در جدول زیر، رشد جمعیت با روند کنونی ۱.۶ درصد و ۱.۸ فرزند برای هر خانواده نشان داده شده است
سال جمعیت درصد باروری درصد جمعیت بالای ۶۰ سال
۱۳۹۰ ۷۳۹۷۴۰۰۰ ۱.۷۷ ۷.۵
۱۴۰۰ ۷۸۶۵۷۰۰۰ ۱.۰۵ ۱۰.۷
۱۴۱۰ ۷۸۹۸۵۰۰۰ ۰.۸۴ ۱۶.۳
۱۴۲۰ ۷۷۳۹۲۰۰۰ ۰.۹۶ ۲۴.۴
۱۴۴۰ ۶۵۸۸۰۰۰۰ ۱.۲۳ ۴۵.۵
۱۴۶۰ ۴۶۴۱۷۰۰۰ ۱.۳۸ ۵۲.۹
۱۴۸۰ ۳۱۳۹۷۰۰۰ ۱.۴۸ ۴۷.۴
اعداد جدول واقعا تکان دهنده است. نگاهی به اطلاعات دهه ۱۴۶۰ بیندازید؛ نشان می دهد بیش از نیمی از جمعیت ایران در آن سال، سالمند هستند و این یعنی خرج شدن درآمد خالص و ناخالص کشور برای قشری که فقط مصرف کننده است. یعنی کمتر از یک سوم جمعیت باید کار کند تا خرج دو سوم دیگر را که یا کودک و نوجوان هستند و یا سالمند، تامین کند. این خودش بهاندازه کافی فاجعه بار است.
اگر نگاهی بیندازید به مشکلات اجتماعی که در سال های گذشته کشورهای توسعه یافته ای مانند آلمان، انگلیس و فرانسه داشتهاند و به همین دلیل مجبور به افزایش سن بازنشستگی شدند، نشان می دهد آنها هم در تامین مخارج دوران بازنشستگی جمعیت سالمندشان مشکل دارند. هرچند که هنوز هم بسیاری الگوی اروپایی را برای توسعه مناسب می دانند.