امام زمان(عج) مزد مخصوص خداوند به حضرت سید الشهداء(ع)

در روایات یکی از مزدهای عاشورا مورد تأکید بیشتری قرار گرفته و آن این است که خداوند متعال به امام حسین علیه السلام وجود مقدس امام زمان علیه السلام را عنایت فرموده است؛ کسی که وقتی به کعبه تکیه می‌زند می‌فرماید اگر می‌خواهید همه‌ی انبیاء و اولیاء گذشته را ببینید، بیایید مرا ببینید. همه‌ی آن صفات کمال و جمال در این وجود مقدس وجود دارد.

حجت الاسلام والمسلمین سید محمد مهدی میرباقری در هفتمین شب از مراسم عزاداری دهه اول محرم الحرام، در مدرسه فیضیه قم سخنان خود را پیرامون آثار و برکات عاشورا بیان کرد.

گزارش این سخنان در ادامه آمده است:

جلوه جمال ربوبیت خداوند متعال در جمال بندگی سید الشهداء (علیه السلام)

یکی از اعظم عباداتی که در عالم اتفاق افتاده، عبادت سید الشهداء در گودی قتلگاه است. عبادتی که طریق قرب و بندگی همه‌ی عالم را رقم زده است. بدون تردید عبادتی به این زیبایی و استثنایی ممکن نیست جز در سایه‌ی ربوبیت و نصرت خداوند متعال. «ان تنصروا الله ینصرکم» این همان چیزی است که سید الشهداء در آخرین لحظات، ما را بدان توجه می دهند؛ «الهی رضاً بقضائک تسلیماً لامرک لا معبود سواک یا غیاثاً المستغیثین». بدون این استغاثه، امکان ندارد عبادتی خالص بی عیب و حتی بدون یک ترک اولی به انجام برسد و سید الشهداء علیه السلام بتواند به عهد الهی آن‌گونه که خداوند متعال می‌خواهد وفا کند.

جلوه جمال ربوبیت خداوند متعال در قرار دادن ائمه علیهم السلام در نسل سید الشهداء علیه السلام

نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، امیر المؤمنین (علیه السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، هنگامی نسبت به بلاء عاشورا راضی شدند که خداوند متعال در برابر این شهادت، چند چیز به سیدالشهداء عنایت نمودند، از جمله:

ـ قرار دادن انوار ائمه (علیهم السلام) در نسل سید الشهدا (علیه السلام)

ـ دعا تحت القبه؛

ـ شفاء در تربت؛

ـ و…

بر اساس این بخش از معارف، اگر عاشورا نبود، بستر تنزل انوار ائمه (علیهم السلام) در عالم مهیا نمی‌شد. مشابه این بحث در زیارت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) نیز آمده است؛ «یا ممتحنّه امتحنک الله الذی خلق قبل ان یخلقک فوجدک لما امتحنک صابرتاً». خداوند متعال حضرت صدیقه طاهره (سلام الله) را قبل از اینکه در لباس بشر خلق کند ـ که بعد از خلقت نوری ایشان بوده ـ به یک امتحان عظیم که یک گوشه‌اش امتحان به عاشورا است، امتحان کرده است. ایستادگی حضرت صدیقه طاهره باعث شده خداوند متعال ایشان را طریق هدایت همۀ عوالم به توحید و نبوت و ولایت قرار دهد. «إِلاَّ أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِیقِنَا لَهُمَا»؛ یعنی حضرت حلقۀ اتصال همۀ عوامل به حقیقت نبوت و ولایت است.
یکی از نصرت های الهی، نسبت به سید الشهداء این است که خداوند متعال نسل ائمه علیهم السلام را به عنوان پاداش عاشورا به ایشان عنایت کرده است.

امام زمان(عج)، مزد مخصوص عاشورا

خداوند وعده فرموده تا به امام حسین علیه السلام دو چیز عنایت کند؛ «أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى الطَّالِبُ بِثَارِکَ وَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَکَ مِنَ النَّصْرِ وَ التَّأْیِیدِ فِی هَلاکِ عَدُوِّکَ وَ إِظْهَارِ دَعْوَتِکَ». مزد بندگی سید الشهداء علیه السلام نقد نقد است و آن، نصرت الهی به ایشان در دو چیز است:

۱ ـ هلاکت دشمنان

۲ ـ تحقق مأموریت و ولایت حضرت(اظهار دعوت حضرت)

اما خدا و اولیائش عجله ای ندارند، لذا این اظهار دعوت و هلاکت دشمنان، سیر طولانی طی خواهد کرد که از امام سجاد علیه السلام شروع شده تا به دست امام زمان علیه السلام به انجام خواهد رسید. «یریدون لیطفؤوا نورالله بافواههم» بر اساس روایات ذیل این آیه، این نور همان ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام است. «والله متم نوره»؛ «نوره» یعنی ولایت ائمه علیهم السلام که به نحو تمام این نور الهی در عالم تجلی می کند.

