پسرم دنیا را همانند پلی بر روی رودخانه ای به شمار آور که از آن می‌گذری و آن را رها می‌کنی و تا پایان روزگار، به سوی آن باز نمی‌گردی. آن را خراب کن و آبادش نکن.
امام صادق علیه السلام ـ در بیان سفارش های لقمان علیه السلام به پسرش ـ :…
ای پسرم! در این دنیا، همانند گوسفندی مباش که در زراعت سبزی داخل می‌شود و آن قدر می خورد که چاق می‌گردد و هنگام چاقی اش کشته می‌شود؛ بلکه دنیا را همانند پلی بر روی رودخانه ای به شمار آور که از آن می‌گذری و آن را رها می‌کنی و تا پایان روزگار، به سوی آن باز نمی‌گردی. آن را خراب کن و آبادش نکن؛ زیرا تو مأمور آبادانی آن نیستی.
متن حدیث:
عنه علیه السلام :کانَ فیما وَعَظَ بِهِ لُقمانُ ابنَهُ: یا بُنَیَّ …، ولا تَکُن فی هذِهِ الدُّنیا بِمَنزِلَهِ شاهٍ وَقَعَت فی زَرعٍ أخضَرَ، فَأَکَلَت حَتّی سَمِنَت فَکانَ حَتفُها عِندَ سِمَنِها، ولکِنِ اجعَلِ الدُّنیا بِمَنزِلَهِ قَنطَرَهٍ عَلی نَهرٍ جُزتَ عَلَیها وتَرَکتَها ولَم تَرجِع إلَیها آخِرَ الدَّهرِ . أخرِبها ولا تَعمُرها، فَإِنَّکَ لَم تُؤمَر بِعِمارَتِها.
“اصول کافی، ج ۲، ص ۱۳۴- بحارالانوار، ج۱۳، ص۴۲۵”
