میلاد امام حسن مجتبی(ع)

برای دیدین تصویر به‌اندازه واقعی کلیک کنید

پانزده روز ریاضت را در این ماه طاعت، یک نفس دویده ایم تا در بشارت ولادت او، مژده عشق بشنویم و مژدگانی مهر بگیریم.
او که از اشراق مهربانی ها طلوع کرده و در بستر بخشندگی، دامن گسترده است.
او که در اولین تصویر زمینی اش، تبسمی‌شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده است.
او که اولین نواده نبوت است و نخستین زاده امامت.
از نسل نور است و زاده خورشید، از تبار هدایت است و قافله سالار مهر و امید.
ماه دل آرای نیمه رمضان را، پانزده روز است به انتظار نشسته ایم و به کرامت و مهربانی اش محتاجیم!
چقدر این دستان زخم خورده، به دستگیری کریم اهل بیت محتاج است!
اگر تمام زندگی اش را چندین بار به نیازمندان بخشید و سفره های همدردی و کرامتش همواره گشوده بود، حالا که رمضان به نیمه رسیده و عطر سیب سرخ بهشتی، همه جا را فرا گرفته، حالا که از عطر میلاد کریم اهل بیت علیهم السلام سرشاریم، دست های نیازمان را دراز می‌کنیم تا از شجره طیبه کرامت امام مجتبی علیه السلام، میوه اجابت بچینیم.