به گزارش ایسنا، خبرگزاری فرانسه در گزارشی آورده است: حتی افرادی که از حمله نیروهای معمر قذافی، دیکتاتور سابق لیبی به زندانیان زندان ابوسلیم جان سالم به در بردند، خاطرات وحشتناکی از این دو روز به ذهن دارند. خانوادههای افرادی که اجساد از دست رفتگانشان را ۱۲ سال بعد تحویل گرفتند هنوز هم اندوهی بیپایان در اذهان خود به همراه دارند.
با این حال اخیرا برنامهای سه روزه در جنوب طرابلس برگزار شد که در آن از لیبیاییهای دعوت به عمل آمد تا نگاهی عمیق به یکی از تاریکترین لحظات تاریخ کشورشان داشته باشند.
در این برنامه شرکتکنندگان خواستار مجازات عبدالله سنوسی، رئیس سازمان اطلاعات لیبی شدند.
این مقام سابق لیبیایی به وعدههای خود برای برخورد با زندانبانان زندان ابوسلیم هیچ اقدامی نکرده بود.
عبدالسالم العقبی، معلم ورزش ۴۰ سالهای که برادرش را از دست داده تاکید دارد، سنوسی که اکنون در موریتانی به سر میبرد باید در لیبی مورد محاکمه قرار گیرد و مطابق با آموزههای قرآن مجازات شود. او میگوید: ما میخواهیم او اعدام شود.
حمله سال ۱۹۹۶ که به کشته شدن صدها زندانی منجر شد پس از آن آغاز شد که زندانیان دو محافظ زندان را گرفتند. خواسته آنها برای آزادی این دو محافظ مسائل بسیار سادهای بود: توقف شکنجهها، امکان ملاقات با اعضای خانواده، دسترسی به کتاب و اطلاعات درباره جهان بیرون از زندان و مجازات محافظانی که دست به سوءاستفاده میزدند.
زندان ابوسلیم یکی از زندانهای اطلاعاتی است که در دوران حکومت قذافی به خاصر سوءاستفادهها و تعرض به حقوق بشر شهرت یافته بود.
علی الکرمی در سن ۲۲ سالگی در زندان ابوسلیم حبس شد و ۲۸ سال در این زندان ماند.
وی در سال ۱۹۸۴ به اتهام عضویت در جنبش آزادیخواه دستگیر شد.
وی به زبان فرانسوی فصیحی از شکنجههای زندانیان سخن میگوید؛ از جمله حالتهایی که زندانبانان برای شکنجه افراد در زندان ابوسلیم استفاده میکردند میتوان به شوک الکتریکی، نمک پاشیدن روی زخم افراد، کشیدن ناخن و دندان زندانیان و حلقه آویز کردن افراد همانند “مرغ بریان” اشاره کرد.
علی الکرمی اکنون پدر چهار فرزند است که جوانترین آنها ۳۹ ساله است. او میگوید، در زندان طی یک روز صدها نفر به ضرب گلوله کشته شدند. او شنیدن صدای وحشتناک شلیک گلوله از سوی سربازان را به خوبی به خاطر میآورد.
در ابتدا سنوسی سعی کرده با زندانیان وارد مذاکره شود تا محافظان را آزاد کنند اما این مذاکرات راه به جایی نمیبرد.
شیخ محمد ابوصدرا به سنوسی میگوید، زندانیان میخواهند یا به گونهای محترمانه زندگی کنند و یا شهید شوند.
سنوسی با اغلب خواستههای زندانیان موافق میکند اما میگوید که برگزاری دادگاه برای محاکمه محافظانی که دست به سوءاستفاده در زندان زدهاند، امری است که از سوی قذافی منع شده است.
با این همه نهایتا نیروهای قذافی در اقدامی وحشیانه در فاصله ۲۸ و ۲۹ ژوئن زندانیان را مورد هدف گلوله قرار دادند که در اثر آن حدود ۱۲۰۰ زندانی کشته شدند.