موعود پایگاه اینترنتی موعود
از نیمه‌های جولای تاکنون تظاهراتی در شهرهای مختلف اسرائیل در اعتراض به شرایط سخت زندگی و نابرابری اجتماعی به راه افتاده است که برخی آن را الهام گرفته از خیزش جهان عرب می‌دانند اما غول‌های رسانه‌ای آمریکا از ترس رنجاندن متحد خود، به روی حقایق چشم بسته‌اند.
به گزارش فارس، پایگاه تحلیلی آمریکایی “وترنز تودی “، در گزارشی به قلم “استیون لندمن “، کارشناس “مرکز پژوهش درباره جهانی‌سازی “، می‌نویسد: تلویزیون آمریکا که تقریباً هیچ اشاره‌ای به تظاهرات خیابانی اسرائیل نمی‌کند. برخی از مطالب در روزنامه‌ها به چاپ می‌رسد، اما نه آنقدر که ماجرا را کامل و دقیق تعریف کند. غول‌های رسانه‌ای از ترس رنجاندن متحد خود، به روی حقایق چشم بسته‌اند.
* آنچه اکنون در اسرائیل به وقوع می‌پیوندد چیزی کم از انقلاب ندارد
هفته‌هاست که ده‌ها هزار تن اسرائیلی در اعتراض به بالا بودن قیمت‌ها، به ویژه قیمت بالا و کمرشکن مسکن که باعث شده عده‌ای اصلاً توان تهیه سرپناه برای خود را نداشته باشند، به تظاهرات پرداخته‌اند. روزنامه‌نگار اسرائیلی، “دیمی رایدر “، که در برنامه رادیویی و تلویزیونی “دموکراسی حالا! ” با او مصاحبه شده بود، می‌گفت: “آنچه اکنون در اسرائیل به وقوع می‌پیوندد … از این لحاظ که مردم چگونه با هم ارتباط برقرار و در سیاست مداخله می‌کنند… چیزی کم از انقلاب ندارد “، مخصوصاً حالا که موضوعی حیاتی مثل مسکن در وسع مردم در میان است.
* ریشه مشکلات امروز سیاست‌های اسکان دهه ۹۰ و هزینه اداره فلسطین اشغالی است
مشکلات امروز از سیاست‌های دهه ۱۹۹۰ سرچشمه می‌گیرد که متمایل به اسکان اسرائیلی‌ها و همچنین یارانه‌ای کردن همه چیز برای وسوسه کردن اسرائیلی‌ها و دیگر یهودیان برای پر کردن خانه‌ها بود. علاوه بر این، هزینه‌های کنترل فلسطین اشغالی که سالیانه بیش از ۷۰۰ میلیون دلار است و به بهای چشم‌پوشی از ساخت و ساز و دیگر نیازهای اسرائیلی‌ها تمام می‌شود نیز مشکلات را دو چندان کرده است. در مقاله‌ای به نام “کشور قلابی اسرائیل، سرزمین نابرابری‌ها ” آمده است که تقاضاهای روبه‌افزایش مردم برای دست‌یابی به عدالت اجتماعی آنقدر در اسرائیل بی‌سابقه و در عین حال گسترده است که اگر نتانیاهو گامی‌برای برآورده ساختن آن برندارد، دولتش سرنگون خواهد شد.
