‌ای که برای آن مدال افتخار خوانده شد، چنین آمده بود:
“…آقای وارنر؛
به خاطر تجربیاتی که در پس‌زمینه تولیدات سینمایی شما وجود داشت و فیلم‌های میهن‌پرستانه متعددی را به جامعه آمریکا ارائه کردید، این مدال افتخار را به شما تقدیم می‌کنیم چرا که آثار شما باعث بسط روح میهن‌پرستی در میان سربازان و ارتش آمریکا طی روزهای سخت جنگ شد …”
پس از پایان جنگ، همان مغولان هالیوود که بوسیله فریب افکار عمومی از طریق سینما، خود را به عنوان ناجی جنگ شناسانده بودند با لباس نظامی راهی اروپا شدند تا زیر لوای فاتحان و پیروزمندان، مردم اروپا را نیز فریب دهند.
نویسنده: سعید مستغاثی