این آیه مبارکه به وجود مقدس امام زمان تفسیر شده که پس از فراگیر شدن عالم از ظلمت و فرو رفتن انسان و بدنبال آن طبیعت در موت و مردگی، این وجود مقدس تجلی پیدا می‌کند و نور حیات را در عالم می دمد و همه عالم به رویِش، فلاح و حیات می رسد.

عصر ظهور در پرتو آیات و روایات

برخی نگرش های سفیهانه و نسنجیده معتقدند در عصر ظهور، همین تکنولوژی و مناسبات، حاکم است. امّا مبتنی بر نگاه حاکم بر مباحث گذشته، وجهه غالب این تمدن و بلد خبیثه، چیزی جز تجسد روح اولیاء طاغوت نیست. آیا آثار و پیامدهای ظهور و حضور این تمدن در زندگی بشر جز اخلاق مادی و بهره وری هر چه بیشتر از ماده بوده است؟ آیا این تمدن فضایی جز برای تحریک شهوات درست کرده است؟ آیا روح این تمدن چیزی جز مبارزه با توحید و بندگی است آیا سندهای اساسی که سردمداران این تمدن برای اداره‌ی بشر و پیشرفت زندگی او نوشته‌اند؛ نامی از خداوند برده‌اند؟ آیا اصلاً عدالت و اخلاق و حقوق بدون خداوند متعال قابل تعریف است؟ آیا بدون خداوند متعال سخن گفتن از حق و باطل معنا دارد؟ چرا اکثریت، حق است؛ اصولاً تعریف حق بدون خداوند متعال معنایی جز بلورالیسم و چند خدایی دارد؟

بدون کم ترین تردید اینها دنبال این هستند که واقعاً خداوند را از حیات بشر حذف کنند. «انّ الشرک لظلم عظیم» اینها دنبال اشاعۀ این ظلم عظیم هستند. معنای سکولاریزم چیزی جز این نیست که می خواهد بی خدایی را در عالم بسط دهد و البته آشکارا بر این سودای باطل تأکید می‌کنند. بله، در حوزه‌ی خصوصی به عنوان خرده فرهنگ می پذیرند که هر کس خواست می تواند چوب را بپرستد یا خدا را؛ نماز بخواند یا می‌گساری کند؛ مسجد و بتکده و کنیسه و غیره یکسانند! این معنایش این است که توحید چیزی جز بت پرستی نیست! آیا چنین تمدنی اصلاً اسلامی‌شدنی است؟! با تکیه بر چه شواهدی برخی مدعی مدرنیته اسلامی در عصر ظهور شده‌اند؟ آیا این تمدن مگر خالی از اخلاق و ارزشهای مادی است که اخلاق و ارزشهای الهی را در آن بدمیم؟

آنچه حضرت در عصر ظهور دنبال می‌کند، حذف رگه های پنهانی بت پرستی و ولایت اولیاء طاغوت و مناسک دنیاپرستی است. همان چیزی که تار و پود این تمدن را تشکیل داده است.

عصر ظهور، عصر امت نبوی است؛ جامعه حول روح نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بیت طاهرین علیهم السلام است. عصری است که غیب عالم که همان اسرار نبی اکرم است از طریق امام زمان علیه السلام تجلی می‌کند. «و اللیل اذا یغشی و النّهار اذا تجلّی». «لیل» جمع می شود و «روز» تجلی می‌کند. «والشمس والضحیها و القمر اذا تلیها، والنهار اذا جلیها»؛ این روز وجود مقدس امام زمان علیه السلام است که آن شمس را تجلّی می دهد که همان وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است. غیب نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به واسطه امام زمان در عالم تجلّی می‌کند. لذا همۀ مناسبات عالم به هم می خورد.

عصر ظهور مرتبه نشئه دیگری است. این همان «لطلب الاصلاح فی امت جدّی» است که در عصر ظهور به دست مبارک امام زمان علیه السلام محقق خواهد شد.

منبع: رجانیوز