* ۸۷ درصد اسرائیلی‌ها از این تظاهرات حمایت می‌کنند
تظاهرات روزانه مردم در خیابان‌های ۱۱ شهر اسرائیل نشان دهنده خشم آن‌هاست که بدون خشونت خواستار عدالت اجتماعی هستند و هزاران نفر از آنها نوشته‌هایی در دست گرفته‌اند با این جملات: “بازی تمام شد – “بی‌بی (بنیامین) برو بشین خانه‌ات “. این مسئله ربطی به گرایش راستی و چپی ندارد. آمار نشان می‌دهد که ۸۷ درصد اسرائیلی‌ها از این تظاهرات حمایت می‌کنند. در این تظاهرات همه نوع گروه و مذهبی را می‌توان دید: جامعه اسرائیل و گروه‌های مذهبی، یهودیان و اعراب، زنان و مردان، جوانان و کهن‌سالان، کسانی که تازه ازدواج کرده‌اند، بازنشسته‌ها، اعراب بادیه‌نشین، هم‌جنس‌گرایان و دگرجنس‌گرایان، فعالان و کسانی که سال تا سال از خانه بیرون نمی‌آیند، و تعداد رو به افزایش بی‌خانمان‌های اسرائیل. “
* این اعتراض‌ها علیه افراط‌گرایی ایدئولوژیک “نتانیاهو ” است
مشکل پیش رو نئولیبرالیسم افراطی اسرائیل است، سرطانی که هم اعراب اسرائیل را به مشکل انداخته و هم میلیون‌ها یهودی را. این‌ها، در نمایشی نادر از اتحاد، علیه افراط‌گرایی ایدئولوژیک “نتانیاهو “، کنار هم جمع شده‌اند؛ “نتانیاهو ” نیز (مانند بیشتر سیاستمداران اسرائیلی) معتقد است بنیادگرایی بازار آزاد بهترین سیاست است. وقتی که شک داشتیم خصوصی‌سازی می‌کنیم، چون بازارها خود مشخص می‌کنند که چه چیزی برایشان بهتر است، ما هم آنها را آزاد می‌گذاریم. حال نتیجه این موضع اشتباه را در اسرائیل، در کشورهای عرب خاورمیانه به دلایل مربوط به عدالت سیاسی و اجتماعی، کشورهای اروپایی مثل یونان، پرتغال، ایرلند، اسپانیا، و ایتالیا و همچنین گاه در بریتانیا، فرانسه و قسمت‌های دیگر قاره اروپا می‌بینیم.
* اعتراض‌های اکتبر در واشنگتن همه‌گیر می‌شود
احتمالاً به زودی در آمریکا هم شاهد این اعتراض‌ها باشیم، و این در صورتی است که اعتراض‌های تاریخ ۶ اکتبر در واشنگتن همه‌گیر شود. پایگاه خبری october۲۰۱۱.org مطلبی با این عنوان دارد: “این ماشین را متوقف کنید! دنیایی جدید بسازید ” و در ادامه آورده: “انتظار می‌رود صدها هزار در اکتبر آینده به واشنگتن دی‌سی بیایند … نه فقط برای اینکه تظاهرات کنند و به خانه بروند، بلکه برای اینکه در چادرهای موقتی در میدان آزادی (فریدم پلازا)، به مدتی نامشخص، بمانند تا تقاضاهایشان برآورده شود. “.
* تظاهرات طرفداران لوتر کینگ در آمریکا
“مارتین لوتر کینگ “، در سال ۱۹۶۸، پیش از ترورش، برنامه داشت که تظاهراتی دائمی‌به نام “شهر رستاخیز ” به راه بیندازد که بخشی از کمپین او برای “مردم فقیر ” بود. پس از مرگ او، نیروی نظامی تظاهرات کنندگان را از حضور در خیابان‌ها منع کرد، کسانی که علیه جنگ امپریالیستی، فقر، نابرابری اجتماعی و همین مسائلی جمع شده بودند که امروزه میلیون‌ها آمریکایی با آن دست به گریبانند.
* اگر اسرائیلی‌ها توانستند علیه وضعیت اقتصادی اعتراض کنند، چرا آمریکایی‌ها نتوانند؟
حال که سال ۲۰۱۱ رسیده، سازمان دهندگان تظاهرات ماه اکتبر می‌گویند اکنون زمان تغییر رسیده و مردم را مجاب می‌کنند که به واشنگتن بیایند تا صدایشان شنیده شود و آنجا بمانند تا تقاضاهایشان برآورده شود. ماه اکتبر تاریخ دهمین سالگرد جنگ افغانستان و آغاز مشکلات اقتصادی بزرگ‌تر در نتیجه قوانین جدید است. چه زمانی بهتر از این برای اینکه جرقه‌ای زده شود و آتش خشم آنها به تمامی آمریکایی‌ها سرایت کند تا پس از تصویب قانون کنترل بودجه ۲۰۱۱ و قوانین دیگری که برای تنگ دست کردن مردم در راه است، تقاضای عدالت اجتماعی دریغ شده را بکنند. اگر اسرائیلی‌ها توانستند، چرا آمریکایی‌ها نتوانند. در واقع برخی اسرائیلی‌هایی که در نیویورک زندگی می‌کنند در اتحاد با هم‌وطنان خود در اسرائیل، در تظاهرات چادر زدنی شهر واشنگتن شرکت کردند. آنها با چادرهای موقتی خود دور کاخ سفید قدم زدند و علامتی در دست گرفتند که رویش به زبان عبری نوشته بود: “مردم عدالت اجتماعی می‌خواهند ” تا آمریکایی‌ها هم بفهمند در اسرائیل چه خبر است. آنها همچنین علامت دیگری در دست داشتند با نوشته “ماشین را متوقف کنید ” که نشانه اتحاد آنها با تظاهرات اکتبر است.
