در روایت آمده است: أَلنَّظَرُ إِلَى الْکَعْبَهِ عِبادَهٌ، وَ النَّظَرُ إِلَى الْوالِدَیْنِ عِبادَهٌ، وَ النَّظَرُ فِى الْمُصْحَفِ مِنْ غَیْرِ قِراءَهٍ عِبادَهٌ، وَ النَّظَرُ إِلى وَجْهِ الْعالِمِ عِبادَهٌ، وَ النَّظَرُ إِلى آلِ مُحَمَّد ـ علیهم السّلام ـ عِبادَهٌ.
نگریستن به کعبه عبادت است، نگاه کردن به پدر و مادر عبادت است، نگریستن به صفحه ى قرآن }حتّى} بدون خواندن آن، عبادت است، نگاه کردن به روى عالِم عبادت است، و نگاه کردن به اهل بیت حضرت محمّد ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ عبادت است.
مُدام به قرآن نگاه کردن، دواى درد چشم است. ظاهرا نگاه کردن به مصحف این اثر را دارد، و خواندن قرآن از غیر مُصْحَف، از مورد این روایت خارج است.
. من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۰۵؛ بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۶۵. نیز ر.ک: وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۳۱۲؛ ج ۱۳، ص ۲۶۴.
