موعود پایگاه اینترنتی موعود
به گزارش مشرق به نقل از فارس، “تان گوین”، نویسنده و کاندیدای سابق مجلس نمایندگان آمریکا در مقاله‌ای ضمن تشریح ابعاد اقدامات تروریستی آمریکا در نیکاراگوئه و سودان، اظهار کرد مبارزه آمریکا با تروریسم راه نادرستی پیش گرفته است و اگر آمریکا قرار است گامی در جهت ریشه‌کن کردن تروریسم بردارد، بهتر است توجهش را معطوف مبارزه با خودش، به عنوان کشوری پیشگام در تروریسم بین المللی کند. در زیر شرح مقاله “تان گوین” را می‌خوانیم:
* مبارزه‌ای درست، در مسیری نادرست
همزمان با ادامه ی آن چه آمریکا “جنگ” خود “علیه تروریسم” می نامد نمی توانیم از خود نپرسیم آیا چنین مبارزه‌ای به مسیر نادرستی گام نگذاشته است؟ هرچه باشد اگر آمریکا حقیقتاً قصد دارد تروریسم را نابود کند شاید بهتر باشد توجه اش را به درون مرزهای خود و مخصوصاً در محدوده ی حکومت خود معطوف کند.
* آمریکا در ۱۹۸۶ به اتهام تروریسم بین‌المللی در نیکاراگوئه محکوم شد
در سال ۱۹۸۶ آمریکا به خاطر “استفاده ی غیر قانونی از خشونت” (تروریسم بین المللی) در اقداماتی که در نیکاراگوئه انجام داد از سوی دیوان بین‌المللی دادگستری یا دادگاه جهانی سازمان ملل متحد محکوم شناخته شد. آمریکا بلافاصله پس از این جریان رأی شورای امنیت را که از تمام دولت ها خواسته بود به حقوق بین الملل وفادار باشند وتو کرد.
* خشونت “بن‌لادن” و آمریکا؛ تفاوت در چیست؟
اقدامات آمریکا در نیکاراگوئه دقیقاً چه قدر فاجعه آمیز بود؟ طبق گفته ی دانشمند سیاسی، “نوآم چامسکی”در دهه ۱۹۸۰ نیکاراگوئه مورد تجاوز وحشیانه آمریکا قرار گرفت، ده ها هزار نفر کشته شدند. این کشور اساساً تخریب شد و ممکن است هیچ وقت بازسازی نشود. حمله ی تروریستی جهانی همراه با یک جنگ اقتصادی ویرانگر بود که تحملش برای این کشور کوچک که از سوی یک ابرقدرت کینه توز و بی رحم منزوی شده بود به سختی ممکن بود.” در مورد نیکاراگوئه این گونه بود که آمریکا برای رسیدن به هدفش یعنی سرنگونی جنبش مردمی “ساندینیستا” که ائتلافی از مارکسیست ها، کشیشان چپ گرا و ملی گرایان بود از خشونت استفاده کرد. آیا استفاده ی آمریکا از خشونت در این جریان با استفاده ی بن لادن از خشونت تفاوتی هم داشت؟
* تعریف آمریکا از تروریسم بین‌المللی کاردی است که دسته خودش را می‌برد
آمریکا که تلاش می‌کرد خط مشی دولت نیکاراگوئه را با تهدید و ارعاب تحت تأثیر قرار دهد به خشونت متوسل شد. مجموعه قوانین آمریکا تعاریف مختلفی برای تروریسم دارد. یکی از این تعاریف تروریسم این است: “هر فعالیتی که به نظر برسد قصد ارعاب یا تهدید جمعیتی غیر نظامی را دارد؛ تحت تأثیر قرار دادن سیاست یک دولت از طریق ارعاب یا تهدید” بنابراین طبق تعریف خود آمریکا از تروریسم، این کشور محکوم به انجام این اقدام فاجعه آمیز شده است.
* بمب گذاری کارخانه ی “الشفا” نمونه دیگری از تروریسم آمریکا
برخی استدلال خواهند کرد که ۱۹۸۶ الان گذشته دور محسوب می‌شود. دولت آمریکا اشتباهات آشکارش را فهمیده و قطعاً از آن زمان به بعد آن ها را تکرار نکرده است. ای کاش این گونه بود. فقط لازم است به بمب گذاری ۱۹۸۸ حکومت کلینتون در کارخانه الشفای سودان نگاهی بیندازیم تا تروریسم آمریکا را ببینیم. بمب گذاری در سودان که در پاسخ به بمب گذاری در سفارت آمریکا در آفریقا صورت گرفت، مرگ انسان‌های زیادی را به همراه داشت. برای اندازه گیری تلفات جانی این بمب گذاری باید علاوه بر تلفات مستقیم ناشی از این بمب‌گذاری، مرگ و میرهای غیر مستقیمی‌که حاصل نابودی کارخانه ی الشفا بودند را نیز به حساب آوریم.