* گسترش ناآرامی‌های اسرائیل
در تاریخ ۴ آگوست، نویسندگان خبرگزاری هاآرتص، “ایلان لیور ” و “گیلی کوهن ” این عنوان خبر را زدند که “رانندگان تاکسی نیز به موج اعتراض اجتماعی اسرائیل پیوستند و جاده اصلی تل‌آویو را مسدود کردند “. در ادامه خبر آمده بود: صدها نفر تاکسی‌های خود را در چهارراه کپلن/مناخم بگین پارک کردند که پیش از آن که ماشین‌ها را در جهت حرکت تظاهرات حرکت دهند باعث مسدود شدن ترافیک شده بود. “در همین میان، هزاران اسرائیلی “، در روز پنج‌شنبه، در اعتراض به “مسائلی زیاد “، از جمله مسکن، قیمت غذا و انرژی، درآمدهای بالاتر، مالیات‌های پایین‌تر، آموزش رایگان، خدمات بهداشتی بهتر، و حقوق کارگران، و همچنین “هزینه بالای بزرگ کردن بچه‌ها ” راهپیمایی کردند.
* فعالان در صورتی که خواسته‌هایشان برآورده نشد دست به اقدامات جدی‌تری خواهند زد
در واقع، راهپیمایی‌های مربوط به “عدالت اجتماعی ” نیز در اسرائیل برنامه‌ریزی شده است. فعالان تصمیم دارند در صورتی که خواسته‌هایشان برآورده نشد دست به اقدامات جدی‌تری بزنند. برخی برای اعتصاب غذا برنامه‌ریزی کرده‌اند. دیگران تصمیم دارند جاده‌ها را مسدود کنند و در ساختمان‌های دولتی و بانک‌ها سنگربندی کنند.
*مددکاران اجتماعی و پزشکان نیز به جمع معترضان پیوسته‌اند
در همین زمان، مددکاران اجتماعی اسرائیل نیز برای دریافت حقوق بالاتر اعتصاب کردند. پزشکان اسرائیلی نیز که خواستار شرایط کاری بهتری هستند اعتصاب کردند و حتی برخی اعتصاب غذا کرده‌اند تا خواسته‌هایشان برآورده شود، زیرا “انجمن پزشکی اسرائیل (آی‌ام‌ای) ” آن طور که باید به نمایندگی از آنها فعالیت نمی‌کند. علاوه بر این، بیش از هزار انترن نامه استعفای خود را در اعتراض به توافق‌نامه انجمن پزشکی و وزارت اقتصاد ارائه داده‌اند و خواستار بالا رفتن حقوقشان شده‌اند.
در تاریخ ۳ آگوست، توافق‌نامه‌ای موقتی بر اساس افزودن هزار کارمند جدید امضا شد. مضاف بر این، پزشکان خود مایل به کار در مناطق پیرامونی هستند تا حقوق بالاتری دریافت کنند. اکنون آنها در حال مذاکره برای رسیدن به خواست‌های دیگرشان هستند. در همین تاریخ ۳ آگوست، اتحادیه پرستاران اسرائیل نیز در همدردی با پزشکان، به آنها پیوستند و از مرکز پزشکی شیبا، بزرگ‌ترین بیمارستان اسرائیل، بیرون آمدند و دو ساعت در اعتراض به کمبود کارمند در مداوای بیماران راهپیمایی کردند. “ایلنا کوهن “، رئیس بیمارستان، گفت: “چرا گردشگرانی که برای مداوای پزشکی به بیمارستان مراجعه می‌کنند، باید خدمات بهتری نسبت به بیماران اسرائیلی کهن‌سال که با دستگاه تنفس مصنوعی نفس می‌کشند دریافت کنند؟ عدم استخدام تعداد پرستار کافی اغماضی جنایت کارانه است. “.
