موعود پایگاه اینترنتی موعود
اخیرا مقاله ای از سوی فردی به نام احمد علی حسن تحت عنوان “سینه زنی و خون .. چرا شیعیان خود را در روز عاشورا می زنند؟” به مناسبت عاشورای حسینی (ع) منتشر کرده است.
این مقاله در پایگاه اینترنتی یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس منتشر شد که در زمینه فتنه انگیزی میان مسلمانان با عربستان سعودی رقابت دارد.
این مقاله پر از دروغ پردازی، یاوه سرایی و کینه توزی نسبت به پیروان اهل بیت عصمت (ع) است و به خوبی می توان این کینه و نفرت و دروغ پردازی نویسنده را حتی از عنوان مقاله حس کرد.
نویسنده مقاله رفتار غلط شمار بسیار اندکی از شیعیان که حتی محبین اهل بیت (ع) آن را مردود، حرام و مشمئز کننده می دانند و با آن مخالفند را بزرگنمایی کرده و آن را به تمام شیعیان نسبت داده است.
وی بدون هیچ شرمی نوشته است: در ۱۰ روز اول محرم، شیعیان جهان مراسمی را برای احیای روز عاشورا برگزار می‌کنند، اما روایات و اعتقادات مختلفی درباره این موضوع وجود دارد که چرا شیعیان در این چند روز، خود را به گونه ای می زنند که حتی از سر و صورتشان خون جاری می‌شود!.
در صورتیکه بخواهیم منطق نویسنده مقاله که بسیار نسبت به شیعیان کینه دارد را تعمیم دهیم پس شیعیان نیز باید بگویند که مثلا چرا یک سنی خود را در میان مسلمانان منفجر می‌کند؟ چرا وقتی یک سنی، سر شخصی را می‌برد الله اکبر می‌گوید؟ چرا اهل سنت، زنان و کودکان را مانند کالا، خرید و فروش می‌کنند؟ چرا اهل سنت، مهد کودکها، مدارس، مساجد و اماکن عمومی را منفجر می‌کنند؟ و چرا اهل سنت علیه مردم سوریه و دیگر کشورهای اسلامی‌با صهیونیستها همکاری دارند؟
شاید نویسنده مقاله بگوید اشخاصی که چنین کارهایی را انجام می دهند، شمار اندکی تکفیری بوده و نماینده تمام اهل سنت نیستند، پس در این صورت نباید رفتار غلط شمار اندکی از شیعیان را به تمام شیعیان تعمیم دهد، به ویژه که رفتار غلط شمار کمی‌شیعه را نمی توان با رفتارهای صدها هزار تکفیری مقایسه کرد که با رفتارشان آنقدر برای مسلمانان مایه ننگ و بی آبرویی شده‌اند که قرنها نمی توان لکه اش را پاک کرد.
موضوع دیگری که نویسنده مطرح کرده آن است که در روز عاشورا که دهمین روز ماه محرم الحرام است، روزه مستحب است به این دلیل که در آن روز خداوند متعال حضرت موسی (ع) و قومش بنی اسراییل را از ظلم فرعون نجات داد، این سخن کاملا نادرست است به این دلیل که حضرت موسی (ع) چهار هزار سال قبل در زمان فرعون وقت آمنحوتپ سوم می زیست به همین دلیل یهودیان چگونه می دانستند که نجات قوم بنی اسراییل در روز عاشورا بوده است؟
در تاریخ فراعنه کلمه عاشوراء اصلا ذکر نشده است علاوه بر آنکه اسامی روزها و ماههای فرعونی اصلا عربی نیست بلکه هیروگلیفی بوده است مانند توت، بابه، هاتور، کیهک، طوبه، امشیر، برمهات، برموده، بشنس، بوءونه، ابیب، مسری و …
این اسامی، قبطی و در اصل اسم الهه های مصریان باستان بوده است.
تقویم مصریان باستان بر اساس ظاهر شدن ستاره در شمال در سپیده دم اولین روز طغیان رود نیل است در حالیکه تقویم هجری قمری بر اساس گردش ماه و تقویم هجری شمسی بر اساس گردش خورشید است به همین دلیل سال هجری یازده روز کمتر از سال میلادی است، پس معقول است باور کنیم تقویم از دوران فراعنه تا زمان حضرت رسول (ص) حتی یک روز جا به جا نشده است علاوه بر آنکه اصلا کلمه ای به نام عاشورا نزد فراعنه مرسوم نبوده است.
بر کسی پوشیده نیست که اسامی ماههای عربی فقط نزد اعراب معروف بوده و رواج داشته و نه نزد فراعنه، و اگر کسی آن را محرم نامیده فقط اعراب بوده‌اند به این دلیل که اعراب در این ماه هر نوع جنگ را حرام اعلام کردند، پس معقول است کسی باور کند، به اصطلاح عاشورای فراعنه از نظر زمانی مصادف با عاشورای ماه محرم الحرام نزد اعراب بوده است.
دیگر دروغ پردازی علیه اهل بیت (ع) و کمک به ظالمین و ستمگران کافیست، چرا که شیعیان اهل بیت (ع) دوشادوش برادران سنی شان در خط مقدم نبرد با استکبار جهانی و صهیونیسم و مزدوران تکفیری و مرتجعشان ایستاده‌اند.