* افزایش مرگ و میر بیماران در نتیجه کمبود دارویی
“جاناتان بلک” عضو “بوستون گلوب”، مدیر برنامه محلی “بنیاد خاور نزدیک” که یک مؤسسه عمرانی معتبر است و به کشورهای فقیر خاورمیانه و آفریقا کمک‌های فنی ارائه می دهد در تحقیقات خود متوجه شد که یک سال بعد از این حمله “به خاطر نایاب شدن داروهای مرگ و زندگی که این کارخانه دارویی تولید می‌کرد این بمب گذاری همچنان قربانیان خاموش می‌گیرد…. در نتیجه این بمب گذاری، ده ها هزار نفر، که بسیاری از آن ها کودک بودند، به مالاریا، سل و بیماری های قابل علاج دیگر مبتلا شده و جان خود را از دست دادند… [الشفا] کارخانه ای بود که داروهای قابل تهیه و خریداری برای انسان ها و نیز کلیه ی داروهای دامپزشکی محلی سودان را تأمین می‌کرد. الشفا ۹۰ درصد از محصولات دارویی عمده ی سودان را تولید می‌کرد … تحریم ها علیه سودان، واردات مقادیر کافی دارو را که برای پر کردن شکاف ایجاد شده در نتیجه ی تخریب کارخانه لازم است را غیر ممکن می‌کند.”
* اتمام موجودی داروی مالاریا و کلروکین در سودان، جان بسیاری را در این کشور گرفت
سفیر اعزامی آلمان به سودان می نویسد: “برآورد این که چند نفر در این کشور آفریقایی فقیر در نتیجه تخریب کارخانه الشفا جان خود را از دست دادند ساده نیست، اما چندین ده هزار نفر، حدس معقولی به نظر می رسد.” (نشریه بین المللی هاروارد، تابستان ۲۰۰۱). هر چه باشد الشفا “۵۰ درصد از داروهای سودان را تأمین می‌کرد و تخریب آن باعث شده موجودی داروی “کلروکین” این کشور که داروی مرسوم و شناخته شده ی درمان مالاریاست به صفر برسد” (پاتریک وینتور، ۲۰ دسامبر ۱۹۹۸)
* الشفا تنها کارخانه تولید داروهای دامی در کشور سودان بود
علاوه بر این الشفا “تنها تولید کننده ی داروهای سل برای بیش از ۱۰۰، ۰۰۰ بیمار به نرخ ماهیانه ۱ پوند انگلیس بود. انواع گران تر وارداتی این دارو به هیچ عنوان جایگزین مناسبی برای بیشتر این بیماران یا شوهران، زنان و بچه های آنها نیست که از زمان بمب گذاری به سل مبتلا شده و می‌شوند. الشفا همچنین تنها کارخانه ای بود که در این کشور وسیع عمدتاً چوپانی و روستایی داروهای دامپزشکی تولید می‌کرد. تخصص آن ساختن داروهایی بود که انگل های منتقل شونده از گله به گله بان را که یکی از علل اصلی مرگ و میر اطفال در سودان است می‌کشت” (جیمز آستیل، گاردین، ۲ اکتبر ۲۰۰۱)
* ۲.۴ میلیون نفر در سودان در خطر مرگ ناشی از گرسنگی قرار دارند
بمب گذاری در الشفا همچنین موجب خروج دسته جمعی سازمان های بین المللی از سودان شد. “نگهبان حقوق بشر” مشاهده کرد که در نتیجه ی بمب گذاری “کلیه ی آژانس های سازمان ملل و نیز بسیاری از سازمان های امداد دیگر در خارطوم کارکنان آمریکاییشان را تخلیه و خارج کردند”. به همین علت “بسیاری از این تلاش های امدادی برای مدت نامحدودی به تعویق افتاده از جمله یکی از حیاتی ترین آن ها که توسط کمیته ی بین الملل مستقر در آمریکا اداره می‌شد که به تدریج از بین می رود”. علاوه بر این “برآوردهای سازمان ملل که ۲.۴ میلیون نفر در خطر مرگ ناشی از گرسنگی قرار دارند” و “قطع کمک ها” به “جمعیت متأثر” ممکن است باعث وقوع “بحران وحشتناکی” شود.
* افزایش محدودیت بن لادن در سودان بعد از بمب گذاری
بنابراین تعجب آور نیست که محبوبیت “اسامه بن لادن” بعد از بمب گذاری در الشفا افزایش یافت. این حادثه ی وحشتناک و نیز خط مشی آمریکا در عراق در ده سال گذشته جمعیت غیر نظامی عراق را نابود کرده و باعث افزایش قدرت “صدام حسین” شد. آمریکا زمانی که صدام حسین در سال ۱۹۸۸ کردها را با گاز خفه کرد آشکارا به حمایت وی پرداخت که باعث شد بن لادن راهی برای دفاع از تنفر غیر معقولش از آمریکا بیابد؛ شاید تنها راه برای تلافی کردن تروریسم آمریکا تروریسم خود باشد.
* مبارزه با تروریسم: انگشتی که باید به سمت خود آمریکا نشانه رود
در صورتی که آمریکا قصد دارد به جنگ خود علیه تروریسم ادامه دهد شاید باید هدف این جنگ را خود قرار دهد. تنها با نابود کردن وضعیت فعلی خود به عنوان اصلی ترین دولت تروریست دنیا است که آمریکا می تواند تروریسم را ریشه کن کند.