* افراط‌گرایی قانون‌گذاران کنست (پارلمان اسرائیل)
در همین خلال، پارلمان اسرائیل (کنست) لایحه مسکنی بحث‌برانگیز را به تصویب رساند که اعتراض‌های گسترده‌ای به آن شده بود، از جمله این که زمانی که نمایندگان کنست در حال بحث و بررسی قانون کمیته‌های ملی مسکن بودند، معترضان ورودی تالار مجلس را مسدود کردند. در این لایحه آمده که بحران مسکن اسرائیل باید با گسترش شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری حل شود. در ۲ آگوست، نویسنده خبرگزاری “هاآرتص “، “جاناتان لیس ” گفت: “چهل و دو وزیر و نماینده مجلس (متمایل به لابی جناح راستی طرفدار شهرک‌سازی “ارض اسرائیل “) درخواستی را امضا کردند ” که بر اساس آن نتانیاهو ملزم شود این مشکل را با “شهرک‌سازی فوری برای ده‌ها هزار یهودی در شهرهای یهودا و شومرون (در کرانه باختری) و همچنین بیت‌المقدس، حل کند. “
* شهرک‌سازی‌های غیرقانونی در اسرائیل
“زفریر رینات “، خبرنگار هاآرتص این قانون را به صورت “قانونی موقتی به مدت ۱۸ ماه ” توصیف می‌کند که بر اساس آن “هر منطقه کمیته‌ای ویژه خواهد داشت که برای بحث درباره برنامه‌های ساخت و ساز دست‌کم ۲۰۰ واحد مسکونی منصوب شده است. کمیته‌ای مشابه نیز در سطح ملی این برنامه را دنبال می‌کند. ” تنها وزرای دولت یا دیگر نهادهای حکومتی برنامه‌هایی طراحی می‌کنند که بر اساس آن در مناطقی که حداقل ۸۰ درصد آن ملک شخصی افراد دیگر است شهرک‌سازی شود. علاوه بر این، بر عملکرد سریع تأکید شده تا ساخت ۵۰ هزار آپارتمان، بدون عبور از کمسیون‌های برنامه‌ریزی، صورت گیرد.
* قانونی جهت دزدی بیشتر زمین از فلسطینی‌ها جهت تسریع در شهرک‌سازی
معترضان خیابانی قصد دارند که در اعتراض به این قانون در تاریخ ۶ آگوست راهپیمایی بزرگی در تل‌آویو راه بیندازند. یکی از رهبران آنها به نام “یوناتان لوی ” گفت: “این قانون به جای افزایش شرکت مردم در خانه‌سازی و تقویت دیدگاه و برنامه‌ریزی عمومی، بیشتر نشان می‌دهد که سازوکارهای برنامه‌ریزی سطحی است و این مسئله توانایی مردم برای اعمال نفوذ بر چیزی که ساخته می‌شود، جایی که ساخته می‌شود، و بهای آن برای خریداران و صاحب‌خانه‌ها را تضعیف می‌کند. ” در واقع “در این قانون هیچ اشاره‌ای به مسکن در وسع مردم، نوع آپارتمان‌ها یا جمعیتی که قرار است در آنها سکنی داده شوند، نشده است. این قانون تنها محدودیت دیگری را جلوی پای بازار پرآشوب برمی‌دارد. ” صرف‌نظر از مواد تصویب شده، این قانون به معنی دزدی بیشتر زمین از فلسطینی‌ها و جابه‌جا کردن آنها برای تسریع شهرک‌سازی تنها برای یهودیان است؛ دردسری که بیشتر اسرائیلی‌ها دنبال آن نیستند.
* رسانه‌های آمریکا متهم به پنهان‌کاری و رسانه‌های اروپا متهم به انتشار اخبار ناقصند
علیرغم این که تظاهرات بی‌سابقه عدالت اجتماعی هفته‌ها به طول انجامیده، رسانه‌های آمریکا هنوز متوجه چیزی نشده‌اند. اما کانال خبری انگلیسی زبان “روسیه تودی ” (RT.com) چند گزارش تهیه کرد، از جمله گزارشی در تاریخ ۲ آگوست، که در آن آمده بود: “ده‌ها هزار نفر از مردم خسته از شرایط بد زندگی دست به راهپیمایی زده‌اند و خواستار این هستند که نتانیاهو استعفا کند. “
رسانه‌های مهم غربی متهم به پنهان کردن سر خود در برف و چشم‌پوشی از بزرگ‌ترین تظاهرات ضد دولتی که اسرائیل تا به حال به خود دیده است شده‌اند … اما شبکه‌های ای‌بی‌سی، ان‌بی‌سی، و سی‌بی‌اس چطور این خبر را پنهان کردند؟ سردبیران شبکه‌های خبری فرانس ۲۴، بی‌بی‌سی، و اسکای نیز تنها اطلاعاتی اندک بروز دادند. “
* هر خبری که حاوی نقدی به اسرائیل باشد به بیرون درز نمی‌کند
روزنامه‌نگار اسرائیلی، “امیر میزراخ ” می‌گوید: “رسانه‌های بین‌المللی جعبه‌ای دارند به نام تنش اسرائیل/فلسطین، و اخبار مربوط به اسرائیل را بیشتر در آن قرار می‌دهند. جعبه‌های دیگری نیز با نام‌های اسرائیل/لبنان، و اسرائیل/سوریه نیز هست ” و هر چه خارج از این محدوده باشد یا به شکل بسیار محدود بیرون می‌آید و یا اصلاً به بیرون درز نمی‌کند، به ویژه اگر حاوی نقدی به اسرائیل باشد. در غرب، به ویژه در آمریکا، پوشش چنین اخباری خلاف قانون است. یکی دیگر از تظاهرکنندگان به نام “هانا ریس ” می‌گوید: “اصلاً نمی‌فهمم ” که چرا وقتی مصری‌ها تظاهرات کردند، “رسانه‌ها اخبار مربوط به تظاهرات در مصر را تماماً پوشش می‌دادند. اما من هیچ‌کس را از سی‌ان‌ان یا از فاکس نیوز یا هیچ‌کدام از کانال‌های غربی دیگر اینجا ندیده‌ام. ما هم حق داریم که فرصت رساندن صدای خود به مردم دنیا را داشته باشیم. “.
* تظاهرات در اسرائیل در ادامه ناآرامی‌های دیگر کشورهای عرب منطقه است
در یکی از گزارش‌های شبکه خبری “روسیه تودی ” آمده: “اسرائیل آخرین کشور خاورمیانه سات که شاهد تظاهرات کشوری با حضور ده‌ها هزار تظاهرکننده در خیابان‌ها بوده است … پلیس تظاهرکنندگانی را که خواستار استعفای نتانیاهو شده‌اند دستگیر کرده است … دست‌کم ۱۵۰ هزار نفر در تظاهرات تل‌آویو شرکت کردند و فریاد زدند: “ما عدالت اجتماعی می‌خواهیم. نقدهای بسیاری به نتانیاهو وارد شده است. در واقع، هر بار که نامش برده می‌شود، مردم هو می‌کنند. “وقتی از یکی از تظاهرکنندگان پرسیده بودند چرا آنجاست پاسخ داده بود: “من به خیابان آمده‌ام، چون زندگی در این کشور ناممکن شده است … ما باید این وضعیت را تغییر دهیم. این تنها امیدمان است.
* مردم دیگر نیازی ندارند دولت به آنها بگوید چه کنند
کار معترضان عرب الهام‌بخش اسرائیلی‌ها بوده است. یکی دیگر از تظاهرکنندگان گفت: “مردم دریافته‌اند که قدرت دارند و خودشان هم می‌توانند این قدرت را سازماندهی کنند. دیگر نیازی ندارند دولت به آنها بگوید چه کنند. حالا دیگر می‌توانند به دولت بگویند چه می‌خواهند. حالا دیگر می‌توانند خودشان برای خودشان تصمیم بگیرند و قدرت را به خودشان بازگردانند. ” یکی از ترانه‌هایی که می‌خواندند این بود: “روح انقلابی در خیابان سرشار است. این خاورمیانه جدید است. ما طوفان به پا کردیم، آینده را از آن خود کردیم. “.
* این تظاهرات هم به شکل خیابانی جریان دارد و هم اینترنتی
سومین گزارش شبکه خبری “آر. تی ” (روسیه تودی) درباره وضعیت میدان تحریر بود. “این تظاهرات کل جامعه اسرائیلی را به تحرک واداشته ” تا علیه شرایط اجتماعی تحمل‌ناپذیر قیام کنند. “مردم فریاد می‌زنند: انقلاب. آنها عدالت اجتماعی می‌خواهند … این اعتراض‌ها به صورت آن‌لاین و در اینترنت و پایگاه‌های شبکه‌ای مثل ” فیس‌بوک “هم جریان دارد، و از این لحاظ شبیه به وضعیت مصر است. “.
* برخورد خشونت‌آمیز پلیس اسرائیل با تظاهر کنندگان
در نتیجه این اعتراض‌ها، محبوبیت نتانیاهو “در عرض دو هفته، ۱۹ امتیاز پایین‌تر رفت. ” “یانیو مویال، وکیل حقوقی و فعال اجتماعی از این نگران است که: “دولت کسانی را برای تحریک مردم به میان آنها بفرستد تا اعتراض‌های خطرناک‌تر شود و دلیلی برای برخورد خشونت‌آمیز به دست پلیس دهند … ما اجازه نمی‌دهیم این اتفاق بیفتد. اعتراض‌ها ادامه خواهد داشت. مطمئنم. ۶۰ سال طول کشید تا مردم از روی مبل گرم و نرم خود برخیزند و برای مسائل اجتماعی تظاهرات کنند. پیش از این چنین نکرده بودند. آنچه در اینجا اتفاق می‌افتد تاریخی است. پیش از این اسرائیلی‌ها نسبت به مسائل بی‌تفاوت بودند، اما این بار از یاد هیچ‌کس نخواهد رفت. “اوضاع تغییر کرده است. “اکنون دیگر اگر دولت به خواست‌های مردم گوش نکند سقوط می‌کند. ما می‌توانیم دولت را تصرف کنیم و دولت‌مردان را به خانه‌هایشان بفرستیم. ” “.
* ترس رسانه‌های غربی از نقد اسرائیل
وقتی که شعله خشم توده‌ها روشن شود، دیگر نمی‌توان جلوی آن را گرفت. مردم همه می‌دانند که علیه وضعیت تحمل‌ناپذیر عدالت اجتماعی متحد شده‌اند. جامعه اسرائیل خواهان تغییر است، با این حال، رسانه‌های غربی خودشان را به آن راه زده‌اند. همان‌طور که “هانا ریس ” گفت، سی‌ان‌ان و فاکس نیوز آنجا نبودند. دیگر شبکه‌ها، مانند سی‌بی‌اس، ان‌بی‌سی، ای‌بی‌سی، یا دیگران نیز نبودند. نشریه “نیویورک تایمز ” چند خبر نوشت که آنقدر کوتاه بودند که حق مطلب را ادا نمی‌کردند. این رسانه‌ها از پرداختن به حوزه‌های زیر هراس دارند:
– پوشش اخبار مربوط به مسائل بسیار حساس و در ارتباط با امنیت ملی
– نقد اسرائیل، یا توضیح این که یهودیان اسرائیل نابرابری‌های اجتماعی زیادی را تحمل می‌کنند، دیگر بماند که اعراب اسرائیل و ساکنان فلسطین اشغالی زیر بار چه ظلم‌هایی هستند.
* تهدیدهای واقعی پیش روی اسرائیلی‌ها از دید رسانه‌های غربی
خبرنگار نشریه “نیویورک تایمز “، “ایتان بانر “، در تاریخ ۳۱ جولای این عنوان را برای خبرش انتخاب کرد که: “تظاهراتی گسترده در اسرائیل در جریان است، روح چپ‌گرایان احیا شده است “، و در ادامه آمده بود: “اسرائیلی‌ها ۴ سال … مشکلات داخلی خود را سرکوب کردند تا با چالش‌های وجودی‌شان دست و پنجه نرم کنند. مسائل امنیتی نیازمند فداکاری جمعی بود. ” در واقع از سال ۱۹۷۳ تا کنون، اسرائیل دیگر با تهدید امنیتی مواجه نبود، چیزی که هیچ رسانه آمریکایی توضیحی درباره آن نداد. این رسانه‌ها در عوض با دشمن جلوه دادن فلسطینی‌های ستمدیده، به ویژه وقتی به خود جرئت می‌دهند که به حملات تروریستی منظم اسرائیل و دیگر اشکال آزار و اذیت آنها پاسخی تدافعی دهند، اخبار را مخدوش کردند، تغییر دادند و دروغ‌بافی کردند. بانر می‌گوید: از دید رسانه‌های غربی، “تهدیدهای واقعی پیش روی اسرائیلی‌ها از جانب ایران، اسلام افراطی، و خشونت فلسطینی‌هاست “.
* رسانه‌های آمریکا حقیقت را مخدوش می‌کنند و دروغ تحویل مردم می‌دهند
نشریات مهم آمریکا، از جمله “نیویورک تایمز “، واقعیت را مخدوش می‌کنند، حقیقت را تغییر می‌دهند، آشکارا دروغ می‌گویند، یا جایی که لازم است حرف بزنند ساکت می‌مانند. مقاله بانر همچنین اشاره کرد که هزاران هزار اسرائیلی “به خیابان‌های اسرائیل ریختند و خواستار ” عدالت اجتماعی “شدند … این اعتراض‌ها یادآور اعتراض‌های نه تنها مثل، بلکه اسپانیاست. ” اما او اشاره‌ای به ناآرامی‌های مشابه در اروپا و دیگر کشورهای عرب که برخی‌شان در آسیای میانه‌اند، و سرکوب ظالمانه آنها به دست نظام‌های مزدور آمریکا، و همچنین جنگ‌های امپریالیستی آمریکا نکرد.
* رسانه‌های آمریکا از این می‌ترسند که مبادا اسرائیل را از خود برنجانند
یکی دیگر از رژیم‌های مزدور آمریکا رژیم لیبی است که دست به کشتار مردم بی‌دفاع زده و زیرساخت‌های اصلی آن در حال ویرانی است تا آمریکا بتواند کشور دیگری را به استعمار بکشاند و غارتش کند. این کمپین در حال سقوط است، اما از نویسندگان “نیویورک تایمز ” انتظار توضیح و از فعالان اجتماعی آمریکا انتظار واکنش نداشته باشید. علاوه بر این، بانر اشاره‌ای نیز به این نکرده است که چرا خشمی ناگهانی مردم اسرائیل را به جنبش درآورده است. به عبارت دیگر، او، دیگر نویسندگان تایمز، و تمامی روزنامه‌نگاران رسانه‌های اصلی آمریکا کار خود را درست انجام نمی‌دهند. در بهترین حالت، تا اندازه‌ای مشخص جلو می‌روند، نه بیشتر، تا مبادا متحد اصلی واشنگتن در منطقه یا لابی قدرتمند اسرائیل را از خود برنجانند، و در مورد تمامی مسائل حیاتی گزارش غلط می‌دهند و برخی را کلاً نادیده می‌گیرند.
* تظاهرات در اسرائیل با سکوت رسانه‌های آمریکا مواجه شده است
آنچه اسرائیل را از نیمه‌های ماه جولای تا کنون فلج کرده باید سرفصل اخبار قرار گیرد، اما از منابع اصلی رسانه‌های آمریکایی کلامی در این مورد نمی‌شنویم. آنها بر روی بی‌عدالتی اجتماعی در آمریکا نیز چشم بسته‌اند، و نادیده گرفتن‌ها به دلیل سخت‌گیری‌های بیشتر وخیم‌تر نیز می‌شود. این داستان نیز در انتظار این است که تعریف شود، اما دغل‌بازان رسانه‌های مهم که قصد گفتن آن را ندارند؛ آنها خود را به بهایی اندک به جامعه استبدادی آمریکا که همه چیز را طبق خواسته خود می‌خواهد فروخته‌اند.
در نتیجه، علیرغم ظلم بی‌حدی که به میلیون‌ها نفر از مردم روا می‌شود، روزنامه‌نگاران نشریات و رسانه‌ها سر تعظیم فرود می‌آورند و می‌گذرند. به همین دلیل است که “آمریکای زیبا ” تنها محل زندگی اندک تعدادی از مردم مرفه است، نه دیگران، و همچنان باید در انتظار وضعیت بدتر باشیم.
